Sunday, February 16, 2020


ශ්‍රී ලාංකීය කදු තරණය කරන්නන්ගේ සිහිනය - එක කොටස I


ශ්‍රී ලාංකීය කදු තරණය කරන්නන්ගේ සිහිනය - දෙවන කොටස II


දැන් විස්තර අහන්නට බැරිය පලමුවෙන් ගමන පැත්තක දමා කඩයේ තිබූ  ආප්ප සියල්ලට වග කියන අතර තුර කඩයේ මාමාටද නැන්දාටද නොදන්නා ගානට අපගේ අරමුණ පැහැදිලි කරන විටම "අප්පේ ඕකේ නම් යන්න බෑ මන් ගිහිල්ලත් නෑ අන්තිමට ගිහිල්ලා අතර මන් උන අයත් හොයා ගත්තේ ඔය පහල ගෙදරක ඉන්න කෙනා එයා දන්නවා ඕකේ පාරවල් තනියම නම් යන්න බෑ ඕකේ අලි ඉන්නවා නේ." අපගේ ආප්ප කැමේ වේගය අඩුවිය.ඕනි මගුලක් කියා ආප්පයේ ඉතුරුව තිබු කැල්ලම මම කටේ ඔබා ගත්තෙමි..ගමනට පලමු කොස්ස වැටිනි සල්ලි දී ගයිඩෙක් සමඟ නම් යා නොහැක.
 " මේ මහත්තුරු කොයි යන්නද? අහ් බලහන්කෝ මේ කන්දට යන්න හදන්නේ..මහත්තයා පොඩ්ඩක් එන්නකෝ ඔහොම කිය කිය ගියොත් නම් ගමෙන් උඩට යනන් වෙන්නේ නෑ..අයියේ අපිට පලවෙනි කන්දට නගින්න ලේසිම තැන මොකක්ද ?වටෙන් ගියොත් නම් සැහෙන වෙලා යනවා මඩුව ගාවින් ලඟයි.අවශ්‍ය කලමනා ඔක්කොම ගත්තැයි.තව මොනවා හරි ඕනි නම් ගන්න ඔක්කොම මෙතනින් අරන් එන්න මන් පෙන්නන් නම් යන තැන.මත්තයාලා ආපු කාලේ හොද නෑ නැත්නම් ඕක එච්චර අමරු නෑ මේ කාලේ කූඩැල්ලොත් ගොඩයි මොනවා හරි ගත්තාද ඕකුන්ට...හහ් ඒක නම් ගානක් නෑ අයියේ මොකෝ හෝටලයකට යනවා නෙවේ නේ..අපේ බක පණ්ඩිතකම් දෙඩුවෙමු.හහ් එන්නකො මන් දෙයක් දෙන්නම් ගා ගන්න"
ඉතිරිව තිබූ අඩුපාඩු මිලදීගත් අප කඩයේ බිල ගෙවා දමා.ඔහු පසුපස ගමේ ඇතුලට අපි පොලිමට ගමන් කිරීම අරඹීය මේ වන විට අපේ කතාවේ කතා නායකයා ඔහුය.සියලු ගමන් විස්තර කැලයේ දී ගත යුතු ආරක්ෂිත උපක්‍රම හා කන්ද බැදි කතාන්දර විස්තර ඔහු අප හා කියමින් ගමන් කරයි.සමන් දෙවියන්ගේ අඩවියේ එක් කොනක් මෙයයිද අවුරුද්දකින් පමණ කිසිවකු  කැලේ නොගිය බවත්  පෙට්ටි ගලට කඩා හැලෙන දේවතා එලි ගැනද ඔහු පවසයි..දොල පාරකින් ගොඩ වූ අප ඔහුගේ නිවස පිහිටි  ලයිමට පැමිණියෙමු.

මේ කතාවේ තුන්වන කොටස ලියන්නට පටන් ගන්නේ ගමන ගොස් සෑහෙන කලකට පසුවය.මේ කතාව පමණක් නොව ලියන්නට පටන් ගන්නේ ද බොහෝ කලකට පසුවයි.ඉතින් පාඨකය  මාත නැවත  මෙනෙහි කරමින් ඔබව ගමන ‍රැගෙන යන්නම්..අද ලියන්නට  නම් හොඳ දවසක් නොවේ ඉස්සර මෙන් නොව පෙබරවාරී කියන්නේම වේලුනු ගස් කොලන්  වේලුනු හුලං  එක්ක තියන කාලයක් ඉස්සරහට කොහොමත් ලොකේ වේලේවි.ගස් කොලන් අපිව ජීවත් කරන බව වැටහෙනකොට අපි සැහෙන්න දුරක් විනාශකාරී ලෙස ලෝකයේ මිනිසුන් ලෙස ගමන් කර තිබෙනු ඇත.දයාබර පාඨකය එන්න  වේලුනු පෙබරවාරියේ අපි පොද වැස්ස තිබු ඒ ලයිම වෙත යමු.
හීනියට තිබු පොද වැස්සකට කිසි විටක අපගේ අවුරුදු ගානක  සිහින බොද කිරීමට  ඉඩ නොතබා අපි සාමාන්‍ය ඇදුම් ගලවා දමා අපගේ කැලයට අදින ඇදුම වලින් සූදනම්  වුනෙමු.සපත්තු පැලද අවසන් වන විට අපගේ කතා නායකයා ඔහුගේ කූඩලු බෙහෙත සූදානම් කරමින් සිටියාය.ලංකාවේ සතර දිශාවන් වල ඇවිදමීන්  කූඩැල්ලන් වෙනුවෙන් විවිද අයවලුන් බාවිතා කරන ආරක්ශිත උපක්ක්‍රම  දැක ඇත්තෙමු.මේ මොහොතේ මන් මේ  ගමනේ සොයාගෙනීම ඔබ සමඟ බෙදා ගන්නම්.

අවශ්‍ය අමු ද්‍රව්‍ය
කුඩා පොට්ටනියක් සදා ගත හැකි රෙදි කැබැල්ලක්
ලුණු කුඩු
රෙදි සෝදන කුඩු
අලු හුණු ස්වල්පයක්
මේවා එක් කර කුඩා පොට්ටනියක් ලෙස සකස් කර ගන්න.දැන් මේ පොට්ටනිය ඔබගේ  ගමනේදී විවිද අවස්ථාවන් වලදී  ඔබගේ සපත්තුව ගාන්න.කූඩැල්ලන්  එල්ලුනු අවස්තාවලදී  ඔවුන් ඉවත් කිරීමට මේ පොට්ටනියද බාවිතා කල හැක.


පාඨකය කූඩලු ප්‍රහාරක අවිය සූදානම් කොට අවසන්ය.එහෙනම් අයියේ බොහොම ස්තූතියි අපි යන්නම්.නෑ මල්ලිලා යන් මන් එන්නම්  නගින තැන පෙන්නන්න්ම්  අපු නැවත ඔහු පසු පස එක පෙලට ගමන් ගතෙමු,පලමු කැලෑ මායිමට ඇතුලු වූ අපි  ලොකුම ගස බලා කොල අත්තක් කඩා එහි එල්වා එයට වන්දනා මාන කලෙමු.සියලු දෙයියාන් නාන්සේලාගේ ආශිර්වාදය හිතේ තියගෙන කැලේට ඇතුලු වුනෙමු.මඟ පෙන්නපු අයියාටද දෙයියය්න්නාන්සේලාගේ පිහිට පතමින් අපි කැලේ බඩ ගාන්නට පටන් ගතෙමු.මහා කතා ඇති මහා ප්‍රභල කයි කතන්දර වල ප්‍රභලයකිඋ වූ සප්තකන්‍යා අඩවියේ අප පස්දෙනා තනි වුනෙමු.පලමු දිය ඇල්ල සුන්දය ඒ තරමට අපට ඒ මොහොතේ එල්ල වෙමින් තිබූ කූඩලු ප්‍රහාර සුන්දර වෙමින් තිබුනි.මන්ද හිරි පොද වැස්සේ කැලේක බඩගා ඇති ඕනි එකෙක් ද්න්නවා හිරි පොද වැස්සේ දරුණුවන ඒ වගේම ලස්ස්න වන මහා කැලැ ගැන.





තවමත් අප ගමනේ පලමු දින ගෙවෙමින් තිබුනි අද පොද වැස්ස ඇරෙන්නට වෙනත් බාදා නොතිබුනා කියන්නට බැරිය  ටික මොහොතකින් අපි නිගමන කිහිපයකට එලබුනි.සාමාන්‍යයෙන් පලවෙනි කන්ද නගින් පැත්තෙන් නොව අනෙක් පසින් අපි නගින්නට ඇතැයි කියන සිතුවිල්ල
දෙක කාලයකින් කිසි කෙනෙකු මේ කන්ද නැග නොතිබුන නිසා මෙතරම් ඝණ කැලැවක් තිබෙන්නට යන්න
තෙවැන්න නම් හිරි පොද වැස්ස නිසා අපේ ගමන මොතරම් අසීරුයි යන්න.කෙසේ වෙතත් අප ඒසේ  තීරණ වලට එලබීමට හෙතු කාරණා ‍රැසක් අප සතුව තිබුනි.ඒ අංශක 90 ආසන්න බෑවුම් සහ තෙත බරිත වූ පස් කණ්ඩි අප තබන අඩියක් පාසා අපව පසුපසට ඇද දමමින් තිබුනි.එය එසේ තිබියදී කුඩා උණ බට් ගාල් අස්සේ ක‍ටු පදුරු වැවී තුබුණි.යටින් තියා උඩින්වත් යන්න හැකියාවක් නැති තරමට ඝන කැලේ අපිව දිරිමත් කරමින් තිබිනි.මේ අවුදු ගානක් බලාපොරොත්තුවක් එහෙම ලේසියෙන් අපේ බලා පොරොත්තු කඩා දැමීමට කිසි දේකට බැරතරමට අපි හිත් ගල් කරගෙන සිටියෙමු.


බට පදුරු කැලෑව ගණ වෙත්ම  අප හැකි තැන්වලින් එවාගේ එල්ලෙමින් එවා උඩින්ද   හැකි තැන්වලින් බට පදුරු යටින් ද  ගමන් කෙලෙමු කූඩල්ලන්ගේ ප්‍රහාර ගැන සැලකීම මේ වන විට මන් නවතා දමා තිබුනි.තියන තියන අඩියට ආපස්සට පස් කඩාගෙන ඒම ඉතා අසීරු නැග්මක් විය බට පදුරු අස්සෙන් රිංගමින්  යන අපට  උරන් ගිය පාරක් හමු විය ඌරන්ට ස්තූති කරමින් අපි ඒ පාර දිගේ  ඉහලට නැංගෙමු.එත් එක්වරම හමු වූ සීග්‍ර නැග්ම අපේ ගමනේ වේගය අඩු කරන වුනි පලමුව කණ්ඩායමේ පොඩිම එකා වූ කිටා බට පදුරු දිගේ ඉහලට  නැංගුවෙනු.අපිද එතන තිබු මැරුණු නමුත් හොද හයිය ගසකට කබය දමා බට පදුරු උඩින්  අපි ඉහලට නගින්නට පටන් ගත්තා ඊට පස්සේ ටනා අයියාවත ඊට පස්සේ රණා අයිත් මීලඟට නගිනට පටන් ගත්ත මගේ පිට පස්සෙන්  හිටියේ කබා අයියා.අපි දෙන්නාගේ අවසනාවට එක වරම කබය දාලා තිබ්බ ගහ කඩා ව‍ටුනා වාසනාවට මගේ ඔලුව ලාවට ගැවිලා බට  බතුරු අස්සේ හිරවුනා කබා අයියටහ් කිසි ම අවුලක් වුනේ නෑ ඒක වසනාවත්න වෙලාව..කඩා වැ‍ටුන ගහ දිගේම අපි උඩට ගියා. 

එක පාරට රණා අයියා කෑ ගැහුවා පස්සට යන්න  කියලා මෙචර වෙලා අපි ගහ මුල ඉදලා තියෙන්නේ පොලගෙකුත් එක්ක එක පාරටම කොල අස්සේ පොල්ගෙක් මතුවුනේ ඒ වෙලාවේ අපේ අවධානය ගැන මම මගේ හිතින් මටම දොස් කියා ගත්තා මන් හිතනවා අනික් වුනුත් එහෙම කරන්න ඇති.අන්න ඒ නිසයි බය නැතුව ඕනි කැලැවක් උන් එක්ක රිංගන්නේ..අහපවු බට පදුරු අස්සේ  අපි ගමන  පටන් ගත්තා පල වෙනි දවසේ අපේ වේගය බොහෝ සේ අඩු වෙලා තිබුනේ..පොඩි ගල් කැල්ලක් එක්ක වඩි වෙන්න තැනක්  හම්බුනා අපේ පලවෙනි කෑම වේල චොක්ලට් කෑලි දෙක්කුයි චීස් කැල්ලකුයි  හැමොම බෙදාගෙන කෑවා.




එන්න  පාඨකය තවත්  කතාවක් කියන්න සාමාන්‍යයෙන් අපේ කෑලෑ ගමනකදී ආහාර රටාවල් තීරණය කරන්නේ ටනා අයියා හැම වෙලේම ඕනි මොහොතකට සූදානමින් ඉන්න ඒක හොද දෙයක් අපි පෑලෑන් කරන  ආහර වෙලෙන් ඒ ඒ වෙලට කොටසක් අඩුවෙනුයි අපි කන්නේ..



එන්න දැන් බට පදුරු කැලේ  අඩු තෙත පස් තියන දිග බෑවුම් දිගේ අපි නගින්නට පටන් ගත්තා..ගමන් තවත් අමරු උනේ මේ වෙලාවේ අල්ලන බට පදුරු නැති කමත් අල්ලන ගස් තෙත තියන  පස් බෑවුම  නිසාගැලවිලා එන ප්‍රශ්ණෙයි මේ වෙලාවේ අපි හොදටම හෙම්බත් වෙලා හිටියේ එත් හිතේ තිබ්බ විස්වාසය නිසා අමාරුවෙන් උනත් හිනාවෙන්  සතුටින් එකිනෙකාට විහිලු කරගනිමින් නගින්නට උනා.
මා මිත්‍රය අපි දැන්  පලවෙනි කන්ද මුදුනේ ගූගල් මැප් එක ඒක සහතික කලා තිබ්බ අමාරුම කොටස නැග ගත්තා වගේ සැනසීමක් අපට දැනුනා.මේ වෙලාව වෙන  විට අපගේ වතුර දාරිතාවද අඩුවෙමින් තිබුනා.වැසි කාලය නිසා අපේ හිත්වල කදු මුදුනේ උල්පත වල බලා පොරොත්තුව තිබුනා,සුදාර අයියාගේ කතාවට අනුව දෙවන කන්දේ අපට දිය පාරක් හමුවෙන්න ඕනි.ඊලග ඉලක්කය කන්දේ බෑවුම ටාගට් කරගෙන කදු මුදුන දිගේ ඉස්සරහට යන එක.අපි පලමු කදු ගැට්ට දිගේ දෙවෙනි කන්දට යාමයි.පාඨකය අපි බලා පොරොත්තු උන  දේ අපට පලමු කන්දේදීම හමු උනා.කදු මුදුනක අලිබෙටි අපට හමු වුනා දැන් තමා ගමනේ හොදම හරිය වෙලාව සවස දෙක වගේ වෙන්න ඇති අව්ව නැතිවෙලා ගිහින් මිදුම කැලේ වහගන්න පටන් අරන් තිබුනේ..



