Showing posts with label පොඩිකාලේ මගේ කතා. Show all posts
Showing posts with label පොඩිකාලේ මගේ කතා. Show all posts

Tuesday, October 11, 2016

තරුණ මා ඒ ගුරුවරියට ප්‍රේම නොකරමි





දොර ඇරගෙන එලියට ඇවිත් එහා පැත්තේ වූ පඩිපෙල දිගේ උඩට නැග ඈත පෙනෙන තැනක වාඩි විය...
                                        අහසේ හද පායා ඇත බස්නාහිරට බරව හද තිබෙන නිසා නැගෙන හිර තරු ටිකක් පෙනෙන්නට ඇත.අද හද නොතිබුනා නම් මීට වඩා හොදින් තරු දකින්නට තිබුනි.කමක් නැත රෑට හද පායා තියෙද්දී අමුතු ලස්සනක් ඇත රෑ කලුවර හැම තැනම වෙලාගෙන සිටින විට ඊට උඩින් සායමක් හලාගෙන ගියා වැනි ලස්සනක් දකින්නට ඇත.නැත්නම් ඈත දැමූ බල්බයක මලානික එලියක් වැ‍ටුනා වැනිය...ඔබේ ජීවිතය මෙතෙක් ලියවී ඇත්තේ නගරය නම් මේ කතාව ඔබට නොතේරනවා නිසකය.වාසනාවකට මාගේ උපන් ගම කන්ද උඩරට වූවාය ඊටත් වඩා වසනාවකට මහනුවර සිට කිලෝමීටර් 20ක් පමණ ඈත ගමක වාසය කරන්නට මා හට වාසනාව තිබී ඇත.යම්කිසි හේතුවකට මාගේ පියා මවගේ ගම ජීවත්වීම සඳහා තොරා ගත්තානම් මා ජීවිතේ මෙතෙක් ලද මේ අත්දැකීම් මෙතරම් රසවත් නොවනු ඇත.මන්ද එය නුවරට  කිලෝමීටර් දෙකතුනක් මෙහා වීමයි.
                                        මා කුඩා කල මගේ පියා මට ගල් ලෑල්ලක් හා ගල් කුරක් ද  ලෑල්ලක් වටේ ලෑලි ගැසූ වැලි පිරවිය හැකි එය අතුරා ඊට උඩින් අකුර ලිවිය හැකි වැලී ලෑල්ලක්ද ගෙනවිත් දී තිබුනි..අකුරු නොදත් ඒ අවදියේ මා සතුව තිබූ හෙලිකොප්ටර් හා කාර් වලට වඩා මා හට ඒ අකුරු ලියනයන් මතක තිබෙන්නේ එක හෙතුවක් නිසාය.හොදින් හද පායා ඇති දවස් වලට මාගේ මව සද එලියේ එවායේ මා නොදන්නා අකුරු ලියමින් මට කියා දීම නිසාය..මා හදට ආලය කරන්නට පටන් ගත්තේ ඒ කාලයේයි.මා මාගේ මව සමඟ වේගයෙන් හද පහු කරන් යන වලාකුලු දෙස බලා සිටියෙමු ඒවා ගැන කතා කෙලෙමු කතා ගෙතුවෙමු.දීප්තියෙන් බැබලෙන හද අදුරු වලාකුලුවලින් වැසෙන සැටිත් මාගේ එක් එක් දවසට හද වෙනස් වෙන සැටිත් හද වෙනස් වන විට තරු අහස පුරා පැතිර යන සැටිත් අවුරුදු ගනනක් බලා සිටියෙමි.මාගේ මතකයේ හැටියට හතර වසරේදී හෝ පහ වසරේදී  මාට හදේ වෙනස් වීම ගැන ගුරුවරියක් උගැන්වූ විට මා ගෙදර විත් මාගේ මව සමඟ ඒවා සමඟ කතා කලෙමි. හය සහ හත වසා වලදී අහසේ උන තද වෙන්නට විය මා සහ මාගේ යාලුවා තරකා විද්‍යා සංගමයට බැදුනි අප දෙදනාට රෑට අහස නිරීක්ෂණය කර සටහන් තබා ගන්නා සටහන් පොත් පවා විය හත වසර පහු කරන විට අපට තාරකා විද්‍යාඥඥායන් වීමට අවසි  විය.නමුත් ජීවන නිපුනතා විශයෙහි දවසක් අනාගත් බලාපොරොත්තුව පි‍ටුවක් ලියාගෙන යාමට කියූ දවසේ මාගේ ඔලුවට හෙන වැදුනාක් මෙන් විය.මා සමඟ තාරකා විද්‍යාඥඥායන් විමට කැමැත්තෙන් සිටි මාගේ යහලුවා වෛද්‍ය වරයකුවීම ගැන සිහින ඔහුගේ පොතේ ලියාගෙන විත් තිබුනි..එදා මාගේ පොත් දිහා බලා මාගේ සිහිනෙට සිනාසුනු ගුරුතුමියගේ නපුරු මූන තවමත් මතකය.එදා සිට මා ඒ ගුරුතුමිය රුස්සන්නේ නැත.මාගේ යාලුවා සිහිනෙන් පලා ගිය නිසා මා තනිවිය.
                                    එදා ඒ ගුරුතුමිය නිවරදිය.දැන් මා තාරකා විද්‍යාඥක් වීමට හදාරන්නෙකු නොවේ.මාගේ යහලුවා වෛද්‍යවරකුද නොවේ.මාගේ යහලුවාගේ ඒ සිහිනය දැන් නැතුවා ඇත ඒත් එදා මා ඒ පොතේ ලියූ දේවල් මට අදටත් මතකය ඒවා සැබෑ වනවා දකින්නට මා කැමතිය.ඒ නිසා මා තවමත් අහසටත් තරුවලටත් ආදරය කරමි..අවුරුදු දෙක්කින් කැම්පස් එකේ මෙහෙම නිවාඩුවක් ලැබුනේ ඒ නිසා මෙහෙම ගෙදර අවිත් නිදසේ ඉන්න පුලුවන් තව දවස් කිහිපයකින් යන්න ඕනි කියලා හිතුනාම අරමුණක් හොයනවා.මොනවා උනත් මන් පොඩි කාලේ ඉදන්ම ආස කරා අපේ ගේ නැගෙනහිර පැත්තේ තියන කන්දට උදේට ඒ පැත්තෙන් ඉර නගිද්දි හරි ලස්සනයි ඒත් පොඩි කාලේ තරම් මේ පරිසරේ ලස්සන නෑ කියලයි හිත කියන්නේ..වාසනාව කියනේ අපේ ගේ උතුරු පැත්තයි දකුනුපැත්තයි දෙකමත් කදු සමහර වීට අවුරුදු ගානක් මේ කදු දිහා බලාගෙන ඉදලා වෙන්න ඇති මන් කදු නගුන්න පිස්සෙක් උනේ..කොහොම උනත් තැන්න් තැන ගෙවල් වල ලයිට් එලි පෙනුනාට ඒක මේ කරුවලට බාදාවකුත් නෙවේ ඒ වගේම කලුවර පාට කරන හදට බාදාවකුත් නෙවේ..ඒත් කැම්පස් එකේ ඉද්දි මේ නිදහස කොහේ  කියලා හොයා ගන්නද සමහර වෙලාවට කැම්පස් එකේ උසම තැනට නැගලා
යලුවෝ එක්ක ඒ වහලේ උඩ නිදා ගන්නවා..ඈතට පේන කොළඹ තනිකර පාට පාට බුබුලු ගොඩාක් ඈත් නැවක් දෙක් වෙලාවකට පේන්න ගන්නවා.ඒ වෙලාවට කථා වෙන්නේ එ පාට ගොඩේ ජිවිතේ ගැන  අහස කියන්නේ නිකම්ම නිකන් දෙක් විතයි.අහසට වඩා පොලවේ පාට වැඩි නිසා කොළඹ අහසේ තරු හැංගෙනවා.නිදසේ රෑ පොඩ්ඩක් ඉන්න ග්‍රවුන්ඩ් එක චුට්ටක් විතර හොද උත්තරයක් වටේ තියන තඩි ෆෑලැශ් ලයිට් රෑ වෙද්දි නිවන නිසා චුට්ටක් විතර නිස්කලංකයි..මොනවා උනත් අහවු ටික දවසකින් යන්න එපැයි...
                    ආ එලියට එන්න කලින් මන් පොඩි පොතක් කියව කියවා හිටියේ එකේ තිබ්බ පොඩි කෑල්ලකට හිත ගියා පොතේ නම බත්තලංගුණ්ඩුව මංජුල වෙඩිවර්ධන ලියලා තියෙන්නේ..

//

"මොකක්ද? බුරියද?"මම කමිසය උස්සා නාභිය පෑවෙමි.
"මේ තියෙන්නේ"
අතිශයින් අපුල ඒ සිරික්කිය මා හදවත් අහුරු ගාමින් දෝරේ ගැලීය.මන්දනය වෙන සිනාහවෙන්ම ඕ මෙසේ පැවසුවාය.


