Showing posts with label #කැම්පස් ජීවිතය #බෝඩින් ජීවිතය. Show all posts
Showing posts with label #කැම්පස් ජීවිතය #බෝඩින් ජීවිතය. Show all posts

Tuesday, October 11, 2016

තරුණ මා ඒ ගුරුවරියට ප්‍රේම නොකරමි





දොර ඇරගෙන එලියට ඇවිත් එහා පැත්තේ වූ පඩිපෙල දිගේ උඩට නැග ඈත පෙනෙන තැනක වාඩි විය...
                                        අහසේ හද පායා ඇත බස්නාහිරට බරව හද තිබෙන නිසා නැගෙන හිර තරු ටිකක් පෙනෙන්නට ඇත.අද හද නොතිබුනා නම් මීට වඩා හොදින් තරු දකින්නට තිබුනි.කමක් නැත රෑට හද පායා තියෙද්දී අමුතු ලස්සනක් ඇත රෑ කලුවර හැම තැනම වෙලාගෙන සිටින විට ඊට උඩින් සායමක් හලාගෙන ගියා වැනි ලස්සනක් දකින්නට ඇත.නැත්නම් ඈත දැමූ බල්බයක මලානික එලියක් වැ‍ටුනා වැනිය...ඔබේ ජීවිතය මෙතෙක් ලියවී ඇත්තේ නගරය නම් මේ කතාව ඔබට නොතේරනවා නිසකය.වාසනාවකට මාගේ උපන් ගම කන්ද උඩරට වූවාය ඊටත් වඩා වසනාවකට මහනුවර සිට කිලෝමීටර් 20ක් පමණ ඈත ගමක වාසය කරන්නට මා හට වාසනාව තිබී ඇත.යම්කිසි හේතුවකට මාගේ පියා මවගේ ගම ජීවත්වීම සඳහා තොරා ගත්තානම් මා ජීවිතේ මෙතෙක් ලද මේ අත්දැකීම් මෙතරම් රසවත් නොවනු ඇත.මන්ද එය නුවරට  කිලෝමීටර් දෙකතුනක් මෙහා වීමයි.
                                        මා කුඩා කල මගේ පියා මට ගල් ලෑල්ලක් හා ගල් කුරක් ද  ලෑල්ලක් වටේ ලෑලි ගැසූ වැලි පිරවිය හැකි එය අතුරා ඊට උඩින් අකුර ලිවිය හැකි වැලී ලෑල්ලක්ද ගෙනවිත් දී තිබුනි..අකුරු නොදත් ඒ අවදියේ මා සතුව තිබූ හෙලිකොප්ටර් හා කාර් වලට වඩා මා හට ඒ අකුරු ලියනයන් මතක තිබෙන්නේ එක හෙතුවක් නිසාය.හොදින් හද පායා ඇති දවස් වලට මාගේ මව සද එලියේ එවායේ මා නොදන්නා අකුරු ලියමින් මට කියා දීම නිසාය..මා හදට ආලය කරන්නට පටන් ගත්තේ ඒ කාලයේයි.මා මාගේ මව සමඟ වේගයෙන් හද පහු කරන් යන වලාකුලු දෙස බලා සිටියෙමු ඒවා ගැන කතා කෙලෙමු කතා ගෙතුවෙමු.දීප්තියෙන් බැබලෙන හද අදුරු වලාකුලුවලින් වැසෙන සැටිත් මාගේ එක් එක් දවසට හද වෙනස් වෙන සැටිත් හද වෙනස් වන විට තරු අහස පුරා පැතිර යන සැටිත් අවුරුදු ගනනක් බලා සිටියෙමි.මාගේ මතකයේ හැටියට හතර වසරේදී හෝ පහ වසරේදී  මාට හදේ වෙනස් වීම ගැන ගුරුවරියක් උගැන්වූ විට මා ගෙදර විත් මාගේ මව සමඟ ඒවා සමඟ කතා කලෙමි. හය සහ හත වසා වලදී අහසේ උන තද වෙන්නට විය මා සහ මාගේ යාලුවා තරකා විද්‍යා සංගමයට බැදුනි අප දෙදනාට රෑට අහස නිරීක්ෂණය කර සටහන් තබා ගන්නා සටහන් පොත් පවා විය හත වසර පහු කරන විට අපට තාරකා විද්‍යාඥඥායන් වීමට අවසි  විය.