දැන් ගොඩාක් රෑ වෙලා නිදාගන්න ඕනි එ නිසාවෙන් ඊලග කොටසින් හමුවෙමු මා දයාබර පාඨකය.


Read More

Saturday, February 1, 2020

මහා ඝණ කැලයක්





මහා ඝණ කැලයක් මැදින් මා ඇවිදිමින් සිටියා උදෑසන පින්නට ලා වැස්සට මුලු පොලොවම තෙත් වෙලා ඝණ කොල දුඹුරු පාටයි ගස් වලින් වැ‍ටුනු කොල එකින් එක එකට ඇලවිලා..මන් සපත්තු දෙක ගලවලා ඒ පොලොව උඩ හිටගත්තා එ තෙත මගේ ආත්මය සිප ගත්තා.තවමත් කැලේ ඇතුලේ මීදුම පිරිච්ච් කැලේ සීතලයි තැනින් තැන කුරුලෝ කෑ ගහන එක එක සද්ද ඒ අතරේ අදුරන්නේ නැති සත්තුන්ගේ කෑ ගැහීම්..අහපු ලාවට වහිනවා ඒ මීදුමට එන වැස්ස..මන් රෙන්කෝට් එකයි ටි ශර්ට් එකයි ගලවලා දැම්මා මන් ඒ උදේ පන්දර සීතල වැස්සේ මහ කැලේ ඇතුලේ තෙමෙනවා.මහා විශාල් ගහක් යටින් මන් ඇවිදගෙන යමින් සිටියා ඒ ගහේ අත්තක් උඩ වහලා හිටපු කුරුලු රෑණක් එක පාරම පියාඹුවා.අත්තේ තිබ්බ වතුර කැටි වලින් ගහ යට හිටපු මන් නෑවිලා ගියා..යායට අගක් මුලක් නැති කැලේ පේන මුදුනකට මන් නැග්ගා උදෙන්ම මීදුමත් එක්ක සීතල හුලගක් එනවා.තව ටික්කින් ඈත ස්තිජයෙන් තරු තැබිලි පාටින් ඉර පායාවී මුලු යායට මීදුමෙන් වහිලා තියන කොල පාටට තැබිලිපාට වැටෙද්දි එ උඩින් කුරුල්ලෝ ඉගිලෙන්න පටන් ගනීවී දැන් ඇහෙනවාට වඩා හයියෙන් උන් කෑ ගහන්න පටන් ගනීවී.කකුල් දෙක පහලට දාලා කදු ගැට්ටේ තියන ගලක මන් වාඩි උනා.දකුණු උරහිසේ පැත්තකට දාලා තිබුන බැග් එගෙන් සිගරුට්‍ටුවක් අරන් පත්තු කලා.පාඨකය නුඹ මට බනිවී මෙච්චර ලස්සන උදෑසනක සිතලේ හොද හුස්සම අරන් ඉන්න පුලුවන් වෙලාවක සිගරට් බොනවා කියලා.ඈත අහසේ ඉර පායනවා කියලා මට විස්වාසයක් තිබ්බාට මේ මහ කැලේ ඇතුලේ දැනෙන තනිකම නැතිවෙයි කියලා විස්වාසයක් නෑ.ඉතින් එහෙම ඉද්දි කිසි තේරුමක් නැති වැඩක් කරන්නත් එපැයි ඉතින් මා දයාබර පාඨකය මාගේ සිගරට්‍ටුව මට ගැටලුවක් නැත ඔබට කැමති නම් ගැටලුවක් කරගන්න.සිගරට් එකත් ඉවරයි ලා නිල් පාට ලාවට තැබිලි පාට වෙනවා.මන් අහපු කන්දෙන් පහලට බහින්න හදන්න මොකද මේ කැලේ මේ ඉර පායන විදිය මන් ඇති වෙනකම් බලලා තියනවා.මා ආදරණීය පාඨකය තව ටික වෙලාවකින් ඉර පායාවි ඔබට කැමති නම් නැවතිලා ඉරපායන දිහා බලලා එන්න.මන් ගෙනාපු ඔක්කොම එකතු කරන් ගස් අස්සෙන් මන් අහපවු පල්ලම් බැස්සා..උදේ පාන්දර නාගන්න ඕනි අයිස් වගේ සීතල ඒ වතුරේ බැහැලා නාගන්න ඕනි..මන් ගියා බැග් එක ගලක් උඩින් තියලා එතන තිබ්බ ගලක් උඩ මන් ඉදගත්තා..තවම මීදූම අඩු වෙලත් නෑ කැලේ අනෙක් පැත්තෙන් ඉර එලිය වැටීගෙන එනවා ඇති කුරුල්ලෝ කෑ ගහනවා ..අහසත් දැන් තැබිලි පාටයි..මා ආදරණිය පාඨකය දැන් මා දෙස බලා සිටියා ඇති මේ සීතල වතුර කද මැදට මන් පනින්න ඕනී සීතලේ නාගන්න ඕනි..ඔනී නම් මන් නාලා එනකම් බලා ඉන්න.ඒත් පොඩ්ඩක් අහක බලා ගනන්වා ද සරම ගලවලා මට ටක් ගාලා වතුරට පනින්න ඕනී..


Read More



කොළඹ කියන්නේ ගෙන්දගම් පොලවක් මේකේ මිනිස්සු පොලව එක්ක සටන් කරන්නේ නෑ පොලවට තියන අගය නිසාම මිනිස්සු පාවෙනවා ඇවිදිනවා ලඟ ඉන්න මනුස්සයා පේන්නේ නැති තරමටම මිනිස්සු ඇවිදිනවා.සතියක් එක දිගට ඇවිදලා සිකුරාදා හවසට බෑග් එකක් කරේ දාගෙන තනියම නවාතැනෙන් එලියට බහින්න ඕනි ඒක මැජික් එකක්..ලොකේ හැදිලා තියෙන්නේම මිනිස්සු සංචාරය කරපු නිසා.මහා සමාජෙන් මිදිලා බැනුම් අහගෙන ඇවිදපු නිසා.මිනිස්සු කියන්නේම විප්ලවවාදියෝ වෛරස් එකක් වගේ මේ පොලවේ පස් පෙරලපු නිසා ප්‍රශ්ණ නැති මේ ලෝකේ ප්‍රශ්ණ හදාගෙන ඒ වට එන උත්තර හොයන එක මිනිස්සු ජීවිතේ කරගෙන ඒකෙන් මිදින්න මිනිස්සු අහපවු යන්නේ කැලේට එතන තියනවා නොකිලිටි පොලොව සහ මිනිස්සුට ඇත්තටම ඕනි පරිසරය ඒ රස හොයාගෙන මිනිස්සු මිස්සුන්ගෙන්ම මිදින්න උත්සහ කරනවා.
බස් එකෙන් බැහැලා මිනිස්සුන්ගේ හැප්පි හැප්පි රෑ බදුලු කොච්චියට මිනිස්සු දුවන්නේ ඒකයි..කලබලයේ කොච්චියේ ජනේලය ලඟ සීට් එක්ක.... ‍රැ කලුවරේ සීතල ඝණ හුලගත් එක්ක කලබල නගර පහුවෙලා හුලඟ ටිකක් සැහැල්ලු වෙන්නේ පොල්ගහවෙල පහු උනාම ටිකින් ටික කොච්චිය කදු නගින්න පටන් ගද්දි ආත්මයම සැහැල්ලු
වෙනවා..
වඩේ...... වඩේ.. උලුදු වඩේ.. පරිප්පු වගේ..මට පරිප්පු වඩේ දෙකක් දෙන්න..
දයාබර පාඨකය තවමත් කොපි බොන වෙලාව නොවේ එන්න..අපි වඩයක් කමු..දන්නවාද...
දවසක් මන් බදුල්ල නගරේ පහු කරගෙන ඒ ලඟ තිබුනු උස කන්දකට නැග්ගා රතු පාටට ඈත කන්දකින් ඉර බැහැගෙන යද්දි කදුවලින් වටවෙලා තිබ්බ බදුල්ලු නගරයට මීදුමත් එක්ක තරු කඩා වැටෙන්න පටන් ගත්තා ඉර එලිය යන්නම ගියාට පස්සේ අහස පුරාවටයි ටවුන් එක පුරාවටයි තරු පිරිලා තිබුනා.මන් සමහර තරු වේගෙන් එහා මෙහා ගියා කන්දේ අග්ගිසේම තිබ්බ ගලක මන් වාඩි වෙලා සිගරට් එකක් පත්තු කරගත්තා.
මන් කකුල පහලට දැම්මාම සීතල් වතුරක් මට දැනුනා ඒ වතුර සිතලයි..එතකොටයි මට තේරුනේ බදුල්ල නගරය වතුරෙන් යටවෙලා පුංචි කදු ගැට ඔක්කොම එකතු වෙලා වැවක් හැදිලා...ඒ බදුල්ලට තරු කඩා වැටිලා නෙවේ..බදුල්ල යට වෙලා හදිලා තියන වැවට අහසේ තරු වල එලිය වැටිලා.ඒ වැවේ වතුර මගේ කකුලේ ගෑ වුනේ...
සිගරට් එක ඉවරයි...
එන්න අපි බහිමු දැන් මේ පේරාදෙණිය ස්ටේෂන් එක පපුව කඩාගෙන යන ආත්මයම හිරි වට්ටන සීතල.... ස්ටේශමේ ටැප් එකන් සීතල වතුර එකක් පුරවාගෙන එක හුස්මට බීගෙන ගියා..
සිකුරාදා බදුලු කොච්චියේ තනියම යන්නනම් ඔයාගේ ආතමය තනි වෙන්න ඕනි ඒ හීන වලට පන දෙන්න ඔයාට ශක්තිය තියෙන්න ඕනි.එන්න කොච්චිය යන්න හදන්නේ අපි නගිමු..
කොපි කොපි....මටත් දෙන්න කොපි එකක්..ඔයාට කොපි බොන්න හොදම කොටස... කොච්චිය නාවල පිටියට ලගයි...දැන් සීතල ඇවිත් ඔයාව වටකරාවී..ඒ සිතල වෙනුවෙන් ඔයාගේ හීන රස්නෙට තියෙන්න ඕනි...මහා රෑ කොච්චියේ දොරේ වාඩි වෙලා කොපි එක බොන ඕනි කට කට ගගහා ගැහෙන සීතලේ..
පන්දර තුනයි එන්න අපි කොච්චියෙන් බහින්න ඕනි...දැන් ඔයාට මේ ගස් පාරවල් මේ පුංචි පදුරුවල තියන මල් කතා කරන්න පටන් ගනීවී.එන්න අපි එලිය වැටෙන්න කලින් එතනට යන්න ඕනි..ගෝවා කො‍ටුවක් මැදින් කලුවරේම ඇවිදගෙන ඔය දොල පාර හරහා යනන් ඔනී....
තාම ඉර පායලා නෑ කට කට ගාන සීතලේ මන් කමිසය ගලවලා ඉනේ ඔතා ගත්තා.මගේ පපුව සිතලට ගල් වෙන්න ඉඩ දුන්නා..කොට කලිසම ඇදලා කකුල් දෙකේ දාගෙන හිටපු සෙරප්පු දෙක ගලවලා බෑග එකේ එල්ල ගත්තා..මගේ යටිපතුල් වලට ගෝවා කො‍ටුවේ පස් වල නැවුම් බව දැනුනා.සීතල දොල පාරේ වතුරට අත දාලා සීතලම සීතල සීතලම සීතල වතුර ටිකක් අරන් මූන සේදුවා..තාම කළුවරේ..මාව සීතට ගල් වෙලා ඒ උනාට හීන හරි රස්නෙයි..දොලේ ගල් දිගේ මන් උඩට යන්න පටන් ගත්තා..අහස නිල් පාට වීගෙන එනවා...ඉක්මනට මන් උඩට නගින්න පටන් ගත්ත රෑ මීදුමයි පින්නයි එක්ක මුලු පොලවම තෙත් වෙලා ඒ තෙත මගේ යටිපතුල් වලට දැනෙනවා..හිස කෙස්වල මීදුමට පිනි බැදිලා..මුලු කොන්ඩෙම තෙත් වෙලා.එන්න අපි දැන් අපි මේ තනකොල යාය පහු කරමු මගේ ඇගිලි තුඩුවලට පදුරු වල තියන පින්න දැනෙනවා...මන් කන්ද උඩටම ආවා..මුලු යායම මීදුමෙන් වැහිලා..කුරුල්ලන්ගේ හඩවල් වලින් මුලු පරිසරේම අවදි වෙන්නයි යන්නේ......බෑග් එක පැත්කට දාපු මන් වතුර බෝතලේ අරන් සීතල වතුර එක උගුරට බීගෙන ගීයා...
බලන්න ඉර පිලිගන්න මුලු පරිසරයම ලෑස්ති වෙන හැඩ..














Read More

Sunday, October 14, 2018


බ්ලොග් ලිවීම අතර මඟ නැවතී ඇති නිසාත් ලීවීමේ ආශාව නැවත නැවත මතුවන නිසාත් පටන් ගන්නා බොහෝ ලිපි ඩ්‍රාෆ්ට් වලින් නවතින නිසාත් සතියක ඕනෑම වෙලාවක  සිතට දැනෙන සිතුවිල්ලක් එකතු කොට සති අවසානයේ මුදා හරින්නට සිතුවෙමි.මේ එහිපලමු දිග හැරුමයි.