"ඔයා ඉපදිච්ච කෙනෙක් ද..මවපු කෙනෙක් ද....මං හැදුවේ ඒක හොයා ගන්න.."

//



Read More

Monday, June 2, 2014



ඊයේ ආයෙත් ඉල්ලුවාට ගන්න බෑ.


මන් දන්නවා..

දිනන්න හරි පරදින්න හරි හෙටක් එනවා...

ඒ ගැන මට පුරසරම් දොඩන්න ඕනි නෑ..

වර්ථමානය ඒ වෙනුවෙන් කැප කරනවා..

ඒක මන් නිවරදිව දන්නවා..

ඒ ගැන මට තව කෙකුට කියන්න උවමනා නැහැ..

මන්ද ඒ හෙට වර්තමානයේ මේ මම නිසා..


Read More

Sunday, May 18, 2014

කෙල්ලෙක්ගේ ප්‍රශ්ණයක් ද?

මා චිත්‍රයක් පාට කරයි.මාගේ මැණියන් කාමරයට පැමිනෙන්නේ



ලොක්කා ....
ඇයියී....
මොකද කරන්නේ....
අයියෝ අම්මා බොරු ප්‍රශ්ණ අහන්න එපා..මොකක්ද අවුල මල්ලි පාඩම් කරන්නේ නෑ ගිහින් පොඩ්ඩක් බලන්න කියලාද?..වැඩක් නෑ නේ අම්මා දන්නවානේ ඉතින් මන් ඔතනට මැදිහත් වුනොත් අම්මාගේ ලේ අවුස්සන එක විතරයි ..මන් කාලෙකින් පැ‍රැක්ටිස් කරලත් නෑ අනිවා ඔතන ගැ‍ටුමක් උනොත් මට විශාල වශයෙන් හානි වෙන්න පුලුවන්...
ඒ බව නම් පේනවා ..අන්න බත් බෙදලා කාලා  ඉන්න..
(නිහඩතාවක්)
ඒක නෙවේ මොකක් හරි ප්‍රශ්ණයක් ද?
පිස්සුද අම්මා මේ වගේ නිදහස් චින්තන මානසිකත්වයක් තියන් ඉන්න කොල්ලෙකුට ඔහොම චෝදනා කරනවා ද..
නෑ එහෙනම් පිස්සුද? බලනවා මේ කාමරේ හැටි මේකේ ඉන්න කෙනෙක්ට හැදෙන්නේ හොයා ගන්න බැරි ලෙඩක්..
එක්කෝ උදෙන්ම නැගිටින්න ඕනි මට මේවා අස්කරලා දාන්න...
අපිලිවෙල තමා මගේ පිලිවෙල ඕක කියලා තියෙන්නේ මහා දාර්ශනික මහේෂ් නම් පොරක් නේ...
අනේ ලොක්කා මොකද වෙලා තියෙන්නේ ආ..
බලනවා දැන් මේ පාට එක්ක සතියක් විතර ඉදල අහපවු පටන් ගත්තා නේ...
දැන් වෙසක් කූඩු හදලා ඉවර උනාම මන් හිතුවේ මනුස්සයෙක් වගේ ඉදී කියලා..දැන්..
හෝ හෝ මදක් සිටින්න මවු තුමිය මනුස්සක් වීම හා වෙසක් කූඩුව අතර සබදතාව කුමක් ද?
අනේ ලොක්කා පොඩි කාලේ වගේ  ගැහුවා  නම් හැදෙයි ..
යනවා ටවුන් එකට ගිහින් ඔය කොන්ඩෙයි ‍රැවුලයි කපලා හෙම්බිරිස්සාවට බෙහෙත් ටිකක්කුත් අරන් එනවා නැත්නම් මන් එපැයි අප්පචි ගෙන් මේවට බැනුම් අහන්න..
අඩුම තරමේ මේ කාමරය අස් කර ගන්නවා ඒකට උවමනාවක් නෑ නේ..
දැන් කාලයක් ෆොටෝ ගැහුවා නේද...
 දැන් මොකද සතියක් ‍ෆිල්ම් බලනවා තවත් සතියක් මේ මගුල දාගෙන ඒක ඉස්සරහ දවසම ඉදගෙන ඉන්නවා හරි හොදයි..
දැන් අර කැලෙයි මේ කැලෙයි අර කන්දයි මේ කන්දයි නැගලා ඉවරද පටන් ගත්තාම එක දිගට ඒවා..
පොතක් කියවන්න ගත්තාම එක දිගට ඒක...
දැන් ඩිග්‍රී එකේ වැඩ ඉවරද ඔහොම පොතක් පතක් අල්ලන් නැතිව පිනට ඩ්ග්‍රී දෙනව කියලා හිතුව ද ඒලෙවල් ඕලෙවල් වගේ පාඩම් නොකර ලියන්නද හිතාගෙන ඉන්නේ ආ..
අනේ මන්දා මේ ළමයින්ට මොනවා වෙනවා ද කියලා දැන් ඔය චිත්‍ර ඇදලා මොනවා කරන්න ද හිතන් ඉන්නේ..
නෑ අම්මා මන් මේ බැලුවේ මේ මට ආවේනික පාට ටිකක් හදාගෙන ඒ පාට වලින්ම එක චිත්‍ර ටිකක් අදින්න එක මරුවට තියෙයි නේ ද?අදින්න නම් අමාරුයි හැබැයි ට්‍රයි එකක් දැම්මොත් අවුරුදු පහක් අල්ලන් නතිව හිටිය එක අල්ල ගන්න පුලුවන් වෙයි..
(නිහඩතාවයක්)
ආ අම්මා ජනක අයියා කතා කලා අපේ පරණ බාල දක්ෂ ටීම් එක එකතු වෙලා කෑම්ප් එක කරන්න..
මේ මොකක්ද කෙල්ලෙක්ගේ ප්‍රශ්ණයක් වත් තියනවා ද?
මා සිනා සේ
අන්න අප්පචී එනවා...
නෑ..අම්මා ත්‍රී වීල් එක්කට කෝල් එකක් දෙන්න මන් ටක් ගාලා ඇදගෙන ටවුන් ගිහින් එන්නම් නැත්නම් අම්ම එපෑය බැනුම් අහන්න..
මන් කියන්නේ නෑ ඉතින්..



Post by Mahesh B. Dahanayaka.

අලුතින්

මගේ පිලිවෙල


නැවත සිතුවමට මා සිත් ගත්තෙමි මා අවුරුදු පහකට පසුව ඇන්දෙමි මා අසාර්ථකය නමුදු මා සිතට දැනෙන සැහැල්ලුව අම්මාට කෙසේ කියන්න ද?
කොඩින් එකකින් ලබන සතුට
පොතක් කියවනකොට දැනෙන නිදහස
කන්දක් නැන්ගාම තියන නිදහස මේ මන් කරන් කරන හැම දේකින්ම මට දැනෙන දේ කොහොමද අම්මේ මන් කියනේ
Read More

Tuesday, March 25, 2014

රජ මාලිගයට රජ පිලිගැනීමක්

කොහොම හරි අන්තිමේට විභාගෙත් ඉවර උනා මේ පැත්තේ එන්න වෙලාවක් ලැබුනා.දැන් බලන්නට මූවීස් නැත නිදිමත නැත ඒත් විභාගය අබියස් සිටින විට මේ සැමට වෙලාව ඇත.මාත් හා හා පුරා කියලා විභාගය ඉවර උන ගමන් දවස් දෙකක් තිස්සේ අන්තර්ජාලයේ කරක් ගැහුවා මේකට හොද ඇදුමක් හොයන්නට කියලා කොහේද දවස් දෙකම නිකක් නාස්ති උනා .ලස්සන් හැම රෙද්දටම සල්ලි ගෙවන්න එපැයි යකෝ ඩොලර් වලින් අපිට කොහෙන්ද කුසුම් ඉතින් මාලූ හිතට ටිකක් වැදුන එකක් දෙකක් වෙනස් කරලා හැඩ වැඩ දැම්මා තාම එකක් වත් ෆිට් නෑ.
   ඔයිට අමතරව ප්‍රධානම වැඩේ හැම එකාටම මැසේජ් කරපු එක "කොහේ හරි යමන්ලා බන් අවිදින්න" ප්‍රතිචාර වල ප්‍රාණවත් බව මදි නිසාම පාසල් මිතුරු කැල අමතන්නට් සිදු විය . ඉස්සර මාසෙකට සැරයක් වත් සෙට්වී කැලයක් කන්දක් නගින මෙලෝ රහක් ඇති කුජීත සෙට් එකක් නිසා අනිවා කොහේ හෝ යන්න බෑ කියන්නේ නැත.ගග අද්දර මහතාව කොන්ටැක් කර ගතිමි.