නමුත් ජීවන නිපුනතා විශයෙහි දවසක් අනාගත් බලාපොරොත්තුව පි‍ටුවක් ලියාගෙන යාමට කියූ දවසේ මාගේ ඔලුවට හෙන වැදුනාක් මෙන් විය.මා සමඟ තාරකා විද්‍යාඥඥායන් විමට කැමැත්තෙන් සිටි මාගේ යහලුවා වෛද්‍ය වරයකුවීම ගැන සිහින ඔහුගේ පොතේ ලියාගෙන විත් තිබුනි..එදා මාගේ පොත් දිහා බලා මාගේ සිහිනෙට සිනාසුනු ගුරුතුමියගේ නපුරු මූන තවමත් මතකය.එදා සිට මා ඒ ගුරුතුමිය රුස්සන්නේ නැත.මාගේ යාලුවා සිහිනෙන් පලා ගිය නිසා මා තනිවිය.
                                    එදා ඒ ගුරුතුමිය නිවරදිය.දැන් මා තාරකා විද්‍යාඥක් වීමට හදාරන්නෙකු නොවේ.මාගේ යහලුවා වෛද්‍යවරකුද නොවේ.මාගේ යහලුවාගේ ඒ සිහිනය දැන් නැතුවා ඇත ඒත් එදා මා ඒ පොතේ ලියූ දේවල් මට අදටත් මතකය ඒවා සැබෑ වනවා දකින්නට මා කැමතිය.ඒ නිසා මා තවමත් අහසටත් තරුවලටත් ආදරය කරමි..අවුරුදු දෙක්කින් කැම්පස් එකේ මෙහෙම නිවාඩුවක් ලැබුනේ ඒ නිසා මෙහෙම ගෙදර අවිත් නිදසේ ඉන්න පුලුවන් තව දවස් කිහිපයකින් යන්න ඕනි කියලා හිතුනාම අරමුණක් හොයනවා.මොනවා උනත් මන් පොඩි කාලේ ඉදන්ම ආස කරා අපේ ගේ නැගෙනහිර පැත්තේ තියන කන්දට උදේට ඒ පැත්තෙන් ඉර නගිද්දි හරි ලස්සනයි ඒත් පොඩි කාලේ තරම් මේ පරිසරේ ලස්සන නෑ කියලයි හිත කියන්නේ..වාසනාව කියනේ අපේ ගේ උතුරු පැත්තයි දකුනුපැත්තයි දෙකමත් කදු සමහර වීට අවුරුදු ගානක් මේ කදු දිහා බලාගෙන ඉදලා වෙන්න ඇති මන් කදු නගුන්න පිස්සෙක් උනේ..කොහොම උනත් තැන්න් තැන ගෙවල් වල ලයිට් එලි පෙනුනාට ඒක මේ කරුවලට බාදාවකුත් නෙවේ ඒ වගේම කලුවර පාට කරන හදට බාදාවකුත් නෙවේ..ඒත් කැම්පස් එකේ ඉද්දි මේ නිදහස කොහේ  කියලා හොයා ගන්නද සමහර වෙලාවට කැම්පස් එකේ උසම තැනට නැගලා
යලුවෝ එක්ක ඒ වහලේ උඩ නිදා ගන්නවා..ඈතට පේන කොළඹ තනිකර පාට පාට බුබුලු ගොඩාක් ඈත් නැවක් දෙක් වෙලාවකට පේන්න ගන්නවා.ඒ වෙලාවට කථා වෙන්නේ එ පාට ගොඩේ ජිවිතේ ගැන  අහස කියන්නේ නිකම්ම නිකන් දෙක් විතයි.අහසට වඩා පොලවේ පාට වැඩි නිසා කොළඹ අහසේ තරු හැංගෙනවා.නිදසේ රෑ පොඩ්ඩක් ඉන්න ග්‍රවුන්ඩ් එක චුට්ටක් විතර හොද උත්තරයක් වටේ තියන තඩි ෆෑලැශ් ලයිට් රෑ වෙද්දි නිවන නිසා චුට්ටක් විතර නිස්කලංකයි..මොනවා උනත් අහවු ටික දවසකින් යන්න එපැයි...
                    ආ එලියට එන්න කලින් මන් පොඩි පොතක් කියව කියවා හිටියේ එකේ තිබ්බ පොඩි කෑල්ලකට හිත ගියා පොතේ නම බත්තලංගුණ්ඩුව මංජුල වෙඩිවර්ධන ලියලා තියෙන්නේ..

