එක්තරා අදුරු රාත්‍රියකට පසු සුන්දර උදෑසනක පොඩි මලයගේ හපන් කමක් සහ ත්‍රිපුද්ගල කමි‍ටුවක් විසින් විභාග කල නඩුවක් කතාවක් පෙර පෝස්‍ටුවේ පලකල බව කාටත් රහසක් නොවේ.කට්ටිය ඒතරම් කථාවලට කැමැත්ත ඇතුවා ද නැතුවාද යන්න මට තවමත් ගැටලුවකි.
මඩිස්සලයා අසා තිබූ පරිදී එය කොප්පයක් නොවේ.මා කියවනා බ්ලොස් වල නම් ඉතින් රත්ගමයා විතරයි මල්ලිලා ගැන ලියන්නේ.මෙය සම්පුර්ණ සත්‍ය කතාවක් පමණි.රත්ගමයා ද කොමෙන්‍ටුවක් දාලා කියලා තිබුන විදියට අලුත් ක්‍රමයක්ලු චා පාරක් දාන්න එහෙම කීවා ද නැත්නම් සිරවටම කීවා ද කියලා දන්නේ නෑ.ඕකනේ වටේ කරකෙන කතාවක් ලියන්න ගත්තාම වටේම නේ යන්නේ.
මන් ආස දවස් වලින් එක දවසක් තමා අද දවස.සුපුරුදු විදියට ඉර මාමා නැගගෙන ඇවිත්.කුරුලු බටිත්තන් ඉගිලිලා ගිගින් එත් මන් නැගිටිනකොට ඒ ඔක්කෝම දේවල් ඉවර වෙලා.මුන සෝදගන්නේ නැතිව බෙරෙක්ෆස්ට් එක ගන්නකොට .අම්මා කුරුලු ලැල්ලට දාන බත් ටික.ලෙන්නු කුරුල්ලෝ කාලත් ඉවරයි උන් දවල් කැම එක ලැබෙනකම් කැරකෙනවා.මෞ උදේට මූන සෝදනකොට උන් දවල්ට කෑමකනවා.දැන් ඉතින් මන් මෙතන ඉදගෙන බ්ලොග් කියවනවා.උදෑසන හිරු එළිය ලැබෙන්න ජනේලේ ඇරියාම ඇස් කඩාගේන යන්න දවල් ඉර එලිය හ්ම්..ඒ කියන්නේ දවල් වෙලා නේද..
මේකනේ කතාව මේක කතාවක් උනේ නැත්නම් තමා පුරස්නේ ..දැන් මන් ඉන්න ගෙදර තියනවානේ මගේ ගෙදර කියන්න බෑ මොකද මේක තාම අපේ ගෙදර නේ.කවදා ගරි ඉතින් මගේ ගෙදර වෙන්නෙත් නෑ ඉතින් ඇයි අර පොර ඉන්නවා නේ අර පොර කීවේ ..දන්නවානේ පොඩි මල්ලි.හරි ඉත්න් ගේ ගාව තියනවා අඩි හතක් විතර උස බැම්මක් තාප්පයක් නෙවේ හරිය.
දැන් මන් පුංචි කාලේ වරකා කාපු කාලේම වෙන්න ඇති මෑ කත් උනේ හරියට නිච්චියක් නෑ..පොඩි මලී ගෙදර නෑ අම්මත් එක්ක කොහේ හරි යන්න ඇති.මායි ලොකු නංගි පොඩි නංගී ගෙදර.එදා උදේ ඉදන් අපේ සෙල්ලම් කරන්න ප්ලෑන් කිහිපයක්ම හැදුවා.
ඒවායින් කිහිපයක්.
01.සෙල්ලම් ගෙයක් සාදා බත් වැලි බත් ඉවීම.
02.බව්වා නෑවීම.
03.හැංගි මුත්තන් කිරීම.
04.අල්ලන් සෙල්ලම් කිරීම.
05.පැරෂුට් එකක් සැදීම.
06.කිරි කිරි බොලේ කිරීම.