    අඩෝ ගග අද්දර කොහොමද ජීවිතේ
    ඉන්නවා බන් මොකද අපි මතක් උනේ
   අඩෝ අපි එහෙම මතක කරනවා ද බොල ,මේ කොහේ හරි යමන්කෝ
   අඩෝඅපි ගියා බන්
   අඩෝ සුනක වැඩ කරන්න එපා යකෝ ඇයි මට කීවේ නැත්තේ 
   ඇයි උබට විභාගේ කීවේ.
   කොහේද බන් ඉතින් උබලා ගියේ
   හිරගේ බලන්න  බන්
   ඒක ගමන්ක්ද බන් මන් කියන්නේ කැලේක හරි කන්ද හරි යමන් කියලා
   හරි යකො වෙනදා අපිද තැනක් හොයා ගන්නේ තෝම කියපිය
   මචං රසදියල් බලන්න යමන් නැත්නම් බතලේ ගල අර මීමුරේ පැත්තට වෙන්න තියන නකල්ස් එකේ ලොකු කන්ද නැත්නම් අර අපි නාන්න ගිය පැත්තේ එතනින් එහා තිබ්බ ගම බලන්න යමන් 
   මේ ඊට වඩා හොද නැද්ද අර උබලා පොඩි කාලේ නැගලා චොර කරගත්ත කන්ද නගින එක
   සිරාවට එක හොදයි බන් එහෙනම් අනුරුද්දට කතා කරපන් ඌට වෙලාවක් තියන දවසක සෙට් වෙමු.මන් තිබ්බා එහෙනම් කොල් එකක් දාපන් 
  එල

ඔන්න ඔය කෝල් එක අරන් බ්ලොග් එක මතක් වෙනකොට තමා ඔය පොඩිකාලේ චොර වුන ගමන ලියන්න හිතුන්නෙ.ඔය කියන කතාව වෙන්න කලින් ඒ කියන්නේ ඒ කතාවට අවුරුදු එක හමාරකට විතර කලින් මන් ගියා ශ්‍රි වික්‍රම රාජසිංහ රජ්ජුරුවෝ අල්ල ගත්ත තැන බලන්න මන් හිතන්නේ මන් හතර වසරේ විතර ඇති.අපි වව් තැන්න හොල්මන් නගරය බලන්න ගිය පාරෙන්ම තමයි ඔය කියන තැනටත් යන්න තියෙන්නේ.කෙටියෙන් කීවොත් බෝමුරේ කියන ප්‍රදේශයේ මැදමහනුවර කියන නගරයට යාබද ප්‍රදේශයේ තමා ඔය කියන තැන තියෙන්නේ එතන දැන් ගල් කනුවක් තියනවා ස්මාරකයක් විදියට. මැදමහනුවර නගරයට කලින් තියෙන්නේ මොරගහමුල නගරය රජ කාලේ  මහනුවර දළදා මැදුරේ වාදනය කරන හේවිසි සද්ද මොරගහමුලින් ඇහෙනවාලු මහනුවර දළදා මාලිගාවේ ඉදන් ඒ කාලේ උමන් මාරගයක් තිබුනාලූ.ඒ කියන්නේ ඔය කියන උමග කිලෝ මීටර් 30 කට ආසන්න දිගක් තිබිලා තියෙන්න ඕනි. ශ්‍රි වික්‍රම රාජසිංහ රජතුමා ගේ රහසය මාලිගාව තිබිලා තියෙන්නේ දැන් රජගල කියලා හදුන්වන කන්ද උඩ ඒ කන්ද උඩට යන්න පහල බෝමුරේ ගම්මානයේ ඉදලා උමගක් තිබුනාලූ තවමත් තියනවාලු වැහිලා.රජතුමා ඔය සුද්දන් අල්ල ගත්ත දවසට කලින් මහනුවර ඉදන් ඇහැලේපොළ පවුල මරලා බෝමුරේට ඇවිත් තියනවා දැනට ස්මාරකය හදලා තියන තැන ඒ කාලේ මුලෑදෑනී නිවස තිබිලා තියෙන්නේ ඔය නිවසේ අටුවේ රජතුමා දේවියව සගවලා උමන් මාර්ගයෙන් කන්දේ මාළිගාවට යන්න ගිහින් තියනවා ඔය උමන් මාර්ගයේ දොරටුව පිහිටලා තියෙන්නේ ඔය ගමේ පහල තියන දිය ඇල්ලක් මැදින්ලු ඒ දිය ඇල්ලේ ගලට රජතුමාගේ තල් අත්තෙන් තට්ටු කරලා මොනවද් කීවාම දොරටුව ඇරෙනවා ලු එදා මහනුවර ඇහැලේපොළලා ගාතනය කරලා පවු අර ගත්ත නිසා එදා ඔය දොරටුව ඇරුන් නැහැලු ඊට පස්සේ රජතුමත් ඇවිත් මුලෑදෑනි නිවසට ඔතනදි සිංහලයෙක් පාවාදීලා තියනවා අපේ රජතුමා මෙහේ ඉන්නවා කියලා එතනදී අල්ලගෙන තියෙන්නේ ඔන්න ඔයිට විදිහට මන් පහ වසරේදී ඔතන ගියාට පස්සේ තමා ඔය කතාව එතන වල් ගොල්ලේ ඉදගෙන අහ ගත්තේ ඒ වෙලාවේ රජ ගල කන්ද නැගලා තවත් විනාශ වෙන්න කලින් ඒ මලිගාවේ නටබුන් ටික බලා ගන්න ආසවක් ඇති උනා .

මේ  තියෙන්නේ  ප්‍රධාන පාරේ ඉදන් බෝ මුරේට යන තැන.කොහොම හරි අපි වැව් තැන්න යන්න මේ පාරෙන්ම් ගමන් අරම්භ කල නිසා මන් ලග ජායාරූපයක් තිබුනා.කනගාටුයි කියන්න ගූගල් දෙවියා ගාව මේවාගේ පින්තූර නෑ