//

"මොකක්ද? බුරියද?"මම කමිසය උස්සා නාභිය පෑවෙමි.
"මේ තියෙන්නේ"
අතිශයින් අපුල ඒ සිරික්කිය මා හදවත් අහුරු ගාමින් දෝරේ ගැලීය.මන්දනය වෙන සිනාහවෙන්ම ඕ මෙසේ පැවසුවාය.


"ඔයා ඉපදිච්ච කෙනෙක් ද..මවපු කෙනෙක් ද....මං හැදුවේ ඒක හොයා ගන්න.."

//



Read More

Tuesday, September 20, 2016

අතීත මතකයක පහර



ලැප් එක අරගෙන මෙන්න මේ කියන තැනට නැ කියන තැනට ඇත්තටම කීවොත් මන් මේ දැනටමත් ඉන්න තැනට ආවාම දෙයක් සිද්ද වෙනවා.අතරමන් කරපු අසාධාරණයට ලක් කරපු දුර කාන්තාරයක හැර දමා අපු මතකයක් ඇවිත් පහර දෙන්න පටන් ගන්නවා වගේ ඒක අමුතු හැගීමක් අතීතයෙන් ඇවිත් ඒ මතකය ගහන්න පටන් ගද්දී වර්ථමානයේ ඉදන් ඒ වෙනුවෙන් කරන්න පුලුවන් මොනවා ද කියලා හිතන්න පටන් ගන්නවා නැත්නම් ඇයි ඒක දැන් කරන්න බැරි කියලා හිතනවා හිත හිත ඉන්න ඈතට යන හිතට කතා කරලා ඔහොම නැවතියන් කියන්නට හිතෙන එහෙම කලාම නැවතිලා හිත ඇයි කියලා අහන්නේ නෑ.ඔව් කියනවා ඒ වෙලාවට උත්තර දෙන්න මන් ගාව උත්තරයක් නෑ ඒ ඇයි කියලා හිතන්න ගියාමවිප්ලව කරන්න හිතෙනවා නෑ මා එක්ක ඔව් ඒක විප්ලවයක් .පාඨකය කැම්පස් එක්ක කැන්ටිමක මේසයක් උඩට වෙලා මන් ඔහේ මේ ලියන්නට උත්සහ කරන්නේ බ්ලොග් එකට වචනයක්.සරසවියක නිදහස වැඩි වන්නට ඕනෑය නැත් නම් නැත්තනටම නැතිවන්න ඕනාය.ඒ අන්ත දෙකේ කුමන අන්තයක මා ජීවත් වනවා ද යන්න මට ගැටලුවක්ව පවති.
       නිදහස් මානසිකත්වයක සංකල්පීය සම්ප්‍රධාය චාරීත්‍ර සම්මුතීන් පිලිගැනීම් හා වගකීම් පුද්ගලයා එක් අන්තකටකට ඇද දමා සිර කරනවාට සැකයක් නැත නැත් නම් විද්‍යාර්ථිකයකු තුල නිදහසේ ප්‍රතිවිපාක දක්නට තිබිය යුතුය.නමුත් නොසිතන්න කොහේ හෝ අහුමුල්ලක ලිංගිකව හැසිර බඩට වදා ගන්න අවජාතකයකු පිලිබඳ කරන කතාවක් නොව  ගබ්සාවක් ගැනද නොව නමුත් එය උපත් පාලන කොපුවක මානසිකත්වයක් වත් තිබිය යූතුය.
      චින්තන රටාව නව නිගමන වලට එළඹීම නම් එය පෙරට වඩා සාර්ථක විය යුතුයි.මන්ද අතීතය නැවත පැමින ඔබෙන් ප්‍රශ්ණ කරයි නම් නුඹ සිටින්නේ අතීතයට වඩා පහල මට්ටමකයි.කාල පරාසයන් දෙකක් තුස සිද්ධ කරනා වූ චින්තන මට්ටමක් හෝ ක්‍රියාකාරී මට්ටමක් අතර ගලපාගැනීමක්  එම මොහොත කාලයකට බාර කරයි.පාඨකයන් කියවමින් සිටින විටද මන් නුබේ කාලය උදුරාගෙන නුඹ ලවා මා මේ ලියන දේ කියවයි  ද පාඨකය ඔබට එයට ඉදිරිපත් විය හැක.කෙසෙද නුඹ නොලියා ඉන්නේ සහ කෙසේ ද නුඹ ලියන්නේ.ආර්මාර්ථකාමී වන්නේ අන්න ඒ විටයි පාඨකය.බොරු කාරුනික කමක් පෙන්වා ඔබට හොද විය හැක නමුත් ඊට වඩා අවංක වී නරක මනුස්සයකු වී සිටීම රසවත් හරයකි.
Read More