2018 ඔක්තෝබර් 8වන දින පන්දර  2.00යි

ලිවීම උදෙසා නැවත නැවත උත්සහ කරමි මහා කාලකන්නි අගාදය සිටින්නෙකුට ලිවිය නොහැක.ජනේලයෙන් එලියේ වැහි වැටෙන හඩ ඇසේ.ලොකයේ මන් ආසම දේවල් මොනවාද අහුවොත් ඒ ඒ ලිස්ට් එකේ උඩින්ම ඉන්න දෙයක් තමා වැස්ස ඒ උනාට එච්චර ආදරණීය වැස්ස ගැනවත් හැගීමක් නොමැති තැනට මන් මැරිලා ඉවරයි.නැත්නම් මන් විතරක් නෙවේ උබලා ඔක්කොමත් වැටිලා ඉවරයි.නැගිටලා ගිහින් ‍ෆිරිජ් එකෙන් සීතල වතුර බෝතලයක් අරගෙන බීගන ගියා එලියේ වහින වැස්සේ සීතලයි කැරෙකෙන විදුලි පංකාවේ සීතලයි එකතු කරගෙන රත්වෙලා හිටිය මට සීතල වතුර ටික උගුර පහලට වැටෙන කොට මුලු පපුවම ඉච්චිලා යනවා දැනුණා.සීතල හොයද්දි පිච්චෙනවා.පිච්චෙන්න හොයද්දි සීතල වෙනවා..
මේක කතාව කොහෙන් පටන් ගන්නද කියලා තේරෙන්නේ නෑ.ලිවීම නතර කර සිගරට්‍ටුවක් දැල්වීමි..අද දවස  අද දවස  කිසි තේරුමක් නැති අද දවසක් එක්කුටවත් ඕනි නෑ මේ රට හදන්න හැම එකාටම ඕනි ‍රැවටිලා ඉන්න මොක්ද දැන දැන  ‍රැව‍ටුනාම   තමන්ට වාසී කියලා ඕකුන් දන්නවා..


2018 ඔක්තෝබර් 9 වන දින පන්දර  1.00යි

පන්ති පහයි
කෙල්ලෝ දෙකයි
කීයලා උන් කීවට
උබලා දන්නවා ඒක
එහෙම නෙවෙයි කියලා
එක නිකන්
කොල්ලෝ ගොඩයි
එක කෙල්ලයි වගේ කතාවක්
නෑ ඒක විරවරියකයේ කතාවක්ර

ස්තියාදු පේමවන්තයාගේ පාපොච්චාරණය ලියනවාද නැද්ද කිය කිය හිතන් ඉන්නකොට,ආදරණීය වේසාවියකගේ මඟුල් ගෙදර ලියපිය ලිපිය  කිය  කියා  හිත කෑගහන්න ගත්තා...ඒ ඔක්කෝම පැත්තක තියලා මන් ලියන්න ගත්තේ  රතු තරු ප්‍රේමවන්තිය කියන පොත,ඒක

රතු අහසක්
තරු පහක්
එක දිඳුලන තනි  තරුවක්
නිල් අහසක්
තරු ඳිදුලන කලු අහසක්

අහන්න එපා තරු පහ මොනවාද  කියලා.නැත්නම් කලු අහස ගැන නිල් අහස ගැන දිදුලන තරු ගැන මොකද ඒ කිසි දේක තේරුමක් නෑ..නෑ එක ආදරණීය තේරුමක් තියනවා.කාලයකින් නැවත බ්ලොග් එකට  ලියන්න ගත්තේ මහ මූසල ඔක්තෝඹරයක් නිසා  වෙන්න ඇති මාසේ ආරම්භයේ ඉදලා දවස් 9ක් ගෙවිලා ගියත්.එලිවන තුරා නිදි මරණ, පුකට එලිය වැටෙන කම් නිදාගන්න ,ජීවිතයවල් ගොඩක්වෙලා.ඒක  නිකම්ම නිකන් සාධාරනීකරණය කරගන්න උත්සහ කරන බොරුවක්.මේක ලියන්නේ අවුරුදු බර  ගණනක් පරණ මොර‍ටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ  ක්ලිෆඩ් පෙරේරා නැත්නම් ඒ හොස්ටල් එකේ  ඉදන්.විශ්ව විද්‍යාලයේ අතුලේ පිහිටලා තියන එකම  පිරිමි නේවාසිකාගාරය මේක.මේ ලැප් එක තියන් ඉන්න රූම් එකේ මේසේ උඩ කි දෙනෙක් තමන්ගේ උපාධි කියන ජීවිතය වෙනුවෙන් සටන් කරන්න ඇතිද මේ ලැප්ටොප් ඔවුන්ට නොතිබෙන්න ඇති මේ මේස උඩ රාක්ක උඩ කියවන්න පොත් තියෙන්න ඇති නැතන්ම් බීඩි සිගරට් අරක්කු ඇදුම් කුණු දුවිලි  කොලකෑලි නැත්නම් මොකුත්ම නොතිබෙන්න ඇති.මේ කාමර වල ඔවුන් විප්ලව කරන්න ඇති සංවාද කරන්න ඇති කුණු කතා කියන්න ඇති ආදරය ගැන ලෝකය ගැන හිතන්න ඇති.නැත්නම් මොකුතම නොකර නිදා ගන්න ඇති.


2018 ඔක්තෝබර් 10 වන දින සවස  5.30 යි.

ඔහුන් දැන් හුදකලා වූවන්ය
ඔහුන්ගේ අතීතයේ කැ පරහර වල
වේදනා විදිමින් ,නැවත ඒ නැතීවීයන 
වේදනාවන්ගේ
කාලකාන්නී වූ ආස්වාදය සොයමින් යන
කලකන්නි විනාශකාරයෝමය
කාලකාන්නී වූ ආනාගතයක්
මවන්නට හදන උන්ට
දුවන්නට පහර දෙන
වර්ථමානයට බයේ
ගුලි ගැහී මුලු ගැහී
වර්ගවාදී පොරත්වයම
මමත්වය කරගත් උන්ය
නිල් රතු කොල ඇස්කොට්ලාට
අමතරව
සමාජ ආස්වාදය
සුත්‍රාන්තය
කරගත් අන්ධ බක්තිකයන්ය
උන් ජීවත් නොවී
ජීවත් වෙන්නට නොදී
ජීවත් වෙන්නට උත්සහ කරයි
කවියාද නැවත් ඔවුන් ගැන
සිතමින් ලියමින් කියමින්
තේරුමක් නැති අලගෙඩි වෙනුවෙන්
කාලයේ දුවයි


"ඒක සම්පූර්ණ ඇත්තක් නොවේ.මාක්ස් ලෙනින් වාදයේ පදනම මානව භක්තියයි.මාක්ස්, එන්ග්ල්ස් වැනි න්‍යායාචාරවරුන් හා ලෙනින් වැනි ප්‍රායෝගික වාදියනුත් දැඩි මානව භක්ති වාදීන්.

එහෙත් ජේ.වී.පී. කාරය අපේක්ෂා කරනෙ මධ්‍යම පන්තික  නිලතල හා භෞතික සැප සම්පත්.එසේම ඔවුන්  ඔවුන්ගේ ව්‍යාපාරය ජාතිවාදී එකක්.මෙය සම්පූර්ණයෙන්ම මාක්ස් ලෙනින් වාදයට විරුදධයි."


(මහාචාර්ය ඩබ්ලිව්.ජී.කුලරත්න රෝස මලේ න‍ටුවේ කටූ පි‍ටුව 110)

2018 ඔක්තෝබර් 11 වන දින පන්දර  4.00යි

" කොල්ලෝ 50ක් අල්ලනවාට වඩා එක කිම්බක් අල්ලන එක උන්ට වාසි දායකයි..මොඩ යක්කු.." යාලුවෙක් එක්ක කතා කරද්ද වැටහුනේ..
පොස්ට් එක්ක කමෙන්ට් එකක් දැක්කාම හිතුනේ..මහා බොරුවක් මවාපාගෙන ජීවත්  වෙනවා..

බැල්ලි
තොගේ බොරු කතා
උබට ඕනි හඳ එලියත් නැති
කුප්පි ලාම්පු එලියත් නැති
මහ අදුරු වෙලාවක
ලෝකෙට හොරෙන්
හැමනෙන්න
ඊට පස්සේ
ඉර උදා උනාම
මහ බොරුවට
රඟපාන්න
උබේ ඔය බොරුවෙන්
ඔක්කොම රවට්ටලා
තියාගනින්
හබැයි
උබේ හෙලුව
ජෙනෙල් වලින් එබි බැලූ
හඳ එලියත්
කුප්පි ලාම්පුවෙන් එලියවු
පරිසරයත්
දැන ගනීවි
බැල්ලි
‍තෝ මැරියන්

නිදිමතයි..සිතල බැල්කනියේ පු‍ටුවේ වාඩිවූ මම.කකුල්  දෙක යකඩ වැටට හේත්තු කොට  සිගට්‍ටුවක් දැල්වීමි.

.
"මම සිග‍රැට්‍ටුවක් දල්වා ගතිමි.හිස මුලුමනින්ම  ඉහලට නමා තාරුකාවක් දෙස බලා ඒ දෙසට දුම පිඹ හරිමි.සිගරට්‍ටුවේ ආස්වාදය වනුයේ දෑසට නොපෙනෙන දුමය.කිසිවකු ගණ අන්ධකාරයේ දුම් නොබොන්නේ එබවිනි.
"ඇයි සිගරට් බොන්නේ?"
"මම බීඩි බොන්නේ නැති නිසා""

(මංජුල වෙඩිවර්ධනගේ බත්තලංගුන්ඩුව පි‍ටුව 142)

2018 ඔක්තෝබර් 12 වන දින පන්දර  3.00යි

බැල්කනියට සිවිල් ඉංජිනේරු දේපාර්මෙන්තුව ලයිට් එලියෙන් හැඩගැන්වී ඇති සැටි පෙනේ.ඒ අස්සේ සීතල හුලඟත් එක්ක  සිවිල් එක අස්සෙන් පිරිත් ඇහෙනවා.අද සිවිල් ඩිපාර්ට්මර්ට් එකේ  පිරිත්.සිගරට්‍ටුවක් බිබි ජීවිතේ පලමු වතාවට පිරිත් අසමි.

ඇයි උබ පෙන්න නැත්තේ වැඩිය.මිතුරාගේ පිලිතුර"මේක මහ ජරාවක් මොකටද බන් මේවට එන්න.මේ උගන්වන ඒවා ඉගන ගන්න කැම්පස් එන්න ඕනිද? මහ පිස්සු ජාතියක්!මේ හැමදේම වෙනස් වෙන්න ඕනි.කැම්පස් හදන්න ඕනි නෑ මේකේ ඇතුලේ ඉන්න උන් මෙහෙම ඉගන ගන්න ඕනි නම්!මහ ලොකු විශ්ව විද්‍යාල කොහේද බන් මේවගේ විශ්වීය දැනුම හොයන් යන්නේ,මඟුල! උඹ කියන්නෙ තවත් මේ මගුල ඉවසන්න කියලාද?!"

 මඳක් නිහඩව සිටි මා අසල තිබූ ස්කෙච් බුක් එකේ ක‍ටුගාන්නට වීමි.

"මොකො උඹ කතා නැත්තේ"

නෑ උබ කියන එක හරි මන් කියන්නේ ඔව් ඉවසපන්!හැබැයි උබ පටන් ගනින් ඒක හොයන්න.අනික් උනුත් ඒක එහෙම තේරුම් ගත්ත දවසට ඒක කරයි.

සීතලයි...!සිගරට්‍ටුව අවසන් වී ඇති නමුත් පිරිත් තවමත් අවසන් නැත.


"උපක අපගේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය අසාර්ථක එකක්.එහි පැහැදිලි දර්ශණයක් හෝ ක්‍රමවේදයක් නැහැ.එම නිසා අපගේ අනාගත පරම්පරාව අතරමං වෙලා"

"එහි ඇති ප්‍රධාන දෝෂය කුමක්ද? "උපක ඇසුවේය.

"අපගේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය කන්නංගර මහතා ඉදිරිපත් කල ක්‍රමය අතහැර දැමීම වරදක්.කන්නංගර තමා මෙරට අධ්‍යාපන විප්ලවයක් කලේ" යැයි ඔහු කීවේය.

"ඒ කියන්නේ කන්නංගර මහතාගේ නිදහස් අධ්‍යාපනය දැයි"උපක ඇසුවේ ය.

"ඔව් ඇත්තටම නිදහස් අධ්‍යාපනය තමයි.එහෙත් කන්නංගරගේ  නිදහස් අධ්‍යාපනය අපි හරියට තේරුම් ගන්නේ නැහැ .1945ට පෙරත් ස්වභාෂා අධ්‍යාපනය එනම් සිංහල හා දෙමළ අධ්‍යාපනය දුන්නේ  නොමිලේ..මුදල් ගෙවා ලබාගත යුත්තේ හොඳ ඉංග්‍රිසි අධ්‍යාපනයයි.කන්නංගර කලේ මධ්‍ය මහා විද්‍යාල හරහා මෙම නිදහස් අධ්‍යාපනය නොමිලේ ලබා දීමයි.එහෙත් 1956දී ඇති වූ වැඩ පිළිවෙළ නිසා මෙම ඉංග්‍රීසි අධ්‍යාපන ක්‍රමය නැතිවී ගියා."

"අපේ අධ්‍යාපන ක්‍රමයේ ඇති දෝෂය කුමක් ද?" උපක ඇසුවේ ය.

"අපේ අධ්‍යාපනය නූතනයට විශේෂයෙන් පශ්චාත් නූතන දර්ශනයට ගැලපෙන්නේ නැහැ.තරුණ තරුණියන් දකුණේ ජේ.වී.පී. එකට යන්නෙත්,උතුරේ එල්.ටී.ටී. එකට යන්නෙත්  හුදු ආර්ථිකමය හෙතූන් නිසා නොවේ.අධ්‍යාප්පනය මගින් ඔවුන්ට් අවශ්‍ය නූතන දැනුම කුසලතා හා ආකල්ප නොදැනෙන නිසයි." වික්‍රමසිංහ මහතා කීවේ ය.

"අධ්‍යාපන ක්‍රමය වෙනස් කල යුත්තේ කෙසේ ද?" උපක ඇසුවේ ය.

"අපේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය මගින් නිර්මාණාත්මක, නිවහල්,විචාරශීලී පිරිසක් බිහි කළ යුතුය.ඒ සඳහා අධ්‍යාපනයේ විශාල වෙනසක් කළ යුතුය.ආචාර්ය ප්‍රේමදස  උඩගම  කියා තිබෙනවා,අපි දොස්තරවරු,ඉංජිනේරුවන්,පරිපාලකයන් තැනීමට ප්‍රථම හොඳ මිනිසුන් තැනිය යුතුයි කියා.මේ ආධ්‍යාපනයේ විශාල වෙනසක් අවශය යි.