           මට කොහොමත් කරුම පල දෙනවා හොදට මන් 6 වසරට් ගියාට පස්සේ බාලදක්ෂයෙක් වුනා මන් සාමාජිකයෙක් වෙලා මාස යක් ගත වෙන්නට ඇති පාසල් බාලදක්ෂ කන්ඩායම රජගල කන්ද තරණය කරන්න දිනයක් දාගත්තා ඒ වෙනකොට මන් අලුත් සාමාජිකයෙක්.අතුත් සාමාජිකයන් කිහිපදෙනකුට  මේ සදාහා සහභාගි වෙන්න වස්තාව ලැබුනා.
    කොහොම හරි එක උදෑසනක බාලදක්ශයන් හැටක විතර  කණ්ඩායමක් ගුරුවරු දෙන්නෙක්  ජේෂ්ඨ බාලදක්ශයන්ද අලුත් සාමාජිකයන් පස් දෙනකුත් මේ කණ්ඩායමේ හිටියා .ඔය මන් කලින් කීව බෝමුරේ පාර ගාවින් අපි බස් එකෙන් බැස්සා මගේ මතකේ විදියට ඔය බෝඩ් කෑල්ල ඒ කාලේ තිබුනේ නෑ.කොහොම හරි මගේ මතකය විදියට අපි සිංහල ගම්මාන පහු කරන් දෙමළ ගම්මාන්‍යකට ආවා අපේ බාලදක්ෂ ගුරුතුමා කීව විදියට සුද්දෝ මේවා අල්ල ගත්තාට පස්සේ කොපි තේ වවන්න ඉන්දියාවෙන් ගෙන්නපු දෙමල අයලු දැන් ඒ  අය ගම්මාන විදියට වයාප්ත වෙලා ඉන්නේ .
      කොහොම හරි අපි ඒ ගම්මානය පහු කරලා දැන් සේර වත්තකට ඇතුලු වුනා ඊට කලින් අපිට හොද ලෙක්චර් එකක් ලැබුනා
01.කැලේ ඇතුලේ හම්බෙන  කිසිම දෙයක් පිටට ගේන්න හදන්න එපා
02.කෑ ගහන්න එපා කුලු හරක් ඉන්නවා
03.දන්නේ ඇති කිසිම දෙයක් කන්න හදන්න එපා අහන්නේ බලන්නේ නැතිව.
තව ගොඩාරියක් දෙවල් කීවා පිට යන්නේ නෑ කාණ්ඩ නායකයන්ට අවනත බ්ලාබ්ලා......ඊට පස්සේ අපි අත් දිග ශර්ට් ඇද ගත්තා සේර වත්තට් පස්සේ මානා යායක් තිබුන නිසා. අපේ ලොකු බාලදක්ෂ අයියලා කිහිප දෙනෙක්  එක්ක කොලිත සර් මීටර් කිහිපයක් ඉස්සරහට යනවා ඊට පස්සේ ඉස්සරහා හොයලා බලලා පිටිපස්සහින් සර් බුද්ධික සර් එක්ක ඉන්න කණ්ඩායම ඉස්සරහට ගන්නවා ඒ විදියට අපි අන්ද උඩට ගොඩාක් නැන්ගා.ටික වෙලාවක් අපි හිටියා පොඩි විවේකයක් ගන්න එතකොට අලුත් සෙට් එකට මගෙත් එක්ක ආපු පස් දෙනාගෙන් එකෙක් අඩන්න පටන් ගත්තා මොකෙක්ද කෑවා කියලා සර් ටක් ගලා ඇවිත් බැලුවා එතකොට පොරගේ බෙල්ලට බබරෙක් විදලා සර් කීවා ඔය හරියයි වැඩිය අසද්ද කරන්න එපා කියලා බබරු එහෙම හිටියොත් ඇවිස්සෙයි කියලා.
 ඊට පස්සේ කොලිත් සර් ඉස්සරහා කැලේ පොඩ්ඩක් වැඩී කියලා විස්සක් විතර එක්කගෙන ඉස්සරහට ගියා.ඒ අය ගිහින් ටික වෙලාවක් අපි එතන හිටියා එක පාරටම අපේ කට්ටය ඇතුලෙන් කෑ ගහන්න පටන් ගත්තා බබරු ගහනවෝ කියලා ස්ර් කීවා කලබල කරන්නේ නැතිව බිම වාඩිවෙන්න කියලා එක කියනකොට පරක්කු වැඩී කට්ටිය හැරුනු අතේ දුවන්න ගත්තා.මයි තව අයියලා හතර දෙනකුයි ඉතුරුයි සීනියර් පොර අපිව එතන වාඩි කරලා පොඩ්ඩක් වට පිට බැලුවා එතකොට බුද්ධික සර් කැලේ ඇතුලෙන් පහල ඉදන් උඩට ආවා වැඩක් නැ කොල්ලනේ මට කාවවත් නතර කර ගන්න බැරි උනා කි දෙනෙක් මේ හරියේ ඉන්නවද පස් දෙනයි සර්, මන් උඩට යනවා ඔයලා කොහෙවත් යන්න එපා මෙතන ඉන්න වට පිට් තව කට්ටිය ඉන්නවා නම් එකතු කර ගන්න මෙතනට.
  සර් ගියා සීනියස්ලා තුන්දෙක් පහලට ගියා විනාඩි පහකින් විතර ඒ අය ආවා වැඩක් නෑ එක එක පැති වලට දුවලා සර් තාම නැ නේද? අපි තවත් විනාඩි පහක් විතර බලන් හිටියා එක පාරට කැලේ ඇතුලෙන් සද්දයක් ආවා . දුවන්න!! දුවන්න!!!  අපි බැලුවා බුද්ධික සර් වටකරගෙන බබරු රැනක් එනවා සර් ස්කාෆ් එක ගලවලා එක කරකනවා..අපි දුවන්න ගත්තා කන්දෙන් බාගයක් එනකොට අපි ඔක්කොම නැවතුනා.
  සර්!!! පාර වැරදී මෙතන පල්ලමක් මෙතනින් කට්ටියක් ගිහිලෝ..!!!!!
කමක් නෑ පුලුවන් තරන් පහලට යන්න ඕනි ඔතනින් බහින්න පුලුවන්නේ ඔහෙන් යන්...!!! කැලේ ඉවර වෙනකොටම පනිනස් ගස් යායක් මේ පල්ලමේ දුවන්න බැ එ වෙනකොට අපේ තව දෙන්නෙක් බබරු  වට කරගෙන මට පේනවා ...
රූටමූ...!!!! මට ඇහුනේ එ වචනේ විතරයි  බැග් එක ගලවලා ඒක උඩ තියලා රූටන්න පටන් ගත්තා.එක ඉවර උන ගමන් පොඩි තේ ගස් යායක්..මන් ඒක ඇතුලට රින්ගුවා එලියට් එනකොට කවුරුත් පෙන්න නැ මන් කෑ ගැහුවා ක තැන ඉදලා එතකොට අයියා කෙනෙක් එහා පැත්තේ තේ ගස් අස්සේ ඉදලා දුවන්න පටන් ගත්තා බබරුවට කරන් එක පාරට මගේබෙල්ලට බබරෙක් විද්දා එ එක්කම මන් දැක්කා ස්ර් එන්වා මත් අහපු දුවන්න ගත්තා .
මන් දැක්කා ගැණු කෙනෙක් දර මිරියක් අරන් අඩි පාරක් දුවනවා අපි එක්ක අපු අයියා කෙනෙක් එ ලග කැ ගහනවා එ ගැණ්උ කෙනා දර් මිටිය දාලා එහෙන් එන්න කියලා දිව්වා ගිනි ගොඩවල් ගහන්න කියලා අපිත් එ විදියටම කලා.ඒ වෙනකොට එ අය පොල් අතු එකතු කරලා ගිනි ගොඩවල් ගහලා අපේ පහලොස් දෙනෙක් විතර එ ගමට වෙන පැත්තකින් ඇවිත් ගමේ අය ඉක්මනින් එකතු වෙලා කන්ද නගින්න පටන් ගත්තා හුලු තු පත්තු කරගෙන .
   පොලීසිය එක්ක අපෙ පාසලේ ගුරුවරු විශාල ගනනක් ඒ ගමට් ආවා අපේ වාසනාවට පාර වැරදිලා හරි මේ පැත්තෙන් ආවේ නැත්නම් ගමක් හොයා ගන්න ලොකු වෙලාවක් අපිට යනවා . පොලිසිය එක් කණ්ඩායමක් අපි කන්ද නැන්ග අනෙක් පැත්තෙන් හොයන්න පිටත් උනා.
  එක කෙන් ගමේ කට්ටියි උස්සන් ආවා ඒ අයියාගේ අත කැඩිලා එයා දුවගෙන ඇවිත් පල්ලමකට වටිලා.
  තව හතර දෙනෙක් එයලාගේ නොට් බුක් ඉරලා කොල එකතු කරන් කැලේ මැද ගිනි ගොඩක් ගහලා බිම නිදාගෙන ඉදලා එයලා හොයා ගන්න කොට ගොඩක් රැ වෙලා තිබුනේ.
පොලිසියයි ගමේ අයයි සර්ව උස්සගෙන ආවා ස්ර් උඩ හිටිය ලමයිව බිම නිදි කරවලා ඒ අය වහගෙන ස්ර් ඉදලා සර්ව අදුර ගන්න බැරි වෙන තරමට ඉදිමිලා ගේනකොට කොහොම හරි ලොකු අනතුරක් වෙන් නැතිව හැමෝම හොයා ගන්න පුලුවන් උනා.මගේ බෙල්ලේ ඉතිරි වෙලා තිබුන කහ පාර බබරාගේ දල ගලවලා අයින් කලා 13ක් විතර දවසක් රෝහලේ අනික් අය ගෙවල් වලට ගියා.මන් තවම ගෙදරට කියලා නෑ මගේ එදා  බබරෙක් කෑවා කියලා.ඒ උනත් එදා රැ නින්ද නම් ගියේ නෑ.මන් හය වසරේ පොඩි එකෙක් විදියට එදා රෑ හිතුනේ "බබරෙක් මගේ කෑවා මන් මැරෙයිද දන්නේ නෑ කියල " :)
    අන්න ඔය  විදියට තම්යි ශ්‍රි වික්‍රම රාජසිංහ රජ්ජුරුවන්ගේ මාලිගේ බලන්න ගිය ගමන නිමා වුනේ එදා නිම කරන්න බැරි  උන ගමන මේ නිවාඩුවට ඉවර කර ගන්න පුලුවන් උනොත් ලොකු දෙයක්.
     එහෙන මන් ගියා තව විකාර සටහනකින් හමුවෙමු.

ප.ලි.
ඒ බබරා ගහපු පාරද දන්නේ නැ නිකන් කොයිල් වගෙ පොඩ්ඩක් තියෙන්නෙ දැන් :)

ප.ප.ලි. 2014-04-16
ජායාරූප කිහිපයක අඩුවක් තිබුණි.බුකියේ දී ජායාරූප කිහිපයක් දක්නට ලැබුණි ජායාරූප හිමිකම-Mahima_U_Dharmasiri
ජායාරූප කිහිපයක අඩුවක් තිබුණි.බුකියේ දී ජායාරූප කිහිපයක් දක්නට ලැබුණි ජායාරූප හිමිකම-Mahima_U_Dharmasiri