Thursday, July 7, 2016

බෝඩිමක බිත්තියෙන්





සිහිනෙන් පවා මගෙ සුඛ විහරණය පැතූ

රජකම ගන්න රජගෙට ගියැ යි සිතූ

අම්මා දන්නවා නම් සරසවියෙ තතූ

ගෙනගොස් බොහෝ කල් මේ දුක විදින පුතූ



-බෝඩිමක බිත්තියෙන්
Read More

Friday, June 24, 2016

"අම්මේ දැන් කැම්පස් ඇති වගේ"


කුප්ප හා කුජීත භූගෝලීය ප්‍රදේශයක වාසය කරන්නෙමියයි සිතට හැගේ.
බලන් ගියාම හැගෙන්නට දෙයකුත් නැත කුහක නැති එකම තැන පිවිතුරු වනය පමණකි.ඉතින් යන්නට වෙලාවක් නැත.එක්කෝ ගෙදර යන්නට ඕනෑය "අම්මේ දැන් කැම්පස් ඇති වගේ" එක නිකම්ම පෝස්ට් එකක් නොව බහුතර විශ්වවිද්‍යාර්ථිකයින්ගේ අධ්‍යාපන පීඩනය හෝ ඒ කියන්නා වූ උප සංස්කෘතියක ගට්ටනයේ වෙහෙස ප්‍රකාශ කරන දරුණු ප්‍රකාශයකි.විශ්ව විද්‍යාලයකට පැමිනෙන ඔබට එක එක සීන් වලට සෙට් විය හැක.ආපු ගමන් වාත වීම හෝ නොවීමට ඔබ හා මම තීරණය ගත යුතුය.වාත උනත් නැත්ත ඒකේ ඇති මගුලක් නැත අන්තිමට ඔක්කොම මිනිස්සුය.වාත උන උන් වෙනම ධානයකට සම වදින්නේ නැත නමුදු අවුරුදු හතරක් පහක් මේ උප සංස්කෘතියක යැයි කියා ගනිමින් සිටින විට තමාගේ සිද්දිය තොරා ගැනීමක් සිදුකර ගත හැක.මෙකී කතාව සල්ලි දීලා ඉගන ගත්තද නැත්ත ද එකමය.නිදහස් අධ්‍යාපනය කෙසේ වෙතත් නොමිලේ අධ්‍යාපනයක් නම් ලැබෙන්නේ  බහුතර අතීතකයන්ගේ කැපකිරීමක් මතය.උබ සෙට් කරගන්නා මානයෙන් අනිකා මැනීම ද විකාරයකි මන්ද එවිට ඔහුත් උබ මොංගලයකි.
             මේ කියන මගුල් වලින් වැඩක් නැත් එක්කෝ ඉගන ගත යුතුය නැත් නම් මුදල් අප වෙනුවෙන් සේවය කරන සැටි ඉගන ගත යුතුය.ඔව් දෙකම ඉගන ගැනීමක් උනාට ඉගන ගැනීම් වර්ග දෙකකි.ඔබ කියවලා නැත්නම් කියවන්න "ධනවත් පියා හා දිළිදු පියා".
                   පාඨකය උඩ කොටස යන්තමින් හෝ කියෙව්වා නම් මා හට එය පුදුමයක් මුසු කමක් නෑ කිවීමකි දැන් ලියන්නට හැකියාව නැද්දෝ එක්කො වැඩිවෙලා දැයි නිදනී එක්කෝ දැන් මා නිදහස් පුද්ගලයක් නොවේ නැත්නම් දැන් දස පණ්ඩිතයකුය මන්ද පණ්ඩිතයාට ඒ දණ්ඩේ යන්නට බැරිය.නමුත් පණ්ඩිතයාට බ්ලොග් ලිවිය හැක ඒ නිසා පණ්ඩිතයකු නොව දස කම්මැලියකු වග නම් පැහැදිලිව කිව හැක.දැන් බ්ලොග් ලොකයේ අලුත් ලියන්නන් ‍රැසක් බිහිවි ඇත උන් අප දන්නේ නැත අප උන් දන්නේ නැත.හරියට අපේ ජනාධිපති තුමා වාගේය අපිත් දැන ගන්නේ පත්තරයෙනි.
                                           ඔය ලොකු ලොකු පු‍ටුවල ඉන්න ඔක්කොම මේ කියන කතාවේ රස විදි අයයි ඔවුන්ට අමුතුවෙන් කිව යුතුනොවේ.ලොකු පු‍ටු යනු නිසි අධ්‍යාපනයක් ලැබූ උන් මිස හොර දේශපාලන පු‍ටු නොවේ උන් දන්නා රෙද්දක් නැත ඒවත් හරියට සමහර විශ්වවිද්‍යාල වල ශිෂ්‍ය සංගම්වලට වැඩ කරනා පළමු වසරේ සිසුන් වැනිය.මේ කියන කතාවේ අවසානයක් තිබිය යුතුය කොටින්ම තරගයට විභාග ලියා ‍රැලේ ඔහේ පාවෙමින් පස්වීගෙන කැම්පස් එනවාට වඩා විදවවිද්‍යාලයකට පැමිනීමේදී ශරීර කූඩුවකට එහා ගිය සවිඥාණක පුද්ගලයකුගේ අවැසි බව මෙකී කථා සමග ජීවත් වන මාගේ හැගීමයි.නැත්නම් උබට පිස්සුවක් තිබිය යුතුය මන්ද පිස්සන් විශයකට අවැසිය ඔවුන් එකි විශය පථයන්ගේ අන්තය සොයා යන උන්ය.පණ්ඩිත පොත් ගුල්ලෙකුගෙන් වැඩක් නැත් ඌ කරන්නේ කවදා හෝ පොත් මත සේවය කිරීමක්  මිස වෙන මානය සොයා යාමයි. 
ඔය කියනා හැම එකාම තමාට බොරු කරගනිමින් ජීවත් වෙයි නැත්නම් අද අප ජීවත් වෙන රට සුන්දර නවාතැන් පලක් විය යුතුය.එය එසේ වෙයි එක්කුටත් අනිකාට එසේ නොවීමටත් හේතු වක් තිබිය යුතුම නොවේ.කෙසේ වෙතත් අද වන විට අප ජීවත් විය යුතුය.