සියල්ලන් ගේම එකගතාවය මත පැරෂුට් එකක් සැදීම පල වෙනියටම සෙට් විය.
දෙවෙනි පිඅය්වර වෂයෙන් අවශය අමුද්‍රවය රැස් කිරීම.
01.කෑම එතීමට ගන්න ලන්ච් සීට්.-සොයා ගන්නා පුද්ගලයා මම
02.නූල් බූලේ -සොයා ගන්න පුද්ගලයා ලොකු නංගී
03.නම් ලියන්න ගන්න කොලේයි පැන්සලයි-සොයා ගන්න පුද්ගලයා චූටි නංගි
කොහෝම හරි මට තමා අමාරුම වැඩේ තිබුනේ උඩ කබට් එකෙන් ලච් සීට් එකක් ගන්න එක කොහොම හරි ඒකත් හොයා ගෙන ආවා.ලස්සනට පැරෂු එකක් හැදුවා.
කට්ට්ය දන්නවාද පැරෂුට් එකක් හදන්න.හරි මන් කියලා දෙන්නම්.
ලන්ච් සීට් එක අරන හතර වටින් නූල් හතරක් ගෑට ගහන්න.නම් ලියපු කොලේ රෝල් කරලා එ නූල් හතටට ගැට ගහන්න .දැන් ෆැටෂුට් එක හරි පහත රූප බලන්නකෝ.
හරි කට්ටිය දැ පැරෂුට් එකක් හදන්නත් දන්නවා.කිරි කිරි බූලේ කෙලේ පැරෂුට් එක උඩ ගියාට පස්සේ.ඒක අපිට අල්ලන්න බැරි තරම් උඩ ගියා හුලග සැර නිසා දැන්.කිරි ක්‍රි බොලේ කතාව කිය්ටන්න පොස්ට් එක හිතා ගන්න බැරි තරම් දික් උනා නේ වෙන දවසක.කිරි කිරි බොලේ කතාව කියන්නම්.එහෙනම් ගොහින් එන්නම්.
ආ මගේ බ්ලොග් එකෙත් කෙමෙන්ට් කියලා කෑල්ලක් තියන්වා ලු ඕන්...
මඩිස්සලයා අසා තිබූ පරිදී එය කොප්පයක් නොවේ.මා කියවනා බ්ලොස් වල නම් ඉතින් රත්ගමයා විතරයි මල්ලිලා ගැන ලියන්නේ.මෙය සම්පුර්ණ සත්‍ය කතාවක් පමණි.රත්ගමයා ද කොමෙන්‍ටුවක් දාලා කියලා තිබුන විදියට අලුත් ක්‍රමයක්ලු චා පාරක් දාන්න එහෙම කීවා ද නැත්නම් සිරවටම කීවා ද කියලා දන්නේ නෑ.ඕකනේ වටේ කරකෙන කතාවක් ලියන්න ගත්තාම වටේම නේ යන්නේ.
මන් ආස දවස් වලින් එක දවසක් තමා අද දවස.සුපුරුදු විදියට ඉර මාමා නැගගෙන ඇවිත්.කුරුලු බටිත්තන් ඉගිලිලා ගිගින් එත් මන් නැගිටිනකොට ඒ ඔක්කෝම දේවල් ඉවර වෙලා.මුන සෝදගන්නේ නැතිව බෙරෙක්ෆස්ට් එක ගන්නකොට .අම්මා කුරුලු ලැල්ලට දාන බත් ටික.ලෙන්නු කුරුල්ලෝ කාලත් ඉවරයි උන් දවල් කැම එක ලැබෙනකම් කැරකෙනවා.මෞ උදේට මූන සෝදනකොට උන් දවල්ට කෑමකනවා.දැන් ඉතින් මන් මෙතන ඉදගෙන බ්ලොග් කියවනවා.උදෑසන හිරු එළිය ලැබෙන්න ජනේලේ ඇරියාම ඇස් කඩාගේන යන්න දවල් ඉර එලිය හ්ම්..ඒ කියන්නේ දවල් වෙලා නේද..