  වැව් තැන්න චාරිකාවේ පින්තූර ඇල්බමය මෙතනින් >>




Read More

Sunday, July 15, 2012

එකතැන වටේ කැරකීම හෙවත් කිරි කිරි බෝලේ

   එක්තරා අදුරු රාත්‍රියකට පසු සුන්දර උදෑසනක පොඩි මලයගේ හපන් කමක් සහ ත්‍රිපුද්ගල කමි‍ටුවක් විසින් විභාග කල නඩුවක් කතාවක් පෙර පෝස්‍ටුවේ පලකල බව කාටත් රහසක් නොවේ.කට්ටිය ඒතරම් කථාවලට කැමැත්ත ඇතුවා ද නැතුවාද යන්න මට තවමත් ගැටලුවකි.
        මඩිස්සලයා අසා තිබූ පරිදී එය කොප්පයක් නොවේ.මා කියවනා බ්ලොස් වල නම් ඉතින් රත්ගමයා විතරයි මල්ලිලා ගැන ලියන්නේ.මෙය සම්පුර්ණ සත්‍ය කතාවක් පමණි.රත්ගමයා ද කොමෙන්‍ටුවක් දාලා කියලා තිබුන විදියට අලුත් ක්‍රමයක්ලු චා පාරක් දාන්න එහෙම කීවා ද නැත්නම් සිරවටම කීවා ද කියලා දන්නේ නෑ.ඕකනේ වටේ කරකෙන කතාවක් ලියන්න ගත්තාම වටේම නේ යන්නේ.
                     මන් ආස දවස්  වලින් එක දවසක් තමා  අද දවස.සුපුරුදු විදියට ඉර මාමා නැගගෙන ඇවිත්.කුරුලු බටිත්තන් ඉගිලිලා ගිගින් එත් මන් නැගිටිනකොට ඒ ඔක්කෝම දේවල් ඉවර වෙලා.මුන සෝදගන්නේ නැතිව  බෙරෙක්ෆස්ට් එක ගන්නකොට .අම්මා කුරුලු ලැල්ලට දාන බත් ටික.ලෙන්නු කුරුල්ලෝ කාලත් ඉවරයි උන් දවල් කැම එක ලැබෙනකම් කැරකෙනවා.මෞ උදේට මූන සෝදනකොට උන් දවල්ට කෑමකනවා.දැන් ඉතින් මන් මෙතන ඉදගෙන බ්ලොග් කියවනවා.උදෑසන හිරු එළිය ලැබෙන්න ජනේලේ ඇරියාම ඇස් කඩාගේන යන්න දවල් ඉර එලිය හ්ම්..ඒ කියන්නේ දවල් වෙලා නේද..
                   මේකනේ කතාව මේක කතාවක් උනේ නැත්නම් තමා පුරස්නේ ..දැන් මන් ඉන්න ගෙදර තියනවානේ මගේ ගෙදර  කියන්න බෑ මොකද මේක තාම අපේ ගෙදර නේ.කවදා ගරි ඉතින් මගේ ගෙදර වෙන්නෙත් නෑ ඉතින් ඇයි අර පොර ඉන්නවා නේ අර පොර කීවේ ..දන්නවානේ පොඩි මල්ලි.හරි ඉත්න් ගේ ගාව තියනවා අඩි හතක් විතර උස බැම්මක් තාප්පයක් නෙවේ හරිය.
 දැන් මන් පුංචි කාලේ වරකා කාපු කාලේම වෙන්න ඇති මෑ කත් උනේ හරියට නිච්චියක් නෑ..පොඩි මලී ගෙදර නෑ අම්මත් එක්ක කොහේ හරි යන්න ඇති.මායි ලොකු නංගි පොඩි නංගී ගෙදර.එදා උදේ ඉදන් අපේ සෙල්ලම් කරන්න ප්ලෑන් කිහිපයක්ම හැදුවා.

ඒවායින් කිහිපයක්.
01.සෙල්ලම් ගෙයක් සාදා බත් වැලි බත් ඉවීම.
02.බව්වා නෑවීම.
03.හැංගි මුත්තන් කිරීම.
04.අල්ලන් සෙල්ලම් කිරීම.
05.පැරෂුට් එකක් සැදීම.
06.කිරි කිරි බොලේ කිරීම.

සියල්ලන් ගේම එකගතාවය මත පැරෂුට් එකක් සැදීම පල වෙනියටම සෙට් විය.

දෙවෙනි පිඅය්වර වෂයෙන් අවශය අමුද්‍රවය ‍රැස් කිරීම.
01.කෑම එතීමට ගන්න ලන්ච් සීට්.-සොයා ගන්නා පුද්ගලයා මම
02.නූල් බූලේ -සොයා ගන්න පුද්ගලයා ලොකු නංගී
03.නම් ලියන්න ගන්න කොලේයි පැන්සලයි-සොයා ගන්න පුද්ගලයා  චූටි නංගි
කොහෝම හරි මට තමා අමාරුම වැඩේ තිබුනේ උඩ කබට් එකෙන් ලච් සීට් එකක් ගන්න එක කොහොම හරි ඒකත් හොයා ගෙන ආවා.ලස්සනට පැරෂු එකක් හැදුවා.

කට්ට්ය දන්නවාද පැරෂුට් එකක් හදන්න.හරි මන් කියලා දෙන්නම්.
ලන්ච් සීට් එක අරන හතර වටින් නූල් හතරක් ගෑට ගහන්න.නම් ලියපු කොලේ රෝල් කරලා  එ නූල් හතටට ගැට ගහන්න .දැන් ෆැටෂුට් එක හරි පහත රූප බලන්නකෝ.

01.ලන්ච් සීට් එක ඔය තියන් විදියටම එකේ කොන් හතරට ටිකක් දිග තියෙන්න නූල් හතරක් ගෑට ගහන්න

02.ඒ නූල් හතර සැහැල්ලු ලී කැල්ලකට ගැට ගහන්න.නම් ලියලා.ලියුමක් ලියලා කොලෙකුත් කැමතිනම් ගෑට ගහන්න

03.මේ තියෙන්නේ අපි නම් ලිව්ව කොලේ.මම,චුටි නංගි,ලොකු නංගී


හරි කට්ටිය දැ පැරෂුට් එකක් හදන්නත් දන්නවා.කිරි කිරි බූලේ කෙලේ පැරෂුට් එක උඩ ගියාට පස්සේ.ඒක අපිට අල්ලන්න බැරි තරම් උඩ ගියා හුලග සැර නිසා දැන්.කිරි ක්‍රි බොලේ කතාව කිය්ටන්න පොස්ට් එක හිතා  ගන්න බැරි තරම් දික් උනා නේ වෙන දවසක.කිරි කිරි බොලේ කතාව කියන්නම්.එහෙනම් ගොහින් එන්නම්.
ආ මගේ බ්ලොග් එකෙත් කෙමෙන්ට් කියලා  කෑල්ලක් තියන්වා ලු ඕන්...
Read More

Saturday, July 14, 2012

වරකා වැල වෙයි..!!! සත්‍ය කතාවකි

 කස්ටියට කියන්න සිරා වටම ලියන්න දේවල් තිබුනත් මේ වෙලාවේ නම් ඔලුවේ මොකුත්ම නෑ ආබුබොවන්ටලා...අහපවු වැස්ස පටන් අරන් වගේ..අකුණුත් ගහනවා මව පියා බාර කරු ආවොත් නම් මේක ඔන් කරගෙන ඉදලා මේ වෙලාවෙත් අම්බානක අහගන්න වෙනවා.
      ම්ම්ම්....ලියන්නේ මොනවා ද? අනේ මන්දා මේකත් ඩාරාෆ්ට් එකක් විදියට සේව් කරන්නද නැත්නම් මකලා දාන්න ද?
      හි හි මතක් උනා මේ ලොකේ ඉන්න මට බොම්බ ගහන මං නැති වෙලාවට මගේ බඩු අදින මගෙන්ම කාලා මටම කෙලවන කවදාවත් විස්වාසයක් තියන්න බැරි.මගේ අල්ලපු කාමරේ ඉන්න සතුරාගේ ජීවිත කතාව ලියනවා.කවුද දන්නවා ද ඒ තම..පප්පප් පපාඅ....මගේ මල්ලි නොහොත් පොඩි මල්ලි
  ඔය පොර මාර ලොකු සීන් හිටපන් උබත් කවදා හරි බ්ලොග් ලියයි නේ .මම අද ඉදන් මේකේ උබ කරපු කුපාඩිකම් ඔක්කොම ලියනවා උබේ රෙදි ගලවනවා.

දැන් ඔය අපේ මල්ලි කියන පොර ඉන්නවානේ මට වැඩිය අවුරුදු..හයක් බාලයි.
එතකොට උඩහ ගෙදර පොඩි නංගි මට  වැඩිය  අවුරුදු තුනක් බාලයි..
එතකොට අල්ලපු ගෙදර ලොකු නංගි මට  වැඩිය  අවුරුදු දෙකක් බාලයි..
දැන් පොඩි කාලේ හදපු ගානක් වෙගේ කියන්න බලන්න මගේ වයස..
හෙ හේ ..බෑ නේ..
දැන් ඉතින් මගේ වයස ඕනි නෑ..හරි.මම තමා එතන පොර එ කියන්නේ එතන ඉන්න හතරෙන් මම තමා ලොකුම.අපේ මල්ලි තමා පොඩිම උනාට පොර.