"අම්මේ දැන් කැම්පස් ඇති වගේ" එක නිකම්ම පෝස්ට් එකක් නොව බහුතර විශ්වවිද්‍යාර්ථිකයින්ගේ අධ්‍යාපන පීඩනය හෝ ඒ කියන්නා වූ උප සංස්කෘතියක ගට්ටනයේ වෙහෙස ප්‍රකාශ කරන දරුණු ප්‍රකාශයකි.




මයියා-
මොර‍ටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ 
වාස්තුවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවේ
පරිගණක විද්‍යාගාරයේ  සිට.

Read More

Monday, December 7, 2015

හුන්නස්ගිරි කදු මුදුන සොයා ගිය සංචාරය 3

හුන්නස්ගිරි කදු මුදුන සොයා ගිය සංචාරය 1

හුන්නස්ගිරි කදු මුදුන සොයා ගිය සංචාරය 2

කාටත් මතක ඇති නේ පන්විල පාරට සෙට් උන හැටි කැලේ ඇතුලෙන් ඇවිල්ලා.ඒ සටහන් දෙක්ක කියවලා නැති කෙනෙක් වේ නම් කියවලා එන එක අගෙයි ඕන්.කට්ටිය බලනවා ඇති මේ මයියා මොකෝ කාලකින් ලියන්නේ  කියලා.ගොඩාක් දෙනෙක් අහලා තිබුනා පෞද්ගලිකව පණිවිඩ එවලා තිබ්බා ෆේස්බුක් හරහා කො ලියන්නේ නැද්ද කියලා ඇත්තම කථාව නම් ලියන්න ආසයි ඊට වඩා කදු නඟින්න ආසයි එත් ඉතින් කැම්පස් කොල්ලෙක් වීමේ වාසනාව මත කාලය කියන දේ අවාසනාවන්ත විදිහට නැතිවෙලා තියනවා.

වමේ සිට නර්මදා ශක්ති ලංඩන් මයියා තුමා


කොහොම හරි අපි පන්විල ඉදන් එන පාර හම්බවුන තැන ඉදලා.කදු මුදුන දක්වා ගමන පටන් ගත්තා අතර මගදී පොඩි චොකලට් පෙති කීපයකුයි.දොඩම් පෙති කිහිපයකුයි බඩට දාගෙනම ගමන පටන් ගත්තා.