මේකනේ කතාව මේක කතාවක් උනේ නැත්නම් තමා පුරස්නේ ..දැන් මන් ඉන්න ගෙදර තියනවානේ මගේ ගෙදර කියන්න බෑ මොකද මේක තාම අපේ ගෙදර නේ.කවදා ගරි ඉතින් මගේ ගෙදර වෙන්නෙත් නෑ ඉතින් ඇයි අර පොර ඉන්නවා නේ අර පොර කීවේ ..දන්නවානේ පොඩි මල්ලි.හරි ඉත්න් ගේ ගාව තියනවා අඩි හතක් විතර උස බැම්මක් තාප්පයක් නෙවේ හරිය.
දැන් මන් පුංචි කාලේ වරකා කාපු කාලේම වෙන්න ඇති මෑ කත් උනේ හරියට නිච්චියක් නෑ..පොඩි මලී ගෙදර නෑ අම්මත් එක්ක කොහේ හරි යන්න ඇති.මායි ලොකු නංගි පොඩි නංගී ගෙදර.එදා උදේ ඉදන් අපේ සෙල්ලම් කරන්න ප්ලෑන් කිහිපයක්ම හැදුවා.
ඒවායින් කිහිපයක්.
01.සෙල්ලම් ගෙයක් සාදා බත් වැලි බත් ඉවීම.
02.බව්වා නෑවීම.
03.හැංගි මුත්තන් කිරීම.
04.අල්ලන් සෙල්ලම් කිරීම.
05.පැරෂුට් එකක් සැදීම.
06.කිරි කිරි බොලේ කිරීම.
සියල්ලන් ගේම එකගතාවය මත පැරෂුට් එකක් සැදීම පල වෙනියටම සෙට් විය.
දෙවෙනි පිඅය්වර වෂයෙන් අවශය අමුද්‍රවය රැස් කිරීම.
01.කෑම එතීමට ගන්න ලන්ච් සීට්.-සොයා ගන්නා පුද්ගලයා මම
02.නූල් බූලේ -සොයා ගන්න පුද්ගලයා ලොකු නංගී
03.නම් ලියන්න ගන්න කොලේයි පැන්සලයි-සොයා ගන්න පුද්ගලයා චූටි නංගි
කොහෝම හරි මට තමා අමාරුම වැඩේ තිබුනේ උඩ කබට් එකෙන් ලච් සීට් එකක් ගන්න එක කොහොම හරි ඒකත් හොයා ගෙන ආවා.ලස්සනට පැරෂු එකක් හැදුවා.
කට්ට්ය දන්නවාද පැරෂුට් එකක් හදන්න.හරි මන් කියලා දෙන්නම්.
ලන්ච් සීට් එක අරන හතර වටින් නූල් හතරක් ගෑට ගහන්න.නම් ලියපු කොලේ රෝල් කරලා එ නූල් හතටට ගැට ගහන්න .දැන් ෆැටෂුට් එක හරි පහත රූප බලන්නකෝ.
 |
| 01.ලන්ච් සීට් එක ඔය තියන් විදියටම එකේ කොන් හතරට ටිකක් දිග තියෙන්න නූල් හතරක් ගෑට ගහන්න |
 |
| 02.ඒ නූල් හතර සැහැල්ලු ලී කැල්ලකට ගැට ගහන්න.නම් ලියලා.ලියුමක් ලියලා කොලෙකුත් කැමතිනම් ගෑට ගහන්න |
 |
| 03.මේ තියෙන්නේ අපි නම් ලිව්ව කොලේ.මම,චුටි නංගි,ලොකු නංගී |
හරි කට්ටිය දැ පැරෂුට් එකක් හදන්නත් දන්නවා.කිරි කිරි බූලේ කෙලේ පැරෂුට් එක උඩ ගියාට පස්සේ.ඒක අපිට අල්ලන්න බැරි තරම් උඩ ගියා හුලග සැර නිසා දැන්.කිරි ක්‍රි බොලේ කතාව කිය්ටන්න පොස්ට් එක හිතා ගන්න බැරි තරම් දික් උනා නේ වෙන දවසක.කිරි කිරි බොලේ කතාව කියන්නම්.එහෙනම් ගොහින් එන්නම්.