මේ සිද්දිය වෙනකොට අදුරු රාත්‍රියක්... පහු වෙලා..ලස්සන ඉර පායලා තිබුන දවසක්...අපි දෙන්නා යනවා ඉස්සර උඩහ ගෙදර සෙල්ලම් කරන්න.
ඒ කියන්නේ අපේ පොර මොට්ටසෝරි යන්නත් ලන් වෙලා වගේ..උද ගෙදර ගිහින් අපි හතර දෙනා සෙල්ලම් කරනකොට.ඒ පුංචි මොකක හරි වැඩක  කොහෙන්දෝ ගෙනත් තිබුන වරකා ගෙඩියක් එදා එහේ තිබුනා..මන් ඉතින්  දන්නේ නැද්ද ..
අපි මේක කමු ද?
බැලැ අයියේ අප්පිච්චි අව්ම කපල කමු අපිත කපන්නත් බෑ නේ.
මන් ඉතින් ලොක්ක වගේ මට පුලුවන් ගෙන්න..ලොකු පිහිය මන් කපන් නම්
පිහිය ගෙනාවා මන් කොහොම හරි කොටලා කොටලා කොහොල්ලෑ ගාගෙන හතර දෙනාම එකතු වෙලා ඇදලා කොහොම හරි පල ගත්තා.
ඉට පස්සේ එක කෑල්ලක් දෙකට කැපුවා..
කොටලා කොටලා කපනකොට එක කෑල්ලක් ලොකුවට කැපුනා
මෙන්න බොල ඉස්සර නම් පෙරේති පොඩි නංගි (දැන් ඊට වඩා පෙරෙතයි) අර ලොකු වරකා කෑල්ල අරන් දුවන්න හැදුවා.
ඔය කලුවා නොහොත් මාගේ ලොකු හතුරා වන මගේ මල්ලි නොහොත් පොඩි මල්ලි කුකුල් කෙන්න්ති කාරයා.
පොර අමාරුවෙන් හරි ගත්තා උස්සලා අර ලොකු පිහිය වැරෙන් පහරන් චූටි නංගිගේ ඔලුවට..
ලොකු නංගි චුටි නංගි ජියර් මාරු කලා.ඈ...........ඈ..
පටන් ගත්තා මුනේ දිගට ලේ බැහැගෙන..පුංචි ආවා ගත්තා කරට මාමිට කතා  කලා.බුම්.. ගලා ඉගිලුනා..

හවස පැවැත්වු නඩු විභාගයෙන් පසු.
පොඩි වුන්ව වරදට යොමු කිරිම.කුස්සියෙන් පිහිය හොරකම් කිරීම.පොඩි මල්ලිව තරහා ගැස්සීම.වරකා ගෙඩිය කැපීම යටතේ ත්‍රි පුද්ගල කමි‍ටුවක් යටතේ.පුක හරහා වැරෙන් පහරවල් කිහිපයක් කන්නට සිදු විය.


ප.ලි.
සැමදා සිදු වුයේ මේ පොඩි මල්ලිගේ අසාධාරනකම් වෙනුවෙන් ගුටි කෑමටයි.එය හෙලා දැකීම සහා සෝයි එකට රෙදි ගලවන්නම් බලන් හිටහන් කලුවෝ..
ආ වෙලාවට චූටි නංගිට එදා ලොකු තුවාලයක් උනේ නෑ




Read More

Sunday, June 17, 2012

බඩී see u later...

දැන් මාස අටකට විතර විතර කලින් මං ගෙදර එනකොට අම්මයි,නංගියි,මල්ලි හැමෝම කුස්සිය පැත්තේ ලොකු සද්දයක් මොනවා හරි තුන්දෙනා එකතු වෙලා කතා කරනවා.අප්පචී නම් වැඩ ඇරිලා ගෙදර ඇවිත් නෑ වගේ.කාමරයට ගිය මං බෑග් එක තියලා ඇදුම් මාරු නොකරම කුස්සිය පැත්තට ගියා.
කුස්සියට යනකොට පුංචි බලු පැටියෙක් මාව දැකලා මගේ පැත්තට හිමීට ඇවිදගෙන එනවා.විස්තර අහලා බලපුවාම අම්මා කීවා.
මං අද ලේවැල්ලේ ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර ගියා.මුගේ අම්මා මැරිලා මේ වගේම පැටව් දෙන්නෙක් හිටියා.මං මූව අරගෙන ආවා.තාම සති දෙකක් වත් නෑ.
පොර ගෙදරට ගෙනාවාම වැඩ වැඩි වුනේ අම්මාට තමයි අපේ වැඩ වලට අමත්‍ර මූට කිරි ටිකක් වත් බීගන්න බෑ හරියට සීතලට ගැහෙනවා.අමාකොහොම හරි මූව හොදට බලා ගත්තා.
එදා හවස තමා නම් තැබීමේ උලෙල.හැමෝම එක එක නම් යෝජනා කලා එත් මූ දිහා බලන් හිටපු මට එක පාරටම බඩී කියවුනා.මුගේ රූපෙත් එක්ක නම් යස අපූර්වට ගැලපුනා.හැමෝම ඒකට කැමති වුනා.එදා ඉදන් මේ බලු පැටියා බඩී වුනා.

ම්ං ටිකක් තදට හිටියාට මේ පොරට අම්මයි නංගී නිසා හුරතලෙටමයි හැදුනේ.හැම වෙලේම සෙල්ලම.හැමෝටම හොරෙන් නංගිගේ කාමරයට ගිහින් නංගි පාඩම් කරනකොට පු‍ටුව ඇතුලට වෙලා ඉන්නවා.උදේම අපි හැමෝම ගෙදරින් ගියාම වැඩිපුරම ඉන්නේ අම්මත් එක්ක ඒක් නිසා පොර අම්මාගේ බුදු ‍ෆිට් එක වුනා.
      අම්මා එක්කම ගිහින් කොහොම හරි පවුලේ නෑදෑ ගෙවල් ටිකත් දන්නවා මාසයක් දෙකක් යනකොට.දවස් දෙකකට සැරයක් වත් මේ හැමෝම ගිහි බලලා ආවේ නැත්නම් පොරට නින්ද යන් නැතිව ඇති.
බඩීගේ ලෝකය රස කතා මල්ලත් අපි ගෙදර එනකම් බලන් ඉන්නේ ඉස්සරහාට ඇවිත් බලන් ඉන්න.මොනවා හරි දුන්නාම චුට්ටක් කාලා ඉතිරි ටික හන්ගලා තියා ගන්න පොරක්.දෙන ඕනි කෑමක් කනවා පැනි රස වලට වගෙම මස් වලටත් හොද රුසියා.
   පෙරේදා අම්මා එක්කම අත්තම්මාව බලන්න ගිහින් එහෙන් දුන්න බිස්කට් එක කාලත් නෑ.ගෙදරදී දුන්න මොකුත්ම කෑ වේ නෑ,මල්ලි හැමදාම ගේන 5හේ අයිස් එක.නංගිගේ හකුරු කැල්ල අඩුම එදා වතුරවත් බීවෙ නෑ.
    එදා හවස පොර නිදිමත් ගතියෙන් ගිටියේ.අප්පචී කීවා හෙට ගිහින් පශු වෛද්‍ය ලගට හිහින් බෙහෙත් ගෙන්න කියාලා.අම්මා ඊයේ ගිහින් බෙහෙත් ගෙනල්ලා.උනක් කියලා බෙහෙත් 3ක් විද්දාලූ..
  ඊයේ ‍රැට්ත් මන් හැමදම වගේ එලියට ගියා.හැමදාම ටික වෙලාවක අහස දිහා බලන් ඉන්න එක මගේ පු‍රැද්දක් වෙලා තිබුනා ඒ වෙලාවට මං ලගට බඩිත් ඇවිත් ඉදගෙන ඉන්නවා.කවුරුත් නොදන්න ලොකු බැදීමක් අපි අතර තිබුනේ එහෙම.එත් ඊයේ අවෙ නැති නිසා මන් කුස්සිය පැත්ත්ට ගිහින් බැලුවා පොර ඔලුව උස්සලා බැලුවා.පෝට අමරුයි වගේ.මන් ඔලුවත් අත්ගාලා මොකුත්ම නොකිය අවා.
          අම්මටත් පාන්දර එකට  විතර ඇහැරිලා අම්මට නිකමට ගිහින් බලන්න හිතිලා.අම්මා දොර ඇරගෙන යනකොට පොර නැගිටින්න හදලා එත්  වැටියා.අම්මා අල්ලල බලනකොට සීතලයි ලු.අම්මා රෙදි කැල්ලකුත් පොරවලා ගිහින්..

අද උදෙන්ම කවදාවත් නැතිවන් නංගි ඇවිත් කැ ගහනවා අඩ අඩ අයියා නැගිටින්න නැගිටින්න..
මං නැගිටල ඇයි ඇහුව..
බඩී..කියලා කීවා


මං ටක් ගාලා දුවන් ගිහින් බලනකොට බඩිව රෙදි කෑල්ලකින් වහලා.මන් රෙදි කැල්ල ඈත් කරලා බඩියේ  මූන බැලුවා...

අල්ලපු ගෙදර මල්ලි මායි  අපෙ මල්ලි නංගියි.පවුලේ සොහොනේම වල්ක් කපලා බඩීව වැලලුවා.
අපි කාටත් දැන් උබ නැතිව පාලු හිතයි බඩී..උබට නිවන් සුව.