කඳු මුදුනට කලියෙන් නැවතුන වීව් පොයින් එක

කොහොම හරි අපි කදු මුදුනට ටික දුරක් තියලා හොද වීව් පොයින්ට් එක්කට ආවා.එතන ඉදලා කදු මුදුන පේන මනයේ නිසා එතන ඉදන් ගෙනාපු දවල් කෑම ටික බඩට දාගන්න තීරණය කරලා.එතනින් නැවතුනා.වාසනාව යනු සියලු දෙනා වෙනුවෙන් බත් මුල් තුනක් තිබීමත් ඉන් එකක් නර්මදා නංගිගේ මව ඈ ගැන සිතා අප ගැන නොසිතා සකස් කල එකක් වීමය.කොහොම හරි අපි සතුව තිබූ ආහාර බොහෝ ප්‍රමාණයකින් ස්ප්පායම් වුන අපි නැවත කදු මුදුන කරා ගමන ආරම්භ කලා.

කඳු මුදුන පේන මානයේ අපි නැවතුනා

ලිස්සන සුලු මාර්ගයක් දිගේ  ටික වෙලාවකින් කඳු මුදුන කරා අපිට ලඟා වෙන්න පුලුවන් උනා.මුල්ම කාරණය උනේ වෙනදා වගේ කඳු මුදුනක් කරා ලඟා උනාම කවුරුත් සද්දයක් බද්දයක් නැතිව තනිවම ඇවිදින්න ගත්ත එක ඒක ඒ තරමට වෙනස් උනා එක පැත්තකින් මුලු මහනුවර පුරවරය ඇතින් ලා නිල් පාටට පේන්න ගත්තා ඒ වගේම එක් පැත්තකින් දුම්බර කදු වැටිය දකින්න පුලුවන් උනා.ටික වෙලාවකින් මීදුම් වලාවක් අපි හිටිය කඳු වැටිය වහගත්තා අපිට ඒ වෙලාවේ අපිට දැනුනේ අහසෙ ඉන්නවා වගේ හැගීමක් ඒ වගේ හැගීමක් කොහොම විස්තර කරන්නද කියලා තේරෙන්නේ නෑ.

මන් තුමා


මන් තුමා වටපිටාව විස්තර කරමින්

අපි මේ වන විට 1514m

කඳු මුදුනේ අපි පැරෂුට් යැව්වා

සැහෙන වෙලාවක් කදු මුදුනේ ගත කරපු අපි අහපු පල්ලම් බහින්න පටන් ගත්තා.අපි ‍තෝරාගත්තේ පන්විල මාරගය පල්ලම් බැසීම සඳහා අපි සිතුවාට වඩා එය දිගූ වුනේ අපි වෙහෙස වී සිටි නිසා වෙන්නට පුලුවන්.කොහොම හරි හවස් වන විට පල්ලම් බහින්න පුලුවන් උනා ඒ වගේම ඉතාම සුන්දර ස්ථානයක් අපිට බලන්න පුලුවන් උනා අපි විවේක ගන්හ්න නවතිද්දී.ඉතා ගැඹුරු පල්ලම්ක තියන දිය ඇල්ලක් මේ ගමනේ ඉතා සුන්දර තැනක් විදියට මේ තැන නම් කරන්න පුලුවන්.




සැහෙන වෙලාවක් කදු මුදුනේ ගත කරපු අපි අහපු පල්ලම් බහින්න පටන් ගත්තා.අපි ‍තෝරාගත්තේ පන්විල මාරගය පල්ලම් බැසීම සඳහා අපි සිතුවාට වඩා එය දිගූ වුනේ අපි වෙහෙස වී සිටි නිසා වෙන්නට පුලුවන්.කොහොම හරි හවස් වන විට පල්ලම් බහින්න පුලුවන් උනා ඒ වගේම ඉතාම සුන්දර ස්ථානයක් අපිට බලන්න පුලුවන් උනා අපි විවේක ගන්හ්න නවතිද්දී.ඉතා ගැඹුරු පල්ලම්ක තියන දිය ඇල්ලක් මේ ගමනේ ඉතා සුන්දර තැනක් විදියට මේ තැන නම් කරන්න පුලුවන්.