"ගුරුවරු හා ඔවුන්ගේ ඉගැන්වීමේ ක්‍රම වෙනස් කළ යුතු නොවේ ද?"

(මහාචාර්ය ඩබ්ලිව්.ජී.කුලරත්න රෝස මලේ න‍ටුවේ කටූ පි‍ටුව 45/46)

2018 ඔක්තෝබර් 13 වන දින උදේ 10.30 යි

සෙනසුරාදා ලංකාවට නිවාඩු දවසක් උනාට  එක හැමෝටම එහෙම නැහැ.මොර‍ටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ වාස්තු පීඨයටත් ඒක කිසි වෙලාවක  එහෙම වෙනේ නැහැ. කැම්පස් එකේ ඉන්න බහුතර ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් පිරිසක් සෙනසුරදා නැත්නම් සිකුරාදා හවස් වෙද්දි ගෙවල් වලට යනවා.එහෙම නොය බහුතරයක් සෙනසුරාදා නිදහසේ නිදාගන්න වෙලාව වෙන් කර ගන්නවා.සතියේ දවස් පහමත් නිදාගත්තත් හිතට හරිනෑ වගේ  සෙනසුරාදා හරි ඉරිදා හරි ඒ වෙනුවෙන් වෙන් කරනවා.මොනවා උනත් වාස්තු පීඨයට ඇතුල් උන ශිෂයෙක්ට සතියේ දිනවල හැසිරීම ප්‍රයෝජනයක් නැති වෙනවා.ඒ නිසාම සෙනසුරාදා වෙනකම් බලන් ඉන්නේ කලබල නැති පරිසරයක් බලන්න.දැන් එ පරිසරය වෙනස් වෙලා සති අන්තේ කියන්නේ කැම්පස් එකේ වෙනදටත් වඩා සෙනඟ පිරෙන දවසක් වෙලා..හැම පාරකම අතුරු සිදුරු නැතිව වාහන නවත්තන දවසක් වෙලා.මහ පිස්සුවෙන් වගේ මිනිස්සු එහේ මෙහේ දුවනවා ඒකට කියන්නේ  එම්.එස්.සී කියලා.

ඉතිහාසෙ ඉදන්
හැමදාම
ඒක උනා
තමන්ගේ
දෙමාපියන්
සහෝදර සහෝදරියන්
නැදැයින්
මිත්‍රයන්
පවා දුන්නා
උන්ට දුෂ්ඨකම් කලා
එහෙම කරපු
පරම්පරා ගානක
ලේ දුවන්නේ ඔය ඇගවල්
ඇතුලේ
එහෙව් එකේ
ගැනියෙක් වෙනුවෙන්
මිත්‍රකම්
පාවා දෙන්න
ඕකට ලැජ්ජා නෑ
මිත්‍රයාගේ ගැහැණිය
වෙනුවෙන්
ඒක කරන්නත්
ඕකට
ලැජ්ජාවක්
නෑ

"ප්‍රේමය් ඇත්තටම පවතින්නේ නෑ.ඒක මතුපිට තියන සිතුවිලි ආවරණයක්;අශාව වඩා ගන්නා ව්‍යාජයක්.ලිංගික ආශාව වඩාගන්නට ගොඩනගන සිතුවිලි පරිකල්පනයක්.ලිංගික ආශාවක් තියනවා නම් පළමුව ඒක තෘප්තිමත් කරගන්න ඕනි.ඒකට් ප්‍රේම කල යුතුයි කියල ඒකේ එල්බගෙන  ඇතුළතින් බිද වැටෙන එක අර්ථ විරහිතයි."

(උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගල,කොළපාට ඇස්  පි‍ටුව 98)

2018 ඔක්තෝබර් 14 වන දින පන්දර  4.00යි

නැගෙනහිර වෙරලෙන් ඇහෙනවා කියාගෙන තොපි ඔක්කෝම මාවා කෑවා ඔව් මා කෑවා,බුරුවෝ..පලි ගන්න දෙයක් නෑ පැටලිච්ච ඒකිව එතනින් එළියට එන්න පාර පෙන්නන්න බැරි එකයි දුක.


සාම්ප්‍රධායික ගැහැණියක් නොවේ
කියාගෙන
උබ බීර වීදුරුව තොලගාන්න
සැකේට ඇබරි ඇබරි වට පිට
බලද්දි
මෙතන හරි නෑ කිය කියා මුලු
හොද්දි
උබත්
අනික් උන් වගේම
අනික් උන් ගැන වදවෙන
සාම්ප්‍රධායික
ගැහැණියක්



උබ හරි පවු කියලා හිතෙනවා උබව අහුවෙලා ‍රැවටිලා ඉන්න තැනට වඩා කොච්චර හොදින් උබට ඉන්න පුලුවන්ද කියලා දැනෙනවා.සම්ප්‍රදායකට බය වෙලා එක රාමුවකට කො‍ටුවෙලා.ඇත්ත ගැහැණියව එලියට දාන්න උඹට බැරි වෙලා එ ගැහැණිය කොහොම කෙනෙක්ද කියලා පිරිමි මන් දන්නවා නෑ දන්නේ නෑ ඒක දැනිලා තියනවා.

අද උදේ 10.30 යි

සෙනසුරාදා ඉවරයි අද ඉරිදා මොර‍ටුව විශ්වවිද්‍යාලයේ  ඒ හොස්ටල් එක එහා පැත්තේ සිවිල් ඉන්ජිනේරු දෙපාර්මේන්තුව පැත්තට තියන පිහිබිය ගස් අස්සෙන් එලිය වැටිලා  ඒක විස්තර කරන්න බැරි තරමට ලස්සනයි.මේ ලෝකේ හැමදේම ලස්සනට දකින්න පුලුවන්.ඕනි නම් යුද්දයක් විරහවක් මරණයක් මේ හැමදේමත් මහ ලස්සනට දකින්න පුලුවන්.හැබැයි එක දකින්නේ කොහොම ද කියලා දන්නේ අපේ හිතම තමයි අපේ ඇස්ම තමයි.

"ඒ අර බලපන් අර කෙල්ලගේ ටැටූ එක" මිතුරා පවසයි

"ලස්සනයි යකෝ.."මම පවසයි

"පට්ට  කෑල්ල " මිතුරා පවසයි

"උබේ කෙල්ල, ඒකි ටැ‍ටු ගහනවාට උබ කැමතිද?" මම පවසයි

"මන් උබෙන් ඒ ප්‍රශ්ණෙ ඇහුවොත්" මිතුරා පවසයි

"මට කෙල්ලක් නෑ නේ" මම පවසයි

"අනේ මේ මන් තොට කියන්නේ නෑ.හරි හිටියොත්"මිතුරා පවසයි

"මගෙන්  අවුලක් නෑ කෙල්ල  නිදහසේ ඉන්න එපැයි" මම පවසයි

"මන් නම් කැමති නෑ බන්.අපි ඕක ඔහෝම දැක්කාට  මිනිස්සු දකින්නේ වැරදි විදියට" මිතුරා පවසයි

"මිනිස්සු කියන්නේ කවුද බන්"මම පවසයි

"හුත්තක් අහන්න එපා " මිතුරා පවසයි

"මිනිස්සු කියන්නේ අපිම තමා බන්.අර කෙල්ල.කෙල්ලක් ඒක ඒකිගේ ලොකේ.බලපන් ඒකි ලස්ස්නට නිදහසේ  ඉන්න හැටි.මේ ඉන්නේ මිනිස්සු උබයි මායි.මට අවුලක් නෑ..උබටත් ඒ කෙල්ලගේ ටැ‍ටු එක අවුලක් නෑ..එහෙම අවුලක් නැති මිනිහාට.උබේ කෙල්ලගේ ටැටූ එක අවුල්.උබලටමනේ කෙල්ලෝ සෙට් වෙන්නේ මොඩයෝ වගේ.." මම පවසයි මම සිනා සේ

"අනේ පක..තොට වගේ මට පිස්සු නෑ" මිතුරා මට බනී

යමන් ප්ලේන්ටියක් බොන්න



Read More

Monday, September 10, 2018

පොතේ පි‍ටුවක්

අඬන කොට ඔළුව තියාගන්න,
උරහිසක් නැති උණාම,
මිනිස්සු වැටෙනවා,
ඔළුව වදිනවා,
ඔළුව පැළෙනවා,
ලේ ගලනවා,
මැරෙනවා

මාගේ දිනපොතේ පි‍ටු කිහිපයක් පලකරමි,

වේලාව  රාත්‍රී 10ය පසුවී ඇතැයි  සිතේ මීට සුලු මොහොතකට පෙර මා වේලාව බලන විට රාත්‍රී 9.30 පවුවී තිබුනි.
රජරට නවාතැන් පොලක එලියේ පුටුවක ඇන්දකට බරවී අදුර දෙස මා බලා සිට්මි.මහා ඝණ අන්ධකාරය නොවන්නට මට මිහින්තලය කදු පන්තිය පෙනෙන්නට තිබෙනු ඇත.හිරු නම් ඇති වන්නටය මාස ගනනක් කීවාට අවුරුදු හතරක් පමණ සුපුරුදු වැස්සක් මේ පොලව තෙමා නැත.වසනාවක් ද අවාසනවාක් ද අවාසනවාක්ද කියන්නට නොතේරේ සඳ එළිය අද නැත.කවරදාක හෝ පොතක් ලිවීමේ ආසාව අද අදුර හිතට මහා බරක් සේ තව තව වැඩි කරයි.ලියන්නේ මොනවාද යන්න මා කිසි  දිනක වර්ග කර සිතන්නට ගියේ නැත එය එසේ කලා නම් තවත් පැටලෙනවා සහතිකය එක්කෝ ගොඩ ඇවිත්  එහෙම ලේසියෙන්  ගොඩ එන්න බෑ මොකද ඒක පොතක් ඒක කල්පිතයක්ද මේ ලොකේ කිසි තැනක කල්පිත නැත.මේ ලොකේ කිසිවකුට සරව සම්පූර් ණ කල්පිතයක් නිර් මාණය කල නොහැක මන්ද සෑම විටම ඒ තුල මනුෂයන් ජීවත් වන බැවිනි.අප සිතන සෑම කල්පිතයක් හා ම අප ජීවත් වේ ජිව්තේ අත්දැකීම් ජීවත් වේ මතකයන් ජීවත් වේ.එසේ නොකල උන් මෙලොව සිටියාදැයි මා මෙන්ම ඔබත් නොදනී,බුදුන් ජෙසුන් අල්ලා රහත් උන්තුමන් මෙසේ වර්ගකොට මෙලොව නොපැටලී ඉන්නා අයවලුන් ගැන අසා ඇතිවාට කිසි දිනක අත්දැක නැත.සෑම එකෙක්ම ගොඩ එන්නේ මූලික කල්පිතය අප තුලින්ම ගොඩ නගා ගත් පසුවයි.එක හරියට චාල්ස් ඩාවින්චි හා වානරයා වගේ කතාවක්.ලෝකය පුරා පවතින පවතින් විවිද ආගමික අත්තිවාරම මෙයමදැයි කීමට දැනුමක් මා සතුව නොමැත නමුත් යම් පැටලිල්ලක කොටාක් වනවා නිසකය.මන්ද ඔවුන් සැවෝම අදහන්නා වු සෑම  ආගමික නායකයෙක්ම සෑම විටම අප මිනිසුන් විදියට කිසි දිනක ලඟා නොවිය හැකි නොසිතිය හැකි දේවල් අර් ථකතනය කල අයවලුන්ය ඔවුන් අපගේ මරණයෙන් පසු නොදන්නා මානය මාකට් කර ගතවුන්ය.මනුෂයන්ට මෙලොව මනුශයන් ලෙස අත්විදිය නොහැකි කතා (බයිලා *)  ඔවුන් අපට ධාරණය කර තිබේ.ඒවාර්ට ශෝට් කට් නැත පැකේජ් අරගෙන බලා නැවත දිය නොහැක.ටෙස්ටින්ග් නැත.එක මාර් ගයක් ‍තෝරාගෙන එය අවබෝධ කරගෙනම බැලිය යුතුය.කෙටි මාරග නැත.

මාගේ මෙන්ම අවට මහා ගණ අදුරේ නිහඩ බව බිදිමින් ඈත පාරේ ශබ්ද නගා බස් රථයක් ගමන් කරයි.මන් තවමත් රජරට නවාතැන් පොලේ අසුනක් මතය.
මා කවුරුන් දැයි කීමට මා නොදනී.නමුත් මේ සටහන ලියන විට එක් දෙයක් අවබෝධ කරගෙන සිටී මා මේ ලොකයට ආවේ කොහි සිටදැයි මා අවබෝධ කරගතෙමි.මේ ලෝකය ආවේ මා තුලිනි.මම මම මම මෙසේ අපි මේ ලෝකය ගොඩනගා ගත්වුන්ය,

ලෝකය සහ මම , "මේ අඹ ගස් හැර වෙනත් අඹ ගස් තිබේ ද?" සුපුරුදු පැනය, ඉතිහාසය කියන පරිදී  හෙතුමූලයට පාත්‍ර වූ තැනට හූවක දුරක්වත් නැත.නමුත් අඹ ගස් අද ඇත නමුත් තිස්ස අද නැත.මුවා අද නැත.වැඩියා වු පිරිවරද රහතුන් වහන්සේලාද අද නැත.නමුත් අද මන් මෙතන මේ අම්බස්තලය පෙනෙන මානයේ,ඔව් මං මෙතන,ඉතින් මේක කියවන උබලාට වැඩක් නෑ ඒක.ලියලා තියන්නට ඕනි තවත් කාරණයක් තියනවා මේ  ලියන වෙලාවේ කිසිම මත්ද්‍රවයක් අරගෙන නෑ හැබැයි මේ නිහඩ අදුර මගේ මනස විකල් කලා කියලා  පිලිගන්නත් මා සිත කැමති නෑ.