ඔන්න පහලින් මන් පින්තූර ටිකකුත් දැම්මා



කොල එක්ක සෙල්ලම් කරන එක තමා කරන්නේ
කොල එක්ක සෙල්ලම් කරලා ඇති වුනාද

දෙයියනේ උබ බල්ලෙක් යකෝ ඕවා හා වැඩ

මගේ  4ටෝ එකක් ගහ ගන්න

ආ තව 4ටෝ එකක්

දැන් ඇති
Read More

Friday, June 8, 2012

මේ සිද්ධිය වෙන්නේ මං 9 වසරේ ඉන්නකොට,මං ගියේ ජාතික පාසලකට නේ.ඒක මිශ්‍ර පාසලක්,දන්නවානේ අපිට ඕෆ් ෆීරියඩ් කියලා ජාතියක් තියනවා,ගුරුවරයෙක් හදිසියේ අවේ නැත්නම් අපිට ඉතින් ජය හෝ!!!
                  ඔන්න ඔය කාලේ අපේ ස්කෝලෙට සිංහල වලට හාමුදුරු නමක් එනවා.අපේ ස්කෝලේ ඉන්න ලොකු හාමුදුරුවෝ තරම් ජිම් යන් නැති වුනාට.මේ හාමුදුරුවොත් හයේ හතරේ පොරක්.ඇග පුරාම වලහා පරාදයි.කොල්ලෝ ඉති කියන්නේ මයිලා නන්ද කියලා. (සාසනයට අගෞරව කිරිම අරමුනු කොට පල නොකරන ලදි.)
         ඔන්න ඔය කාලේ අපේ ස්කෝලෙට සිංහල වලට හාමුදුරු නමක් එනවා.අපේ ස්කෝලේ ඉන්න ලොකු හාමුදුරුවෝ තරම් ජිම් යන් නැති වුනාට.මේ හාමුදුරුවොත් හයේ හතරේ පොරක්.ඇග පුරාම වලහා පරාදයි.කොලෝ ඉති කියන්නේ මයිලා නන්ද කියලා. (සාසනයට අගෞරව කිරිම අරමුනු කොට පල නොකරන ලදි.)
         ඔන්න බොලේ අපිට ඕෆ් පීරියඩ් එකක්.මයිලා නන්ද එහා පැත්තේ එ කියන්නේ ගෑණු පංතිය 9-B එකට උගන්වනවා.උඩම තට්‍ටුව නිසා සිවිලිම් ගහලා නෑ..ඒ වුනාට බිති බැදලා කාලාස් රුම් හොදට වෙන් කරලා තිබුනේ..ඒත් එතින් ඒවට අපේ කටවල් වල සද්ද දරාගන්න් බෑ..එදා ඇන කොණ්ඩා නැද්ද කොහේදෝ.. නැත්නම් එක පාරටම එනව.."‍තෝ නැගිටපන් ‍තෝ නැගිටපන්..‍තෝ හදන්න බෑ.. මෙහේ වරෙන් දන ගහපන්..කෝ නායකයා නැගිටිනවා කෑ ගහන අයගේ නම් ලියලා ඔ‍ෆිස් එකට ගෙනවා" පොර ඉස්කෝලේ එන දවසට මා ඇතුලු මාගේ පංතියේ සගයන් ටික අනිවා දන් ගහනවා දවසට හතර පස් පාරක්..උඩ තට්‍ටුවේ ඉදලා පඩි පෙල දිගේ පොරගේ ඔ‍ෆිස් එක ලගට.. හරි දැන් කථා ව කියන්නම්කෝ....
   ම්ං කිවා වගේ දැන් ඕෆ් පීරියඩ් එකක් දෙපැතේ පංති දේකේ ගුරුවරුන්ට උගන්වන්න බැරි තරමට සද්දේ..9-D එකේ හිටියේ ටිචර් කෙනෙක් එයා දපාරක් විතර ඇවිත් කියලා ගියා එත් සදේ වැඩිවෙනවා විතරයි..පුදුමයි මයිලා නන්ද තාම නෑ..
            අපේ වුන් කෑ ගහන අතරේ අපේ පබාට නියම වැඩක් සෙට් වෙලා..කවුදෝ එකෙක් චිත්‍ර වලට මූර්ති අබන්න ගෙනාපු මැටි එකෙක් සෙට් වෙලා බුවා ඒකෙන් බෝල හද හදා පංතියේ වුන්ට ගහනවා.අපිත් වැඩේට සෙට් වුනා අම්මට සිරි වස්සා අතින් එකක් වෑරදිලා එකක් කළු ලැල්ලට වැදුනා..
      ම‍රැ වැඩේ නේ අපිත් බෝඩ් එකට මැටි වලින් කෙලින්න ගත්තා වාව් ටික වෙලාවක් යනකොට බෝට් එකට බෝම්බයක් ගහලා වගේ හැම තැනම ඩොට් ඩොට්.
    මුන් එක්ක බෑ නේ මු කැ ගහපු නිසා.මයිලා නන්ද ඉවසන්න බැරිම තැන පංතියට ආවා ඇවිත් කතා කරන්න යනකොටම.....බෝඩ් එක දැක්කා..මොකාද යකෝ මෙ අළුගෙත්තේරු වැඩේ කරපු එකා..හුටා හොදටම මල පැනලා..
          එකෙක් වත් මීක් නෑ..වවුලට හාමුදුරුවෝ කියපි..පලයන් ගිහින් කෝට්ටක් අරන් වරෙන් ..වවුලා මරු පොර ..පොර දිරපු ලියක් අරන් ඇවිත්..හාමුදුරුවන්ට තව මල පැන්නා නොවැ.. ගිය එලියට හොද හයේ හතරේ පොල්ලක් කඩාගෙන ආවා..ඔක්කෝටම එලියේ පොලිමක් ගැහෙන්න කිවා එක එකාගෙන් අහනවා කවුද ගැහුවේ කියලා එකෙක් වත් කියන්නේ නෑ..වවුලට එකටම හතරක් විතර තඩි බෑවා..ඉලගට කොල්ලෝ ඔකෝටම ඇති වෙන්න නෙලුවා.දෙන් කෙල්ලෝ අඩ අඩ ගුටි කනවා..අප්පෝ ගහන්නේ අතට එකක් හිමීට එකටත් අඩනවා..ඒ වුනාට නියමයි ඈ අපිට තියන ආදරේට නේ නොකියා ඉන්නේ..
     කෙල්ලගේ අන්තිමේට කුයින් එලිසබත් යකෝ මේකි එක පරටම අපේ නම් කියාගෙන ගියා නේ..ඉවරාරාරායි..නැවතත් මා ඇතුලු සගයන් සැහෙන පිරිසකට ගුටි පූජාව ලැබිනි..
දඩුවම් වශයෙන්..කළු ලැල්ල නැවත පින්තාරු කිරීම. හා එදින දවස පුරා බුදු මැදුර අසල භාවනා කිරීමට වසනාව උදාවිය
Read More