ආ මගේ බ්ලොග් එකෙත් කෙමෙන්ට් කියලා කෑල්ලක් තියන්වා ලු ඕන්...
හොද වෙලාවට පැරසුට් හදන හැටි කියලා දුන්නේ..
ReplyDeleteහික්ස්..
@තරියා අබේතරියා බලන් හිටියේ කිරි කිරි බෝලේ කියලා දෙනකම් ද?
ReplyDeleteavatharala kollo set ekath ekka parashut haduwa podi kale nam newe ethakota ara nam wenuwata damme number ekak
ReplyDeleteඅපිට අතහැරගන්න බැරි ජරා වචනයක් තමයි ලන්ච් සීට් (නිවැරදි වචනය ෂීට්) කියන එක. මම කියන්නේ ඔබව විශේෂ කරලා නෙවෙයි. මේ වචනය පාවිච්චි කරන හැමදෙනාටමයි. දැන් ඔය ලන්ච් සීට් කියන පොලිතීන් පටල වලින් උදේ කෑම එතුවම ඒක බ්‍රෙක්ෆස්ට් ෂීට් නොවෙන්නේ ඇයි? රාත්‍රී කෑම එතුවම ඩිනර් ෂීට් නෙවෙන්නේ ඇයි? මේ තමයි තමන්ගේ භාෂාවෙන් හිතලා වෙන භාෂාවකින් පර්යාය පද සෑදීමේ විපාකය. සුද්දා උගේ භාෂාවෙන් මේ පටල වලට කියන්නේ food wrapping tissues කියලයි. ඉතින් කෑම ඔතන කොළ කිව්වම ඒක ටිකක් 'මොඩ්' (මෝඩ?) මදි වගේ සමහරුන්ට. පුළුවන් තරම් ඉංගිරිසි කෑලි දාලා කතා කලොත් තමයි පිළිගැනීම. ඒ අපිට තියන මානසික ව්‍යාධියක්. ඒ නිසා තමයි අපි ඉංග්‍රීසි භාෂාවේ Trishaw යනුවෙන් ඉතා පැහැදිලි යෙදුමක් තිබියදීත් ත්‍රී වීල් කියලා කුණුහරපයක් කියන්නේ.ත්‍රිරෝද රථය කියන්න කවුරුවත් කැමති නැහැ. ඒක සිංහලනේ ඒ නිසා. අද ඒක වීල් වෙලා. ඒ වගේම තමයි යම තොරතුරක් පරිගණක ගත කිරීමට සමහරු කියන්නේ කොම්පියුටර් කරනවා කියලා. පරිගණක මුද්‍රණ යන්ත්‍රයේ තියන තීන්ත කාට්‍රිජයට කියන්නේ කාටිලේජය කියලා. අද අපි ඉන්නේ විශ්ව ගම්මානයකයි. අපේ ළමයි ගනුදෙනු කලයුත්තේ ජාත්‍යන්තරය සමගයි. ඉතින් අපේ ළමයි අනාගතේදී මේ වචන ජාත්‍යන්තර තලයේදී පාවිච්චි කලොත් අසමත් වෙන්නේ ඒ අපේ මිල කල නොහැකි වස්තුවමයි. මේ ලිව්වේ තරහෙන් නොව කරුණාවෙන් බව අවධාරණය කරමි.
ReplyDeleteඅසමි දකිමි සොයමි ලියන විචාරක
@විචාරක Wicharaka ඔබ කියනා කතාව සර්ව සාධාරනයි.නමුත් ගැටලුවක් තිබෙනවා ජීවී විශේෂයක පරිනාමයත් එක්ක භාෂාව කියන් දේයටත් එලසම බල පානවා.
ReplyDeleteබලන්න කැච් අල්ලනවා.මේක ගොඩාක් දුරට වෙලා තිබෙන්නේ භාෂා බාවිතයට අකැමැත්තට වඩා භාෂාව බාවිතයට හුරුවෙලා තිබෙන ආකාරයයි.
අඩේ උඹ එහෙනම් පැරෂුටුත් හැදුවා.