දිවුල් 'ඔව් දිවුල්" දැන් ටික්කට කලින් දිවුල් ගෙඩියක් කෑවා.හැබැයි එක හම්බ උනේ රජරට නේවේ..ඊට ගව් ගනනක් ඈත පලාතකින්,ඉස්සරහ තියන සිමෙන්ති බැමි කෑල්ලට ගහලා දිවුල් ගෙඩිය පලාගෙන සීනි දාගෙන කෑවා.කවුද හොයා ගත්තේ දිවුල් කන්න පුලුවන් කියලා.ඔය මහ ගණ කට්ට ඇතුලේ තියන මඳ කන්න පුලුවන් කියලා.මේ කට්ට අමාරුවෙන් කඩාගෙන මේක පලවෙනියට කාපු එකාගේ වෙලාව හොදයි.නැත්නම් ඔය මදේ විෂ වෙලා පලවෙනියා මැරුනා නම්..ඒ වගේ ගොඩක් උන් මැරුණට පස්සේ හොයා ගනී හෙතුව දිවුල් කියලා.එහෙනම් මේ කර් කෂ පොලවේ දිවුල් ගහට මිනිස්සු මෙතරම් කැමැත්තක් නොදක්වාවි ඒවා මෙතරම් නොවැවේවි.එහෙමත් නැහැ ඔය අපූරුවට කනේරු ගස් වැස් වැවෙන්නේ  ලස්සන කහපාට මල්  එක්ක උජාරුවට ඉන්නේ මොකද කන්න ඕනි උන් විතරයි ඒක කන්නේ.දැන දැනම මැරෙන්න ඕනි උන්.හරියට මගෙ හිත වගේ එකටත් ඕනි ඇති කනේරු කන්න.

"සම්බන්ධතා ගැන උඹ මට උගන්වන්න ඕනි නෑ" එද ඒකි මට එහෙම කියද්දි මට කියන්න හිතුනා "මන් උඹට උගන්වන්න ඕනි නෑ,උඹ දන්නවා නම් මට උගන්නපන් කියලා"එක මන් කීවේ නෑ කෑ ගහලා කියන්න හිතුනත් මට කෑ ගහලා කියන්න හිතුනේ නෑ..මේ හැමදේම  මහා සම්බන්දතාවයන්  මම මම  කියලා  හදාගන්න ලෝක ටික නිසා එකතුවන දිගුවක් විතරයි කියලා ඉතින් ඒක මට කියලා දෙන්න එපා ඒක මේ මුලු ලෝකෙටම කියලා දීපන්.උඹ ඒක දන්නවා නම් කියලා දීපන්.මේ ලෝකේ ඉන්න ඔක්කෝටම.



අදට මා නවතිමි
රජරට නවාතැන් පොලක
2018 වූ අගෝස්තු මස  7 වන දින
රත්‍රී 12ට ආසන්නව.






Read More

Tuesday, August 28, 2018

බත්කූරා පොඩි ලමයා හා යථාර්තය






මේක නිකන් හිත හදගන්නා සුරංගනා කතා වලින් තවත් ප්‍රධානතම එකකි.හරියට ආච්චිලා "අපේ කාලේ නම් ගෑණු ලමයි මෙහෙම ඇදින්නේ නෑ "හැදියාව ආචාර ධර් ම ගැන කියනා ඔවුන් කිසි දිනක ඔහුන්ගේ මතකයන් වර්ථමානය හා ගට්ටනය නොකරයි.මතකයන් හරි බව කියමින් ඔවුන් අඩම්බර වෙමින් දුක් වෙයි.මෙය ‍රැඩිකල් වාදී කතාවක් නොව යථාර්තීය කතාවක් වන්නේ ඒ නිසාය.බත් කූරන් සමඟ ඇති මේ මතකය 90 දශකයේ බොහෝ දෙනෙකුට ඇති බව අපි දනිමු.නමුත් අපට තවමත් වර් ථමානීය පොඩි එකාට බත්කුරෙකු අල්ලන් සෙල්ලම් කරන්නට කීම නොගැලපේ.ඊයේ දිනයේ මොර‍ටු සරසවිය අසල කමිනිකේෂන් එකකදී මාගේ මිතුරෙකුට විදින්නට ලැබුනු අත්දැකීමක් මෙසේය " අසල වත්තක පොඩි උන් දෙදෙනෙකු එකෙකු අයියාද අනිකා මල්ලීද යන්න නිශ්චය කල හැක.
මල්ලි- අයියේ මේක ලැප්ටොප් එකක්ද ටීවී එකද? (ඩෙක්ස්ටොප් කම්පියුටර දෙකක් දැක ඔව්හු විමසයි)
අයියා-ඕක කම්පියුටර් එකක්
මල්ලී-කම්පියුටර් එකෙයි ලැප් එකයි කොහොමද අදුර ගන්නේ.මල්ලී විමසයි
අයියා-ලැප්ටොප් එක ගනන් වැඩි.කම්පියුටර් එක ගනන් අඩුයි
මල්ලි-ආ එහෙමද මට නම් මේ එකක් ලැප්ටොප් එකක් වගේ අනික ටීවි එකක් වගේ"
බත්කූරාගේ සරලවාද බිද වැටෙන්නේ මෙලසින.මොර‍ටු සරසවියේ බොඩරයේ සිටිනා.මොහුන්ගේ දැනුමත්.ඇතුලත සිටිනා උන්ගේ දැනුමත් හාත් පසින් වෙනස්ය.කොලඹ 7තේ මොහුගේම වයසේ දරුවන් මීට වඩා වෙනස් ඇත.ඔවුනුත් ඊටා වඩා පොඩි උනුත් ලැප්ටොප් ටැබ් ෆෝන් ගැන මීට වඩා දැනුම ඇති අයවලුන් වන්නට ඇත සමාජීය මට්ටම් මෙසේ වෙනස් වන විට ලංකාවේ සංකෘතිය ධර්මය රෙද්ද පල්ලේ බේරෙනවායි කියා තේරුමක් නැත.බත්කූරන් නැති කොලඹ ගැන බත්කූරා අල්ලනට දුවන ගමේ පොඩි එකා හරිය ඌ හොදය.අපි වගේමය කියනා ගොන් පාට් එක නැවත නැවත ඇප්ලයි නොකල යුතුය.මන්ද අප මේ වන විට මේ කාලකන්නී දේශපාලනික වූ සිස්ටම් එක්කට කො‍ටුවු අනාතයන් පිරිසක් වී හමාරය.අපගේ අධ්‍යාපන දේශපාලන හා සමාජීය අප්ඩේට් එක අප දාගන්නේ වෙන කොහෙන් හෝ අරගෙනය.කොටින්ම කීවොත් වෙනම රටක දර් ශනවාදයෙන් කොටසකි.දේශපලානයද සමාජීය දෙයද හැම විටම එහෙමය එසේ එකක් ඇප්ලයි කරගන්න අප.ඔවුන්ගේ දෙයින් අපේ දෙයක් හොයන්නට උත්සහ කරයි මෙය කිසිදිනක සාර් ථක නොවන ක්‍රමයකි.අප වැව් හදන්නට ගල් පිලිම නෙලන්නට දන්නේ නැත.අපේ ඉජිනේරු විද්‍යාව තවකෙකු කල සොයාගැනීම් වලසොයාගැනීම වල පහලම කොටසේ සැරි සරයි.ඔවුන් ඒ පදනමෙන් ඉදිරියට ගොස තිබෙන විට අප තවමත් නිවුටන්ගේ නියමයන් ඉගන ගනිමින් සිටී.අප අපගේ නොස්ටැල්ජියාවෙන් තෘප්තිමත් වී අනාගතය බාගෙට කොපි කර ගනිමින් සිටී අපි ඩිවලොප් කරන්නෙ අපේ දෙයක් නොවන තාක් අප ලොකයේ සිටින්නේ පසුපසිනි මන්ද ඒවායේ අයිතිකාරයන් ඒවා ටහ්ව දියුණු කරමින් සොයා ගැනීම කරන විට අප ඔවුන්ගේ පලමු අප්ඩෙට් එකෙබ් ජීවිත ගැට ගසා ලෝකය දිනන්නට උත්සහ කරයි එය සාර් ථක නොවෙන්නේ මූල බීජ්ය අපගේම නොවන නිසාය.අපය කෙලවී බොහෝ කල්ය.අපේ දැනුම අදහා ගත නොහැකිව සීගිරිය දාගබ් වැව් දිහා බලාගෙන අප හුල්ලති එකින් එක අප්ඩේට් වෙවී දියුණු වන්නට ආගමෙන කොහෙදෝ තැනක ඒවා අතහැරී අපට කෙලවිය.අපේ උන් ගල් ගුහාවල හෙලුවෙන් ඉන්නට ඇත ගෙවල් හදනන්ට ඇත කපු ඇදුම් අදින්නට ඇත වැව් හදන්නට ඇත අහසෙන් යන්නට ඇත ඒවා ඔවුන්ම සොයා ගත් නිර් මාණය කරගත් දැනුමක් වෙන්නට ඇත.හැබැයි මේ වන විට නිවුටන්ලාගේ ගෝලයෝ විත් මෙහේ වැව් හදන අහෙටි අහසින් යන අහෙටි කියා දේ.අපට කවදාවත් ලොකයේ ඉදිරීයට එන්නට බැරිය.කවරදාක හෝ ඉදිරියට එන්න නම් අපගේ වූ සමාජීය දෙශපාලනික අධ්‍යාපනික ක්‍රමයක් ලොව අනික්වා පරදවා ගොඩ නගා ගත යුතුය.එවිය බොරු ගොලෝබලයිස් කන්සෙප්ට් එකෙන් අපට තැනකට එන්නට පුලුවන.
වර්ථමාන විශ්ව විද්‍යාලීය ශිෂ්‍යාගේ ගැටලුව මේකය අඩුම මේ කතාව තෙරුම් ගන්නට ඔවුනට පුලුවන් විය යුතුය.මේ අවුරුදු හතරක් විශ්වවිද්‍යාලයේ හරඹය කරන්නේ අවුරුදු දොලහක් උපදාවාගත් දැනුමෙන් හා අත්දැකීමෙන් මිස බහුතරයන් වර් ථමානීය අප්ඩෙට් එක්කින් නොවේ.කණගා‍ටුය ගල් ගුහාවක ජීවත් වූ ආච්චී කෙනෙක් අනේ මොකටද ගෙවල අපි හිටියේ ගල් ගුගාවල කියන එක මෙන් බත්කූරගේ කතාව කතා කරයි.අතීතකාමය පණ්ඩිත වූ යථාර්තය වන්නේ.බත්කූරා පැදවූ ලංකාවේ එක කොල්ලෙක් කෙල්ලෙක් හෝ එකෙන් කොප්ටරය නිර් මාණය කලා නම්ය එසේ නම් චින්තකයන් විදියට ලබන ලගාකරගැනීම එක් ලෙවල් එකකි.අප්ඩෙට් විය යුත්තේ වෙන උන්ගෙන් නොව අපේ දෙයකින් වෙන උන්ගෙන් අප්ඩෙට් වෙන තරමට අපට ඒවා දරා ගන්න අමාරුය.ඒ දරා ගැනීමේ අමාරුවේ ප්‍රථිපලය ලෙස අනේ ඒ කාලේ යන ගොන් බොරුවෙන් සැම විටම සෑම දේම සාධාරණී කරනය කර ගනී.
-මහේෂ් බී දහනායක
Read More

Thursday, August 2, 2018

මම ශිෂ්‍ය වීරයෙක් නොවෙමි




මම මැරෙනවා.
මන් මැරෙන්නේ මගේ සහෝදරයන්ගේ අනාගතය වෙනුවෙන් ඔවුගේ නිදහස් අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් රටේ තියන අයිතිය මේ අධ්‍යාපනය ක්‍රමය වෙන කිරීම වෙනුවෙන්.
මේ පවතින අධ්‍යාපන ක්‍රමයේ වැරද්ද අවබෝධ කරගනු පිණිස මාගේ මරණය හේතුවක් කරගන්න.
මේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය වෙනස් විය යුත්තේ කෙසේද කියා මාගේ මිතුරන්ගෙන් විමසන්න.
ඒ ගැන මාගේ සහෝදර මිතුරන්ට පුලුල් අවබෝධයක් ඇති බව මා විස්වාස කරමි.
මාගේ මරණය විකුණාගෙන කන්න.
ඒ එක එකාගේ න්‍යාය පත්‍ර පුරවාලීමට නොව.මේ දුගද හමන සිස්ටම් එක ඇතුලේ ඇති අධ්‍යාපනය බුද්ධිමතුන්ට විවර කරලීම උදෙසා.එහි දුගද නැති කරලීම උදෙසා.
මේක මහා යල්පැනගිය ක්‍රමයක් මේක් එක එකාව මරගෙන එක එකා මත යැපෙමින් කිසිම තේරුමක් නැතිව ගලාගෙන යන්න හදපු ක්‍රමයක්.
උබට ඔනි ඉගන ගන්න මිසක් මේ මෝඩ ක්‍රමයක් ඇතුලේ දුවන්න නෙවේ.
මගේ මරණයේ වාසිය ගනිලා උබලා ඉගන ගනිලා.
උබලාගේ දැනුම, අවබෝධය ලඟා කරගැනීමට අවසි දේවල් වෙනුවෙන් මගේ මරණය විකුණාගෙන කන්න.
මම...
නැවත මම ශිෂ්‍ය වීරයෙක් නොවෙමි.




-මහේෂ් බී දහනායක
Read More

Wednesday, February 14, 2018



පලමු කොටස>>



කාලයකින් නැවතත් ලිවීමට ඉඩක් ලැබීම පිළිබඳව සතුටින් ලියන්නට පටන් ගනිමි.නැවත නවාතැන වෙනස් වී ඇත.කෙසේ නමුද දයාබර පාඨකය මේ ඔබ බලා පොරොත්තු වි සිටි සප්තකන්‍යා කදු තරණය ගැන මහේෂ් බී දහනායකයන් විසින් රචනා කරන ලිපියේ දෙවෙන කොටසයි.