Tuesday, May 15, 2012

හබරල රස බැලූ මල්ලි



අද හවස අත්තම්මාගේ ගෙවල් පැත්තේ  (ලොකු අත්තා නැතිවුන දවසේ සිට එය අත්තම්මාගේ ගෙදර  විය) ගිහින් ෂෝට් කට් එකෙන් ගෙදර ආවා.එනකොන එක තැනකදී කාලෙකට ඉස්සර වුනු පොඩි සිද්දියක් මතක් උනා..
 මෙන්න මේකයි සීන් එක මන් පොඩිකාලේ ඒ කියන්නේ අපේ මල්ලි 6 වසරේ හරි 4 වසරේ හරි..මන් 7 හරි 8 හරි ට ඕක නම් මතක නෑ..එදා හවස අපි 2නා  ලොකු අත්තලාගේ ගෙදර (එතකොට ඒක ලොකු අත්තාගේ ගෙදර නේ ) ගියා.හවස් වෙලා සෙල්ලම් කරලා අද ආපු ෂොට් කට් එකෙන්ම ගෙදර එන්න සෙට් වුනා හුටා..අහස කළු කරගෙන ලොකුවටම වැඩේ පටන් අරගෙන , වහින්න පටන් ගත්තා කර කියා ගන්න දෙයක් නෑ අකුණුත් ගහනවා මල්ලිගේ අයියා වුනාට මාත් පොඩි එකා නේ..
                 වහින  වැස්සට අපිට ගෙදර යන්න හිතන්නවත් බෑ මොනවා කරන්නද දෙන්නම සෙට් වෙලා..ලග බාගෙට හද හද තිබුන ගේකට ගියා ඕකට වෙලා කයියක් දාගෙන හිටියා..
                   වැඩේ හරියන පාටක් නෑ.. වැස්ස නතර වෙන්නේම නෑ..කරුළුවත් හොදටම වැඩිවෙනවා ..මටත් දැන් පොඩ්ඩක් බය හිතෙනවා..එත් ඒක අරූට පෙන්නන්න බෑ නේ..අපි දෙන්නම් සෙට් වෙලා අර ගේ ඇතුලේ ඉටිරෙදි කෑලක් හෙව්වා..අපෙ වෙලාව නම් මාරයි ඈ..යකෝ අඩුම කොල කෑල්ලක් වත් තිබුනේ නෑ..කෝල් එකක් වත් දෙන ඒ කාලේ අතේ ෆෝන් එකක් වත් අතේ නෑ නේ..නැත්නම් අම්මට කෝල් කරලා කුඩයක් වත් ගෙන්න ගන්න තිබුනා..
          හොදටම කරුවල් වෙනවා මොනවා කරන්නද වැස්සේ තෙමෙන්නත් බයයි...වට පිට බලපුවාම දැක්කා පාරේ එහා පැත්තේ අපිටත් වඩා උසට හැදෙන හබරල ගස් ගොන්නක්..
                ෂා.. මගේ පට්ට මොලේට මරු අදහසක් ආවා..
මල්ලි අර කොල දෙකක් කඩාගෙන ඒවා ඉහලගෙන ගෙදර යමන් අපි දෙන්නා තරගෙට දුවලා අදිනවා අපිට වඩා ගස් උසයි..මන් අමාරුවෙන් කොලයක් කඩා ගත්තේ එවා අදින්න ගිහින් දෙපාරක් විසිවෙලා වැටිලා..
         බුදු අම්මෝ එක පාරටම අප්පචි මට මතක් වුනානේ පොඩිකාලේ මෙතනින් යද්දි මට කියලා දුන්නා ..ඕවා විසයි ඒක නිසා කොල කඩන්න යන්න එප කියලා..
              මන් මල්ලිට විස්ථරේ කියන්න හැරිලා බලනකොට පොර කටින් හබරල දණ්ඩ හපනවා..මොනවා කරන්නද වැස්සේ යන්නත් එපැයි.පොරට විස්ථරේ කීවා පොරට අවුලක් නැති නිසා අපි දෙන්නා වීරයෝ වගේ කොලේ ඉසලගෙන ගෙදර යනවා..දැන් අපිව පේන්නෙත් යාන්තමට..කරුවලත් වැඩී..
   ටිකදුරක් යනකොට මල්ලී අයියා මට කලන්තේ වගේ..මන් ටක් ගාලා පොර දිහා බැලුවා.මුලු මූණම ඉදිමිලා..
                  දෙයියනේ මොනවා කරන්නද,,මං හොදටම බයවෙලා..පොරගේ කොලේ විසිකරලා මගේ කොලේ යටට ගත්තා පොරවත් අල්ලගෙන.මගේ කොලේ යටින් ගියා ටික දුරක් යනකොට මාත් කසන්න පටන් ගත්තා.. මට තේරුනා වැඩේ හරි තමා කියලා..කොලේ විසිකරලා.මලීවත් අරගෙන අපෙ ගෙදරට කලින් හම්බවෙන ලොකු අම්මලාගේ ගෙදරට ගියා..
        ටක් ගාලා ලොකු අම්මට විස්ථරේ කීවා ලොකු අම්මා වැසේම අපිව නෑව්වා..අපිව ගෙදරට  ගිහින් දැම්මා.මල්ලිට හොදටම අවුල් මාත් කසනවා ඉන්න බෑ,,අම්මා ටක් ගාලා අපිව හොස්පිටල් එකට එක්කන් ගියා..
             ඕක මතක් වෙනකොට අදටත් හිනා යනවා..
ඒත්...........අද මන් එතන බලපුවාම එක හබරල හගක් වත් දැක්කේ නෑ..අපිට වඩා උසට තිබුන ඒ ගස් යන්න ගිහින්..අර ගෙදර හදලා මිනිස්සුත් පදින්චියට ඇවිල්ලා...ඒ වගේ හබරල ගහක් අය දකින්න ලැබෙන්නේ නෙට් එකේ විතරද?අපි හැමෝම හිතන්න ඕනි ඒ දේ ගැනයි...
Read More

Sunday, November 27, 2011

ප.ලි.-පහත කවිසටහන් ලියාගෙන යාමේදි සම්හරක් තැන් වල ආදශයට ගත යුතු කවිපෙලි තිබුනි ඉතා සරල බස් වහරකි කියවා බැලිම වටි යැයි කිව හැක.



හරි ඔන්න අද ඉරිදා අදත් ලස්සන ,,කතාවක් වුනා එකක් නෙවේ දෙකක් ඔය දෙකෙන් එකක් වත් නෙවේ මම බිම තිබිලා අහුල ගත්ත කොල කෑල්ලක තිබුනු  දෙයක් කියන්නද හ්ම් ඒක දාන එක හොදයි අර කතා කියනවාට වඩා..මේ ඔයා කියවලා තියනවාද "තේ මල් "කියලා කථා පොතක් නෑ නේද සමහර විට කියවලා ඇති එකේ තියෙන්නේ යටත්විජිත සමයේ සිද්ද වුනු සත්‍ය සිදුවීම් කිහිපයක් ඒ ක කියවන ඔයාලට ඔයගැනම අපි ගැන පොඩි අප්සෙට් එකක් හිතෙයි සමහර කථා වල අපේ කට්ටිය ගැන් කියද්දී හ්ම්ම් හරි මේ දැන් ලියන්න යන දේට ඒ කේ සම්බන්දයක් නෑ මම ඒක කීවේ මට උදේ උනයි කීව අනිත් සිද්දි දෙක මතක් උනාමයි..

හරි කතාවට බහිමු,,මම ගෙදර යනකොට  ගෙදරට යන්න ඉස්සරලා  මට ඉස්කෝලයක් පහුකරන් යන්න ඕනි ඔන්න මම ගෙදරට යනවා යනකොට අර ඉස්කෝලේ ගාව පොත් කොල 2ක් තුනක් වැටිලා තියනවා.ඒක සාමාන්‍ය දෙයක් එත අද එනකොට මගේ ඇස් දෙක වැටිලා තිබුනු එක කොලයක් ලග නැවතුනා අය එක ගන්න බෑ හිතිලා ටික දුරක් ගියාම ඒක බලන්න මට අහපු ආසාවක් ඇති වෙච්චි.මොනවා කරන්නද අපහු ගිහින් කොල කෑල්ල අරන් ආවා.නමෝ බුද්ධාය කියලා දිගෑරල බලපුවාම ලස්සන අකුරින් කවි වගයක් ලියලා පොඩ්ඩක් කියවලා බැලුවා ඇගට ‍ෆිට් නෑ වගේ අනෙක් පැත්ත බැලුවා එපැත්තත් ඒ වගේමයි හැබැ ඒ පැත්ත තමා මුල් පැත්ත බලපුවාම උඩින් මෙහෙම ලියලා තියනවා.. "අයියනායක පද්‍ය පන්තිය" මට හිතුනා මේ කවිටික ලියලා බොලොගියට දාන්න ඔන්න ඉතින් ඒ කවි ටික..(මට ඒ අත් අකුරු ටික දැමීමට නොහැකිවීම ගැන කණගා‍ටුවෙමි.)


සෙවණැලි අවදි නොමවන් වැව් ඉවුරු      කොනේ
කැලය විසින් හැරෙව නුග ගසක                බෙනේ
මලකා කුළුව ගිය ආයුධ කැබලි                  පෙනේ
දෙවියොත් නැතිද මෙහි බලයක් තිබෙනු     පෙනේ



බුදු ගුරු සනි හිරුට හිමි දවස්                      වල
මේ සන්හිදේ එලියක් ඇත සවස්              කල
ලෙඩ දුක් වලින් මිදුමට බාරයක්                      කල
සැමදෙන ඒ තැන ‍රැස්වෙති තම ගෙවල්           වල


වන්පෙත දැවෙන විට වැද මල හිරුගේ           රත
ගනදුර වසන විට ආලෝකයෙහි                 නෙත
සදරෙස් ගලන විට තෙරපී සෙවණ                 මත
ඒක දෙවියෙක් නොවේ දාහක් එතන            ඇත


දේවි දේවතාවුන් සැරිසරන මහ                  වනේ
පවතින බලය ඇග ලොම් තුඩකටද              දැනේ
මොළයෙන් තමා ලෝකයේ සුවය වැන       සුනේ
මගේ ගැරහුමට නැත ඒ පිරිස යොමු            වුනේ


සහෙද බාරයට කිරි                                  ඉතිරීම
කෙම්මුර දවස් වල පානින්                      සැරසීම
වන අතු කඩා ගස් දෙබලක                      දැවටීම
මා නොකෙරුවත් නොකෙලෙමි එය       ගැරහීම


සාගත වසංගත හා එන නියග                 වලින්
සහනය පතා වන දෙවියන් ලගට         කෙලින්
ඒන මේ පිරිස සැර සීමට ණුවන             මලින්
පොළබන අයට අනුකම්පා කරමි            මුලින්

ගංගොඩ වටා මෝරන වන ලැහැබ           මැන
අහුමුලු නෑර සිය අණසක පතුරු                වන
බලවත් අයිය නායක දෙත සොදුරු          ගෙන
මේ අය රකිනු මැන එන සියලු                  තැන

මපල් පිබුරු හාපොලොගුන් සිටින            තෑන
අලි කොටි වලස් මුලු කොල හල කරන     තැන
නිතරම ඔබ පුදන මේ අය හැදින              ගෙන
බලවත් දෙවිදු දිව රෑ රකිනු                       මැන


Read More

Recent Posts

"

15. පව් කරන තැනැත්තා මෙලොව දී ශෝක කරයි. පරලොව දී ශෝක කරයි. දෙලොව දීම ශෝක කරයි. තමා ගේ අපවිත්‍ර ක්‍රියාවන් දැක ඔහු ශෝක කරයි, බොහෝ සෙයින් ශෝකයට පත්වෙයි.

15. The evil-doer grieves here and hereafter; he grieves in both the worlds. He laments and is afflicted, recollecting his own impure deeds.

"

-ධම්ම පදය | Dammapadhaya