ReplyDeleteඑළ එළ ඈ.
මා එක්ක තරහද බං අර කලින් කොමෙන්ටුවට?.
@මඩිස්සලේ නිශාන් වචන වලින් හමු වුනු අපි වචන එක්ක තරහ වෙනවද සහෝදරයා
ReplyDeleteමහේෂ්, මම කිසිසේත් ඔබ සමග එකඟ වන්නේ නැහැ. ඔබ කියන හුරුවීම නෙවෙයි භාෂාවේ විකෘතිතා ඇතිවීමට හේතුවී තිබෙන්නේ භාෂාව නිසිලෙස නොඉගැන්වීම සහ නිසිලෙස ඉගෙන නොගැනීමයි. අධ්‍යාපනය යනු විභාගය නමැති කඩුල්ලෙන් පැනීමට ගන්නා උත්තේජකයක් ලෙස පමණක් භාවිත කිරීමෙන් වනපොත් කිරීමේ කෙටි කාලීන දැනුම ඇති, කෙටි මාර්ග වලින් ඕනෙම දෙයක් කිරීම සාධාරණයි කියලා හිතන, අනිවාර්යයෙන් කියන වචනය කිසිදු භාෂා රීතියකින් තොරව අනිවා කියා ලිවීම හරියයි සිතන පුස්සන් බිහිවී තිබෙන්නේ ඒ නිසයි. මේ පිටුවෙන් ඉඩ ලැබෙනවානම් ඔබ සමග තවදුරටත් සංවාදයේ යෙදෙන්නට මා කැමතියි.
ReplyDeleteඇත්තෙන්ම.මන් කැමති.ගැටලු විසදීමට හොදම මග බුද්ධිමත් සංවාදය
ReplyDeleteසිංහල භාෂාවට අලුතෙන් වචන ඇතුළත්වන්නේ තත්සම, තද්භව, සහ නිෂ්පන්න යන ක්‍රමවේදයන් තුලින් බව ඔබ දන්නවා ඇති. භාෂා විෂයක ලිපි නමැති ග්‍රන්ථය මෑත යුගයේ සිංහල භාෂාව පිළිබඳව විග්‍රහ කෙරුණු හොඳ ග්‍රන්ථයක්. නමුත් වර්තමානයේ සිදුවී ඇති ඛේදවාචකය වී තිබෙන්නේ, එදිනෙදා කාලය ලිස්සා යවන අධ්‍යාපන ක්‍රමය නිසා, භාෂාව පමණක් නොව කිසිදු විෂයයක් පිලිබඳ නිර්දිෂ්ට කරුණු වලින් පරිබාහිර කියවීම්, අභ්‍යාස කිරීම්, සඳහා සිසු දරුවන් මෙන්ම අවාසනාවන්ත ලෙස ගුරුවරුන්ද නොපෙළඹීමයි. සාහිත්‍යය විෂයය පාසලෙන් එලියට විසිවීම, භාෂාව හෝ සාහිත්‍යය නොඋගත් පුස්සන්, විශේෂයෙන් ගීත රචනය ප්‍රමුඛ සාහිත්‍ය කරණයට පිවිසීමත්, සිංහල භාෂාවේ පරිහානියට ඉහඳ පනුවන් වැසීමක් හා සමානයි. භාෂාව එක තැන පල් නොවී ඉදිරියට යායුතුමයි. එහෙත් ග්‍රාම්‍ය, අස්ලීල, වචන භාවිතය ඉදිරියට යාමක් නොව වලට යාමකි. ඉදිරියට යාම බහුතර සමාජ සම්මුතියෙන් විනා, තම මතය බලහත්කාරයෙන් හෝ අපහාස කිරීමෙන් හෝ අනෙක් අය මත පැටවීම, විරුද්ධ මත නොඉවසීමෙන් සාහසික වීම නොවේයැයි මම සිතමි.
ReplyDeleteඅසමි දකිමි සොයමි ලියන විචාරක
කෝ කිරි කිරි???
ReplyDeleteමදැයි කිරි කිරි බලන්න ආවා