අඬන කොට ඔළුව තියාගන්න,
උරහිසක් නැති උණාම,
මිනිස්සු වැටෙනවා,
ඔළුව වදිනවා,
ඔළුව පැළෙනවා,
ලේ ගලනවා,
මැරෙනවා
මාගේ දිනපොතේ පි‍ටු කිහිපයක් පලකරමි,
වේලාව රාත්‍රී 10ය පසුවී ඇතැයි සිතේ මීට සුලු මොහොතකට පෙර මා වේලාව බලන විට රාත්‍රී 9.30 පවුවී තිබුනි.
රජරට නවාතැන් පොලක එලියේ පුටුවක ඇන්දකට බරවී අදුර දෙස මා බලා සිට්මි.මහා ඝණ අන්ධකාරය නොවන්නට මට මිහින්තලය කදු පන්තිය පෙනෙන්නට තිබෙනු ඇත.හිරු නම් ඇති වන්නටය මාස ගනනක් කීවාට අවුරුදු...