පාන්දර සීතලේ අපි බසයෙන් බැස නොදන්නා හන්දියක දැන් සිටිමු.සියල්ල පසක දමා පාරේ වේල්ලක් අයිනට ගොස් අපගේ ඒ මහා බර නිදහස් කර ගත්තෙමු.දයාබර පාඨකය ෆෙමිනිසම් වලදි කෑ ගසා ඉල්ලන ඔවුන්ට කිසිදා නොදිය හැකි අපිට ඇති එකම නිදහස එයයි.පාන්දර ගමට යන බසය එන තුරු අප මේ සීතලේ සිටිය යුතුව ඇත.ඒ අස්සේ අපේ එක් ගමන් සගයකු තවමත් මඟය.කලින් කතිකා කොට ගත්පරිදී නයිට් මේල් එකේ ආවානම් එක්කෝ එකකි.දැන් කරන්නට දෙයක් නැත බසයේ පැමිණි මඟියකු කී පරිදී තව වංගු දෙක තුනකින් කඩයක් හමුවේ.ඒ බලා පොරොත්තුව හිතේ තියාගෙන අපි ගණ අදුරු සීතලේ ඉදිරියට ගැ‍ටුවෙමු.පාඨකය මෙන්න නැවත සීතලද අදුරද පහව යන මැජික් දර්ශණයක් අප නෙත් සනසාලන්නට විය.එතන විසාල ආලෝක බුබුලු වලින් ආලෝක මත් වී තිබුනි.පාර හරහා ඇද තීබූ විශාල බැනරයකි.කොනකට වන්නට කුඩා කඩයක් දුම් දමන රොටී පුච්චමින් තිබේ මේ පන්දර  අපට ඉන්දියාවේ චිත්‍රපට දර්ශන වල කඩ මතක් කරමින් වෙනමම ලෝකයකට  පැමිණියෙමු.හරි අපූරුවට තනා තිබූ කඩයේ වයිවර්ණවත් බව නිසාම එය ඩිස්නිලන්තේ කඩේ වශයෙන් අප නම් කලෙමු.උණු උණුවේම  පත :) එළවලු රොටී වල රස බැලූ අප කොපි කෝප්පයකින් සප්පායම් උනෙමු.සප්පායම අතරමැද කඩයට ආරංචියකි නයිට් මේල් එක පීලි පැනලා..අප නැවත මුනෙන් මූණ බලා ගතෙමු වෙලාවය අප නියම තේරීම කර තිබේ නැත් නම් ගමන අතර මඟය.කාටවත් තුවාල නැත විශාල හානියකුත් නැත.පැය එක හමාරක් පමණ කඩයේ කාලය කා දැමුවෙමු තවත් එතන සිටීම සුදු නැති බව අවබෝධ කරගත් නිසාවෙන් අප නැවත පාර දිගේ පහලට  සිටි තැනට එන්නට පිටත් විය  රණාද තවම පැමිණ නැත පහලින්  කොවිලක් පෙනේ මාගේ අදහස උදෑසන වන තෙක් එහි නිදා ගැනීමටයි එහෙත් ටනා අයියා ඊට අකමැති විය.එබැවින් ඊලඟ වංගුවේ ඇත කොවිලේ පරණ කොටස යැයි සිතිය හැකි ස්ථානයක  නිදා ගැනීමට නැතහොත් සීතලට නැවතී සිටීමට තීරණය කලෙමු.වසනාවකි කොවිලට යන්නට කලියෙන් තවත් කුඩා මඩුවක් හමුවිය අප එයට ගොඩවිය බිම සිමෙන්ති අතුරා ඇති බැවින් එහි සීතල කියා නිමකල නොහැක..එත් මේ වෙලාවේ එළියේ සිටිනවාට වඩා එය දව්‍යලෝකයකි.යකෝ මේ තේ කොල එකතු කරන තැනක්.කීවේ කවුදැයි මතක නැත.කොළඹ සිට බසයේ සිටගෙන පැමිණ මා හෙම්බත් වී සිටියෙමි.මාගේ බැගය කොට්ටය ලෙස තබා සීතල සිමෙන්තියේ  දිග ඇදුනෙමි.මා සමඟ තව කවුදෝ ඇල උනා මතකය උදේ ටනා අයියා කෑ ගහන පාරට එක පාරට ඇහැරුණ එක විතරක් මතකයේ ඇත.ඕයි නැගිටපන් මිනිස්සු ඇවිත්.ම්ම්..කො රණා නැද්ද තාම නෑ බන් මට නින්ද ගියේ නෑ බස් දෙක තුනක් ආවා මිනිහා තාම නෑ..මහත්තයෑල මෙතන නින්ද ගියා..දත් තිස්දෙකම පෙන්නා හිනා වුන අප අවුලක් නෑ කිය ඔහුන් ඇසු අනෙක් ප්‍රශ්න වලට උඩින් පල්ලින් උත්තර දී පාරට ආවෙමු.

තව විනාඩි පහලොවකින් ගමට පිටත්වන බසයද පමිණේ .කාලකන්නි රණා තවමත් නැත.වැදූ මවුට පිං දෙන්නට ඔන්න මෙන්න කියා තිබියදී ඔහු පමිණි බසයකින් බැසීය.මේ හෝල්ට් එකෙන් නගින්නට බැරිය  මේ මිනිසුන්ට දාහක් ප්‍රශ්නය බසය පැමිණෙන තෙක් පාර දිගේ ඇවිදගෙන ගියෙමු.පාර හරිදයි එක දිගටම සැවටම ගැටලුවකි බසය ප්‍රමාදය..ප්‍රශ්ණය පසක දාමා ඉස්සරහින් ඇති කන්දට මීදුම් අතර හිරු එළිය වැටෙන අපූරුව වින්දෙමු.බසෙක එනෝ..කිටා ජිවිතේටම ගෙනා සුභ ආරංචිය එය පමණක්ම වන්නට ඇත.අප යන ගමන මිනිසුන් දැන ගන්නවාට හිත අකමැතිය.කාලයකින් කන්ද තරණය කරන්නට යන කණ්ඩය අපිය කට වරද්දා ගැනීමෙන් උත්තර බැදීමට සිදුවන ප්‍රමාණය අති විශාලය.හොර රහසෙම  නෝර්ටන් බ්‍රිජ් වලට ටිකට් අරගෙන පරිසරට ඇස් දෙකෙන් බොජනය කිරීම ආරම්බ කලෙමු.පස් දෙනාමා ජනෙල් වල එල්ලීගෙන එලිය බලාගෙන යමින් සිටියෙමු.නෝර්ටන් බ්‍රිජ් වල අපට කල යුතු විශේෂිත වූ කාර්ය්‍යක් තිබේ.මේ ගමනේ අවැසි සියලු කෑම කලමණා මිලදී ගනීමයි.සුදානම් ආහාර ප්‍රමාණයට වඩා ආහාර සලාක දෙක් වැඩිපුර අපගේ ගමනේ සූදානම් කර ගතෙමු.

ජිවීතයේ  ගෙවීම මහා පුදුමාකාරය ලිපිය  ලියමින්සිටියදීම නතර විය.නැවත ලියන්නට සිත්විය.මෙය කෙසේ හෝ ලියා අවසන්කල යුතුව ඇත.ඒ මාගේ උවමනාවටය.දැන් වේලා පාන්දර දෙකට ආසන්නය.මේ ලංකාවට මහා අපූරූ කාලයකි වහලයෙන්ද බිත්තියේ එලියෙන්ද මාහා වරුසාවක හඩ මට ඇසේ පාල අයියාට එකේ ගානක් නැත ඔහු හොද නින්දකය.නින්ද පැත්තක දමා පාඨකය ඔබට මා නැවත ඒ කතාව කියමි.

අවසන් වරට ඔබට මතක ඇත මා නෝර්ට්න් බ්‍රිජ් වලන් බඩු මිලදී ගත් හැට්.අපි නැවත බස් රථයේ නැගෙගෙන අපගේ ගමනාන්තය වෙත ගමන් කරන්නට විය.

නැවත වරක්

"නෑ මචං ඔන්න බලපන් ට්‍රේනින් ගියාම අ අහපු බ්ලොග් එහෙම ලියන්න වෙලාව එනවා." ඒ ටනා අයියා එක් දිනක් මොර‍ටු විශ්ව විද්‍යාල පරිශයේ මා සමඟ පිලිසඳරක යෙදී සිටියදී මට කී කතාවකි සැබැවින්ම ඔහුට ඔල්මාදය නැතහොත් ඔහු තරමට මාගේ ට්‍රේනින් ජීවිතය මා නිදහසක් නොවිදී.උදෑසන නැගිට බසයකි තෙරපි යද්දී නම් දහස් ගනන් කවි සිතුවිලිද නනා ප්‍රකාර අදහස්ද නොයකුත් මාතෘකා ගැන ලංකිය මතබේදාත්මක වූ ප්‍රකාදයන් ගැන වූ විචාරයද සිතට නැගේ ඒවා මනසින් විසදයි.නැවද දවස නිමවී බසයේ සටන් කරමින් යුද්දයක් අවසන් කල සෙබලකු සේ බසයෙන් කැම්පස් එක ඉදිරිපිට බැස බෝඩිමට විත් දවස නිම වේ.නැවත දවසක් උදා වේ අමාරුවෙන් නැගිට  ඒ චක්‍රයේම කැරකේ අමාරුවෙන් ඒකාකාරී චක්‍රය කඩා ගත්තත්  එහි  ලියන්නට වෙලාවක් වෙන් කර ගන්නේ බොහෝම අමාරුවෙනි.කම් නැත මා හිතවත් පාඨකය මේ එසේ ලියන්නට සාදාගත් වේලාවකි ඒ නිසාවෙන් සප්ත කන්‍යා කතන්දරයේ ඊලඟ  කොටස මෙසේ ලියන්නට පටන් ගනිමි.

නැවත බසය ගමන් ඇරබිය දැන් නොර්ටන් බ්‍රිජ් වල සිට අපගේ අවසාන ඉලක්කයට ලඟාවෙන ගමන මෙයයි ටික වේලාවක් ගත විය කොන්දොස්තර මහතා අපගේ ගමනේ අරමුණ දැන ගත්තේය.ඔහු දැන් ඩ්‍රයිවර් උන්හැහේ දැනුවත් කරයි වාසනාවකි ඔහු කදු පාමුල ග්‍රාමයේ වාසය කරයි.සියල්ල මෙසේ සිදුවෙමින් තිබියදි අප නිහඩය මේ කතාවෙන් උවද ගමන නැවතෙන්නට පුලුවන් නිසාවෙන් නිහඩව සියල්ලා අසා සිටියෙමු එක් වරම මහා හාස්කමක්ය"මේ මල්ලිලා මෙයා ගිහින් තියනවා විස්තර දැනගන්න පුලුවන්"අපි දිය යුත්තේ කුමන පිලිතුරක් දැයි අපට සිතාගත නොහැකිව අප නිහඩ වූවෙමු.මන්ද අප සතුවූ දැනුම නම්  සිතියම් වලින් හා කලින් ගිය ඔවුන්ගේ කතා වලින් ලද විස්තරයි.කන්ද ඔන්න මෙන්න කියා තිබියදී මෙවන් මිනිසෙකු දෙවියන් ගෙනත් දුන්නා වැනිය.ඔහුගේ අත්දැකීම් බොහෝමයක් ඔහු අපට නිර්ලෝභීව බොදා දුනි.ඔහුකී තවත් ගමනක් ගැන සිත ආසාවෙන් පිරී ගියත් කරන්නට දෙයක් නැත මේ ගමනේ අරමුන වෙන එකකි.අවාසනාවට ගාමනේ උනුසුමෙන් සිටි අප හට ඔහුගේ දුරකතන අංකයක්වත් ඉල්ලා ගැනීමට නොහැකි විය.
අන්න කන්ද පේනවා..එක්වරම අපේ නඩයේ එකෙක් කෑ ගැසු අතර  අපි සෙල්ලම් බඩුවක් දැක ඒ දෙස ආදරයෙන් බලා සිටිනා පොඩි උන් රුලක් මෙන් විදුරු වලින් එල්ලි එදෙස බලා සිටියෙමු.ඔවුන් සත්දෙනා ඉතා ගාම්භීරව සිටගෙන සිටි අතර මීදුම් වලාවක් කදු මුදුන් වසා පැතිර තිබුනි.එක්වරම දුවගෙන ගොස් මැදින් මේ ආඩම්බර කාර කන්ද නැගිය හැකි නොවේදැයි සිතට දැනුනත් කලින් ගියවුන් පලතුරු පූජා දී ඉතා ආදරයෙන් නැගි කන්ද නොවේද මේ සිතා මා මගේ සිත පරිස්සම් කර ගතෙමි.අපට උවමනා වූයේ පලමු කන්දට නගින්නටය ඒ සඳහා අප දන්නා පරදී සෑහෙන දුරකට යාමට අවශ්‍ය වුවත්  බස් එකේ ඩ්‍රයිවර්ගේ අදහස වූයේ ඊට වඩා ලෙසියෙන් මේ පැත්තෙන් පලමු කන්දට නැගිය හැකි බවත් අනික් පසින්  ගියොත් සැහෙන දුරක් නිකරුනේ යාමට සිදුවන බව ඔහු පැවසුවාය.තීරණයක් ගැනීම අප සතු වන බැවින් ඔහුට ස්තූති කර ඔහු කියූ කඩය අසලින් බැස ගත්තොය.දැන් විස්තර අහන්නට බැරිය පලමුවෙන් ගමන පැත්තක දමා කඩයේ තිබූ  ආප්ප සියල්ලට වග කියන අතර තුර කඩයේ මාමාටද නැන්දාටද නොදන්නා ගානට අපගේ අරමුණ පැහැදිලි කරන විටම "අප්පේ ඕකේ නම් යන්න බෑ මන් ගිහිල්ලත් නෑ අන්තිමට ගිහිල්ලා අතර මන් උන අයත් හොයා ගත්තේ ඔය පහල ගෙදරක ඉන්න කෙනා එයා දන්නවා ඕකේ පාරවල් තනියම නම් යන්න බෑ ඕකේ අලි ඉන්නවා නේ." අපගේ ආප්ප කැමේ වේගය අඩුවිය.ගමනට පලමු කොස්ස වැටිනි සල්ලි දී ගයිඩෙක් සමඟ නම් යා නොහැක. " මේ මහත්තුරු කොයි යන්නද? අහ් බලහන්කෝ මේ කන්දට යන්න හදන්නේ..මහත්තයා පොඩ්ඩක් එන්නකෝ ඔහොම කිය කිය ගියොත් නම් ගමෙන් උඩට යනන් වෙන්නේ නෑ..අයියේ අපිට පලවෙනි කන්දට නගින්න ලේසිම තැන මොකක්ද ?වටෙන් ගියොත් නම් සැහෙන වෙලා යනවා මඩුව ගාවින් ලඟයි.අවශ්‍ය කලමනා ඔක්කොම ගත්තැයි.තව මොනවා හරි ඕනි නම් ගන්න ඔක්කොම මෙතනින් අරන් එන්න මන් පෙන්නන් නම් යන තැන.මත්තයාලා ආපු කාලේ හොද නෑ නැත්නම් ඕක එච්චර අමරු නෑ මේ කාලේ කූඩැල්ලොත් ගොඩයි මොනවා හරි ගත්තාද ඕකුන්ට...හහ් ඒක නම් ගානක් නෑ අයියේ මොකෝ හෝටලයකට යනවා නෙවේ නේ..හහ් එන්නකො මන් දෙයක් දෙන්නම් ගා ගන්න"






Read More

Tuesday, September 12, 2017

පස්වන වතාවටත් මේ කථාව පාඨකයා ඔබට කියා දැමීම උදසා ලිවීම ආරම්භ කලෙමි.මෙය අමතක කතාව අමතක වෙයි කියා බයක් නැත.නමුත් මේ කථාව ලිවිය යුතුයයි සිත කියන නිසාවෙන් නැවත වතාවක් ලියන්නට උත්සහ කරමි.




"අවුරුදු ගණනාවක බලාපොරොත්තුව සපත කරගැනීමට ගිය ගමනක් වුවත් ත්‍රාසය, භීතිය, කුතුහලය, කවදාවත් නොලබන අත්දැකීම"

11.45ට තව සුලු වේලාවක් ඉතිරිව තිබූ නිසා හැකි ඉක්මනින් ලක ලෑස්ති  වී කිටා සමගින් ප‍ටුවත හොස්ටල් එකට ( ප‍ටුවත - මොර‍ටු විශ්වවිද්‍යාලයේ පිරිමි නේවාසිකාගාරයක්)  දිව ගියෙමු.අවුරුදු ගානක් යන්නට උත්සහයෙන් සිටි ගමනක් සැබෑවට පත්වෙමින් තිබේ.ප‍ටුවතින් අප සමඟ එකතු වන සගයා වූයේ කබා අයියායි.වෙනදා නම් වෙලාවටත් කලින් ඔහු දුරකථන ඇමතුමක් නොවරදවාම ලැබේ.අද වෙලාවත් පසුවී ඔහුගෙන් ඇමතුමක් නැත.මේ ගමන අවුරුදු ගනනක්  බලා සිට පිටත්වන්නට ඔන්න මෙන්න තියෙද්දිත් ඔහුගෙන් කිසිදු ප්‍රතිචාරයක් නැත."කෙල්ලෙක් හම්බුනාම කොල්ලෝ වෙනස් වෙන්නේ නැ කියනවා නම් කණට දෙකක් ගහලා පයින් එක්කුත් ගහලා කබා පෙන්නපන්."එ කියන්නේ පුන්කට් අයියායි.හැබැවකි අද ඇමතුමක් නැත ඒකත් කමක් නැත ඔහු පරක්කුය.ඔහු ඒ ගෑණු ලමයා හා හාද වී සති දෙකක් වත් ඉක්ම ගොස් නැත.කමක් නැත රුමට ගොස් ඔහුද කැදවාගේන අපි තුන්කට්‍ටුව.කොලඹ කො‍ටුව බලා ගියෙමු එතනදී අපට එකතුවන තවත් ගමන් සඟයෙක් සිටි ඔහු නමින් ටනා ය නැතහොත් ටනා අයියාය..12.30ට පමණ කො‍ටුවට ලඟා වූ අපගේ ඉරණම ඉතාමත් ශෝක ජනක විය.කරුමය යනු අප පිටත්ව යාමට සූදානම් වු බස් රථය ඉදගැනීමට කෙසේ වෙතත් හිටගෙන යාමටවත් ඉඩක් නොමැත.සීටිබි සිහිනය අතහැර ප්‍රයිවට් බස් සොයාගෙන ඒ දෙසට ගියත් මේ යක්කු ගස් නගින අලුයම අපට සෙනඟ නොමැති බස් රථයක් සොයාගැනීමට නොහැකි විය.නැවත සීටිබී බස් රථය දෙසට යන විට ටනා අයියා එතනට පැමිණ සිටියේ අලුත් බැග් එක්කුත් කරලාගෙනය.තවමත් අපගේ ගමන් සගයන් සම්පූර්ණ නැත , තවත් එක් සගයකු කණ්ඩායම සම්පූර්ණ කිරීමට අවැසිය ඔහු නමින් රණා අයියාය.ඔහු ගමනට එකතු වන්නේ අවිස්සාවෙලේදීය.ඊලඟ බස් රථය පිටත් වන්නේ උදෑසන 5.30ටය අපට එතෙක් බස් ස්ටෑන්ඩ් එකට වීසිටිය හැක නමුද ගමන පමා කල නොහැක.මිනිසුන් දෙතුන්දෙනකුගේ කකුල් පාගා අමාරුවෙන් අප හතර දෙනා බසය තුලට බඩගා ගතෙමු.

කන්දක් නැගීමට යන ගමනක් නිසා නින්දක් අත්‍යවශ විය.ඔන්න ඕකයි කීවේ නයිට් මේල් එකේ යමන් කියලා එකෙකු පවසයි.දැන් කරන්නට දෙයක් නැත.කුම්බලා මාලු කැවා නම් කීවලුනේ.අපි හිටගෙන නිදාගන්නට උත්සහ කලෙමු.උත්සහය අති සාර්ථකය අවිස්සාවෙල්ලේ මොන මඟුලක් හෝ වී ගමනේ අවසාන සඟයා බස් රථයට න්ග්වා  ගත නොහැකි විය.ඔහුව මඟ දමා අපි යන්නට ගියෙමු.ඔහුට ඊලඟ බස් රථයට නගින්නට කියා අපි නැවත හිටගෙන නිදා ගතෙමු.මිතුරුකම කෙතරම් සුන්දරද කියනවා නම් හිටගෙන නිදාගෙන සිටි මා එක්වරම නැගිටින විට බස් රථය නවත්වා තිබුනි  මා සඟයන්ද අවට පෙනෙන්නට නොසිටියාය.බලන විට බස් රථය තේ පානයට නවත්වා තිබූ අතර මා මිතුරු සඟයන් එතන කඩයට වී තේ  බොමින් සිටියාය.ඔවුන් මා හට කෙතරම් ආදරේද යත් ඔවුන්ට හිටගෙන නිදා සිටි මාව ඇහැරවන්නට හිත  දී තිබුනේ නැත.නමුත් මා නැතිව අමාරුවෙන් ඔවුන් තේ පානය කරයි නොදකින් මෙවන් මිතුරන් කියා බිත්තර ආප්පයක්ම මා කන්නට ගතෙමි මිතුරු ප්‍රේමයේ උත්කෘශ්ඨ අවස්ථාව නැවත උදා විය.බිත්තර ආප්පය ද මට බෙදා ගෙන කෑමට සිදුවිය.

" මෙයාම කියලා මෙයාම කඩනවා නේ මොනවා  කරන්න ද කමු ඉතින් "ඒ කිටාය , මං මොනවාද බන් කීවේ? ඇයි කීවේ සුදාර අයියලා ඔය කන්ද නගිද්දි බිත්තරයක් වත් අරන් ගියේ නෑ කියලා.ඉතින් බන් මන් කීවේ ඒ මිනිස්සු අරන් ගියේ නෑ කෑවෙත් නෑ කැලේට ගියෙත් පලතුරු වට්ටියක් එහෙම තියලා මීට අවුරුදු ගානකට කලින් කියලා.ඉතින් ඒක තමයි මන් කීවේ ඒ කිටාය.ඔව් ඉතින් අපි කතා උනේ නෑ නේ අපි එහෙම කරනවා කියලා.අපි හිතුවේ එහෙම කරනවා කියලා දැන් මොනවා කරන්නද බිත්තර නෙවේ නේ බිත්තර ආප්ප නේ අපි බිත්තර නොකා බිත්තර ආප්ප කෑවෙමු.පාඨකය ඔබ දන්නවාද අපි මේ නොකියා යන්නේ කොහේද කියා ඔව් ඔබ දන්නවා නේ මොකද මන් උඩින්ම ලොකුවට ලියලා තියනවා නේ මාතෘකාවක් කියලා එකක්.තේක බිලා බස් එකට නැග්ගාට අහපු හිරවෙලා යන්න හිතක් තිබ්බේ නැති නිසා ඉස්සරහා දොර ගාව ඉන්න අන්තිමේට නැග්ගා කොහොම හරි හිරවෙලා යන්නේ නැතිව නිදහසේ හුලං ටිකක් වදීගෙන ඩ්‍රයිවර් එක්කයි කන්ඩෙක්ටර් එක්කයි කයිකක් දාගෙන යන්න චාන්ස් එකක් ලැබුනා.ටික වෙලාවක් යද්දි අහපුන් නිදිමත උඩ පැනගෙන පහර දෙන්න පටන් ගත්තා.මොනවා කරන්නද හිමීට පාත් වෙලා දොර ගාව පඩියේ ඉදගෙන නින්දත් නොනින්දත් අතර ඉද්දි එක පාරට "නයිට් මේල් එක පීලි පැනලා"නිදිමත නිමා විය.නැගිට ඩ්‍රයිවර් සමඟ කතා කොට ඒ ගැන වැඩි දුර වැඩි දුර තොරතුරු  සමඟ ඩේටා බේස් එක අප්ඩේට් කර ගතෙමි.වාසනාවකට කිසිදු ජීවිතයකට අනතුරක් වී නැත.මේ වන විට අප වීරයන්ව වී  සිටී අපි නයිට් මේල් එකේ ආවානම් මේ වන විට ගමන අතර මඟ නැවතී තිබෙන්නට පුලුවනි.ඒත් හිරවී හිටගෙන නිදාගෙන පැමිනීම දැන් අපගේ වාසියටද වාසනාවටද හැරවී තිබුනි.දැන් අප වීරයන් වී සිටී.බහින්නට හිතාගෙන ආ ටවුමද අපගේ ගමනාන්තයද ඩ්‍රයිවර්ට පැවසුමි.ඔහුට අනුව බැසිය යුත්තේ අපගේ අරමුණ වූ ටවුමට පසුව හන්දියෙනි ඔහුට අනුව ඒවිට අපිට එන වාහනයක් අල්ලාගත හැකි අතර ඒ එක්ක නැගී ගමනාන්තයට ලඟාවීමට හැකිවනු ඇත.අපගේ අරමුණ වූ ටවුමෙන් බැස්සොත් අපගේ ගමනාන්තය උදෑසන බසය පැමිනෙන තෙක් ප්‍රමාද කිරීමට සිදුවනු ඇත.ඒ නිසාවෙන් කරන්නට දෙයක් නැත අප ඩ්‍රයිවර්ගේ උපදෙස් අනුගමනය කරන්න තීරණයකට පැමිණියෙමු.අපගේ කතාව කණ වැකුනු බස් රථයේ කිහිප දෙනකුම එක්වී උපදෙස් දෙන්නට පටන්න් ගත්හ, මෙය අමාරුම අවස්ථාවක් බැව් බොහෝ අවස්ථාවල අත්දැකීම් ඇත එමෙන්ම මේ ගමනේදී මෙය ඉතා කරදරකාරී දෙයක් වනු නොවනු මාන මක් නිසාද යන.බොහෝ අතරමං වීම් ගනනාවකට පසු අප දන්නා පරාසය තුල මේ කන්ද නැගීමට යන පලමු කණ්ඩාම අප  වීමයි.සැමටම ඔලුව වනා.අදාල හන්දියෙන් බැසගතෙමු.
      දැන් තවත් අමාරු කාර්‍යයකින් පසු නැවත ඊලඟ යොමුවට යොමුවී ඇත.කරනා කිහිපයක්ම තිබුනි.රණා අයියා තවමත් පැමිණෙමින් සිටිම.කිහිප දෙනෙක්ට සැදී ඇති අධික කුස ගින්න , සීතල චූ බර හා තවත් ගමනේ බොහෝ දුර යාමට තිබීම ඒ අතර ප්‍රධාන කාරනා විය...


ඔබ තවමත් සිතනවා ඇත්තේ රචකයා කොහි යන්නට ඇත්දැකි කියායි.පාඨකය අති සුන්දර දෙවන කොටසින් හමුවෙමු.මේ සප්ත කන්‍යා කදු වැටි තරණයේ ඩිජිටල් සටහනයි....










Read More

Thursday, August 10, 2017

මිනිස් කම් විකුණන මිනිස්සු..හෙලිදරව්ව




මිනිස් කම් විකුණන මිනිස්සු..හෙලිදරව්ව
විඳිනු රිසි කියමින් දුව පෙන්නා අම්මා දෙන රිසී..තවත් කථාවක්..
මේ කථාවට හේතු උත්පාදකයා වන්නේ..මිනිසුන් කණ්ඩායමකට ගොම්බනියා කන්දට නැග්ගුවා යැයි බොරු කියා ඔවුන් ආසන්න කදු ගැට්ටකට නග්ගවා මුදල් ‍රැස්කරගත් පිරිසක්ය.
කතාව මෙසේය ගොම්බානියා යාමට තිබූ ආසාව අද ඊයේ තිබූ එකක් නොවේ ඒය නගින්නට ගමේ උන් එක්කත් පාසලේ උන් එක්කත් කවින්ද ඇතුලු පිරිසත් සමඟත් අවුරුදු බර ගානක් සිට ගැසූ පෑලෑන් මොකක් හෝ හේතුවක් නිසා මඟ හැරී ගියාය.අවසානයේ දී මේ ලගදී නැවතත් අසංක අයියාගෙන් ලැබුනු ඇමතුකින් ඒ සිහිනය පණ ගැහුණි.
මේ සති අන්ත්යේ කොහේ හරි යන්ද ?
යමු..හැබැයි මගේ හයිකින් බඩු ඔක්කෝම කැම්පස්
එකේ..කමක් නෑ ගෙදර ඉන්නේ යමු..
කොහේද?
ගොම්බානියා යමු..
යමු..මන් කබාටත් කියන්නම්..
එල තව දෙන්නෙක් විතර ඇති සෙට් වෙමු එහෙනම් අනිද්ද උදේ 7 වෙද්දි වත්තේගමට
ඇමතුම එතනින් නිමා විය ගොම්බානියා කන්ද නැග නොතිබුනත් මා ඒ වටේටම කරක් ගසා තිබුනි..එම නිසා මා සතුව තිබූ පරණ සිතියමක්ද සූදානම් කර ගත්තේ ගමනේ උපරිම පල නෙලා ගත යුතු යැයි සිතී නිසාය..නැවත ඇමතුමකින් අසංක අයියා මා දැනුවත් කලේ විශ්ව විද්‍යාලයේ සිදු කරන නිබන්ධනයකට අශ්‍යය කරුණු ටිකක්ද ගමනේදි ‍රැස් කල යුතු නිසා ෆොරස්ට් ඩිපාට්මන්ට් එකට ගොස් කැලයට ඇතුලු වීමට විශේෂිත අවසරයක් ද ලබා ගත් බවය..මේසේ සූදානම් ඌ ගමන අවසානය වන විට ඉතුරු වී සිටියේ අසංක අයියා සහ මා පමණි නොයකුත් හේතුන් නිසා අනෙක් අයවලුන් ගමන ඇතහැර දමා තිබුනි..
එදින වත්තේගමට ගොස් හුලු ඟගේන් පොඩි ටවුමෙන් අපි දෙදනා බැස්සේ අලකොල ස්ටේට් එක දක්වා පයින් යාමේ අරමුණිනි.කෝකටත් කඩයකට ගොඩවී අවශ්‍ය කලමණා මිලදී ගද්දී අලකොල ස්ටේට් එක දක්වා යාමට ත්‍රීවීල එකක් කීයක් ගන්නවා දැයි විමසිය.රුපියල්.900ක ගමනකි..අප දෙදනා මුනෙන් මූණ බලා ගත්තෙමු මන්ද ඒ ඩෙංගු කියා විශ්ව විද්‍යාලය වසා තිබූ කාලයයි.අප දෙදනා ගාවම තිබුනේ හරි අරපරිස්සමට පාවිචි කිරීමට මුදල් ටිකකි.අප දෙදනාගේ අරමුණ කන්ද මුදුනේ කදවුරු ලාගෙන සුදු ගෝනා බලා ගැනීමටයි..
ත්‍රී වීල් එක්ක සිහිනය හැරදාමා කකුල් දෙකට පිංදීගෙන අපි දෙදනා පයින් ගැ‍ටුවෙමු..අවසානයේ අලකොල ස්ටෙට් එකේ ප්‍රධාන ගෙට්‍ටුව ලඟට පැමිණියෙමු.
"මහත්තයාලා කන්ද නගින්නද?"
"ඔව් අංකල්"
"එහෙනම් මේ පොතේ නම් ගම් ලියලා යන්ට අපේ මහත්තයා මට කියලා තියෙන්නේ.."
"අහ් අපි ලියන්නම්..හරී අපූරු වැඩක් නේ අංකල් මේක..මේ වගේ පොතක් ලිව්වාම එක මාර වටිනවා කන්ද නැගපු අයගේ ලිස්ට් එකක් හැදෙනවා..දැන් කොචර කල්ද අවුරුදු ගානක නම් ගම් තියනවා ද?"
"අනේ නෑ මහත්තයෝ..දැන් ටික කලයයි..පටන් අරන්.."
"අපි පොඩ්ඩක් බැලුවට කමක් නෑ නේ"
"අනේ කමක් නෑ මහන්තයෝ"
"ඔයාගේ සර් හොද වැඩක් කරන්න කියලා තියෙන්නේ.අපි අගේ කරා කියලා කියන්න..අපි එහෙනම් හිගින් එන්නම් අංකල් අපි ආය හෙට එන්නෙ"
"හරි මහත්තයෝ පරිසමට ගිහින් එන්න"
(මේ කථාවට අවසි ටිකක් පමණි මිට වඩා තවත් කරුණු ඔහු සමඟ සාගජ්ජා කලෙමු මේ පොස්‍ටුවට අදාල මේ ටික පමණක් සදහන් කලෙමි.)
එතනින් පිටත් වූ අප දෙදනා වෙලාව කෙමෙන් ගෙවී යන නිසා ඉකමනින්.නැවතත් ගමනේ යෙදෙන්නට විය.අතර මඟදී සූ සූ සද්දයක් හැරී බැලුවෙමි..තරුණයකු අත වනයි ..ඇයි අයියේ..මල්ලී පොඩඩක් එන්න..අපි සමීපයට ගියෙමු.
මල්ලි මේක තමයි මේ ස්ටෙට් එකෙ ඔ‍ෆිස් එක මෙතනට කියලා යන්න ඕනි උඩට යනවා නම්...අහා හරි අපි අහල නම් දැනුවත් කලා..
ඔහු තවත් වයස 28-33 පමණ පුදගලයන් දෙදනකුට අපව හදුන්වා දුන්නා.මල්ලි මෙතනින් යනවා නම් අපිට රුපියල් 500 ගෙවලා යන්න ඕනි..අහ් අයියේ අපි යන්නේ අයියලාගේ වත්තේ නවතින්න නෙවේ ගොම්බානියා කන්ද නගින්න..අහ් එහෙම බෑ 500 ක්ගෙවන්න ඕනි ඔවූහු පවසයි..
අප දෙදනා තවත් ගැටලුවකය..අප යන්නේ කැලයට බව ඔවුන්ට තවත් වෙලා ගෙන පැහැදිලි කලෙමු..
දැන් ඔවුන් එය පිලිගනී...
අයියේ එහෙනම් මෙතන ප්‍රධානියා අපිට හම්බ වෙන්න බැරිද අපි පොඩ්ඩක් කතා කරන්නම්..දැන් මේ පැහැදිලි කීරීමට පැය බාගයක් පමන විනාශ වී හමාරය..අපට සල්ලි නැත ඒ නිස ඔවුට අපගේ බලය පෙන්වීමට අප කතිකා කර ගතෙමු.
අයියේ අපි මොර‍ටුව කැම්පස් එකේ මේ තියෙන්නේ අපේ ID අපි යන්නේ කැම්පස් එකෙ පොඩි රිසර්ච් වැඩකටත් එක්ක.
එහෙම කොහොම යන්නද සල්ලි දීලා යනව මෙතනින් යන්න ඕනි නම්..
මගේ සීමාව ඉක්මවීය.."මේක රජ්‍ය ආයතනයක් නේ ඔයා කොහොමද එහෙම සල්ලි ඉල්ලනේ අනික මේ පාරෙන් යන්න උඩ ගමේ මිනිස්සු යන්නේ ස්ල්ලි දිලද?සල්ලි තියනවා නම් පහල ඉදලා ත්‍රී වීල් එක්ක එනවා එහෙම ආවානම් ඔයාලාට පෙන්නේ නෑනේ නේද?"
ඔහු තවත් කෙනෙක්ට කථා කර අපේ ID පෙන්වා.මෙන්න මෙයාලට මහත්තයාට කතා කරන්න ඕනි කියලා කියන්න..
කාලය ගෙවීයයි...අංකල් අපි ආවේ කන්දට යන්න දැන් පැයක් විතර මෙතන.පුලුවන්ද කෝල් එකක් අරන් ඔයාගේ ප්‍රධානියාගෙන් අහන්න..
ඔහු ඇමතුමක අපිට එය අහෙන්නේ නැත.නෑ යන්න එපා කීවා..සල්ලි නැත්නම් අහපු හැරිලා යන්න කීවා..
අනික ඔයාලට ඕනි විදියට කැලේට යන්න පුලුවන්ද?
දැන් අපි ඉලඟ වෙඩී උන්ඩය පත්තු කලෙමු.මේ තියෙන්නේ මේ අපි ෆොරස්ට් ඩිපාර්ට්මන්ට් එකෙන් අරන් ආපු ලියුම..දැන් වත් යන්න දෙනවා ද?අපි යන්නේ කැලේට ඔයාගේ වත්තට නෙවේ..
බැ යන්න දෙන්න බෑ...සල්ලි දිලා යන්න..ඇයි ඔයාලට සෙම්බුවත්තට යන්න ටිකට් ගන්න වෙන්නේ ඒ වගේ තමයි..
හරි සෙම්බු වත්තට යන්නේ සෙම්බු වත්තේ තියන දෙවල් බලන්න මිසක් එතනින් උඩ තියන කැලෙට නෙවේ.අනික පොඩ්ඩක් පෙන්නනවාද?ඔයාලා මේකට සල්ලි ගන්න පාවිචිචි කරන පොත..
ඔයාලා තමා පලවෙනි කට්ටිය අපී තාම පොතක් හදලා නෑ..ගිය සතියේ දෙතුන් දෙනෙක් 60ක් විතර එක්කන් ආවා..ඒ අය ආව නිසයි අපේ මහත්තයා කීවේ පොතක් හදන්න කියල්ලා.කෙල්ලෝ කොල්ලෝ ගොඩක් නිසා මහත්තයා හිතලා ඉසරහටත් හොදට කට්ටිය එයි කියලා (ඒ පැමින තිබුනේ විඳිනු රිසි කණ්ඩායමයි)
අප දෙදනා මූනෙන් මූන බලා ගත්තෙමු..අප එලියට පැමිණියමු..ඒ වන විට එහි සියලු සේවක සේවිකාවන්ගේ අවදානය අප දෙදනාට යොමු වී තිබුනි.
කෙටි සාගජ්ජාවකින් පසු නැවත ඇතුලට..
අංකල් අපි ගාව සල්ලි නෑ තිබ්බා නම් අපි ත්‍රී විල් එක්ක යනවා.ඔයාට ඕනි කැම්පස් එකේ මේ රිසර්ච් එක බාරව ඉන්න කෙනාට කතා කරන්න හදලා දෙන්න පුලුවන් ඔයලාගේ සර්ට..ප්ලිස් මහත්තයො කොල් එකක් දෙන්න අහඔඋ අපිට කාලය වටිනවා.අපිට ඔයාලගේ වත්තේ ඉන්න ඕනි නෑ.අනික අපි ගාව ඕනි සියලු අවසර ලිපි තියනවා..
නැවත බෑ මහත්තයා සල්ලි ගන්න කියනවා
අප දෙදනාට මේ වන විට අවසාන අන්තයටම කලකීරීම සමඟ තරහ විත් තිබුනි..
සල්ලිද ඕනි.සල්ලි දෙන්නම් යද්දී අහපු දෙනවා ද අපි දෙන්නට මොකද මේ යන්න තියන සල්ලි..
බෑ එහෙම බෑ සල්ලි ඕනි..අර කටිය ගොඩක් එක්කන් ආවේ ඒ වගේ ඉසාරහටත් ගොඩක් ආවොත් මේ තැන දියුණු කරගන්න පුලුවන්..ඒ නිසා සල්ලි ගන්න ඕනි..
එතකොට මේ ලංකාවේ කදු වටේ තියන ඔක්කෝම් ගමුයි වතුයි ඔය සල්ලි ගන්න එක කරන්න ගියොත් මේ නිදහස් ලංකාවේ නිදහසෙ ඇවිදින්නේ කොහොමද අංකල්..එතකොට මෙ උඩහ ගමේ මිනිස්සු යන්න සල්ලි ගන්නවා ද ඒ අයගෙමුත්
ඒවා වැඩක් නෑ සල්ලි දිලා යනව නම් යන්න..
මේ පාරෙන් යාමට මුන්ට සල්ලි දිය යුතු නැත දැනටමත් වෙලාව නිරපරාදේ විනාශ වී ගොසිනි..කොහේදෝ යන මොඩ ‍රැලක් නිසා මෙ මිනිසුන්ගේද අමනුස්ස ගති මතු වී ඇත..කරන්නට දෙයන් නැත කාලය වටින නිසා..අප සතු වූ එකම රුල්පියල් 500 උන්ට පුජා කල එතනින් එලියට පැමිණ ගමන ආරම්භ කලමි.ගෙදර යන්නේ කෙසේද යන්න අපිට ගැටලුවක් නොවීය අපිට එකම ගැටලුව වූයේ කන්දට වෙලාවට යා හැකි දැයි යන්නයි..
01.වඩුගොඩපිටිය මහත්මයානණි ඔබ මෙය නොදකිනවා ඇත.නමුදු ඔබගේ අනුදැනුම මත අප මෙසේ අසධාරණයට ලක් වුයේ.ඔබ පාලනය පවතින ඔබගේ කාර්‍යලය තුලයි.අපි ඊට අදාල පියවර ගනු ඇත.
02.ලොක්කා ඉන්නේ කොළඹයි මේ ඔ‍ෆිස් එක වැඩ බැලූ ඉහල තනතුරු වල ඉනා මුදල් වහලුන්ට ස්තූතියි.
03.ලංකාවේ නිදහසේ ඇවිදිය නොහැකි නම් නිදහස් මනුස්සයකු වී ඇති පලය ගැන සිතන්නට කාලය එලඹ තිබේ..
04.නිදහස් පරිසරක්ව තිබූ මිනිස් සිත්ද පරිසරය ද බුරුතු පිරින් මිනිසුන් ‍රැගෙන ගොස් විනාශ කල විඳිනු රිසි කණ්ඩායම ඔබගේ ක්‍රියාවල අතුරු පල ගැන විශේෂ ස්තූතිය.
*ප.ලි.විඳිනු රිසි කියා කණ්ඩායමක් නැත් නමුත් බුරුතු පිටින් පිරිස් ‍රැගෙන ගොස් ගොම්බානියා කියා වෙන කන්දක් නැග්ග වුයේ කුමන පිරිසද යන්න.අදාල පුද්ගලයන් දනී..සමහර අවස්ථාවක ඔවුන් සමඟ ගිය ඔබද නොදන්නවා ඇත තාමත් ඔබ ඔවුන්ගේ බොරුවට ‍රැවටී ඇත.
ඳිනු රිසි කියමින් දුව පෙන්නා අම්මා දෙන රිසී..තවත් කථාවක් එසේ අවසන් නොවේ අතුරු ඵල මඟ දිගට එමින් පවතී..
ප.ප.ලි. - මොවුන් මුදල් එකතු කරනුයේ මිනිසුන්ට පැමිණ කා බී නිදහසෙ ඉන්න තැනක් නිර්මාණ කර නඩත්තු කිරිමේ අරමුණෙනි.ඔවුනේ රෙෆරන්ස් වන්නේ..වත්තේගම සෙම්බුවත්තයි.එකවර පැමිණි මිනිසුන් දු‍ටු ඔවුන්ට සල්ලි ඉව වැටී එසේ ස්ථානයක් නිර්මාණය කිරීමට වලි කති.අනේ ඔබේ හදනා තැන ආතල් අපට වැඩක් නැත අපට අවසි ඔය පාර දිගේ ගිහින් කැලේට යන්නයි..
-මහේෂ් බී දහනායක



Read More

Recent Posts

"

15. පව් කරන තැනැත්තා මෙලොව දී ශෝක කරයි. පරලොව දී ශෝක කරයි. දෙලොව දීම ශෝක කරයි. තමා ගේ අපවිත්‍ර ක්‍රියාවන් දැක ඔහු ශෝක කරයි, බොහෝ සෙයින් ශෝකයට පත්වෙයි.

15. The evil-doer grieves here and hereafter; he grieves in both the worlds. He laments and is afflicted, recollecting his own impure deeds.

"

-ධම්ම පදය | Dammapadhaya