කොහොම හරි හවස් වෙද්දි පන්විලට ඇවිත් බස් එක්ක නැගලා රෑ වෙද්දි අපිට නුවරට යාගන්න අපිට පුලුවන් උනා අන්න ඒ විදියටාපේ හුන්නස් ගිරි සංචරය නිමා උනා.


අපගේ ගමනේ GPS සිතියම
පල්ලම් බසිද්දී කඳු මුදුන මීදුමෙන් වැසී තිබුනා


Read More

Friday, July 31, 2015

කැම්පස් සහ පෝය


ඇත්තටම කාලයකින් කථාවක් ලියන්න බැරි වුනා.ඔය ලැබෙන වෙලාවෙන් පොඩි වෙලාවක් සෙට් උනාම ඒ කියාගන්න බැරි දහසක් දේවල් පොඩි පද පේලි දෙක තුනකට දාලා පොස්‍ටුවකට එක් කරලා යනවා.මේක ලියන්නේ කැම්පස් එකේ කැන්ටිමේ මේසක් උඩට වෙලා.කාර්යයබහුලයි කියලා ජීවිතෙ දෙයක් තියනවා කීවාට ඒලෙවල් එහෙම ලියලා අවුරුද්දක් විතර ගත්වුනත් ඒ තරම්ම තේරුනේ නෑ .ඒත් අද දවස ගත්තාම මේ මොනාවාද කරන්නේ කියලා හිතෙන තරමටම ජීවිතය වෙනස් වෙලා ඉස්සර මාසෙකට එක සැරයක් කන්නදක් නැගලා බ්ලොග් පොස් එකක් ලියලා යාළුවොත් එක්ක සෙල්ලම් කරලා ගෙවුන නිදහස් සරල ජීවිතයක් තිබ්බා.ඒ කාලේ කියන සුන්දර විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතය ඒ ගර්භය තුල පවතිනවාදැයි ගැටලුවක්.ඒ නිදහස් සංකල්පය අදාල වන්නේ තමාගේ විෂය කේන්දීය කරගෙන වන්නට බොහෝ ඉඩකඩ වැඩි ප්‍රතිශතයකින් හුවා දක්වන්නට පුලුවන්.
කෙසේ වූවද ද පෝය දවසක් නේ බොඩිමේ හිටියේ මායි පැටයි විතරයි කොමයි කිත්තයි ඊයේ මැච් එක බලන්න ගිහින් උදේ පාන්දර උන් දෙන්නා ඇවිත් නැ ඒ කියන්නේ කාගේ හරි බෝඩිමක නැත්තම් ගෙදරක උදේ පාන්දර ඇහැරුනේ කාලයකින් ලැබුනු නිවාඩු දවසක් නිසා නිදා ගන්නවාට වඩා ඇහැරලා වටපිට පොඩ්ඩක් බලන්න තියනවා නම් ඒ කාලය ඒ තරම්ම වටිනවා.උදෙන්ම නාගේන දත කටත් මැදගෙන පැටාට පයින් එක්කුත් ගහගෙනම ගියා "නැඟිටපන් යකෝ කැම්පස් එක පැත්තේ ගිහින් එමු අද කට්ටිය අඩු නිසා උදේ පාන්දර රවුමක් ගහලා එමු"

ඇත්තටම ආසව තිබ්බා උදේ පාන්දරම කැම්පස් එකට යන්න කාලෙකින් පෝය දවසකට උදේට දැනන ඒ හැගීම විදින්න කාලයක් තිබුනේ නෑ.
"අදනම් ආතල් එකේ ඉන්න පූලුවන්  නේ ද බන්"
පැටා කියපි"පිස්සුද බන් හෙට අර ඉපොට් මේ රිපෝට් අර පැනල් ...."
ඉවරයි දවසේ නිදහසම ඉවරයි.
එහෙනම් ලැපත් අරන් යමන්

ලැප් එකත් කර ගහගෙනම උදෙන්ම කැම්පස් එකට ආවා ඇත්තටම නිදහස් නිදස දැනුනා වෙනදාට වඩා චූට්ට්ටක් වැඩියෙන්...
වෙනසක් නෑ උදේම හැමෝම දුවන්න පටන් අරන්...
කැන්ටිමෙන් උදේට බනිස් ගෙඩියකුයි කිරි පැකට් එක්කුයි බඩට දාගෙන ලැපත් දිගෑරගෙන පැත්තකින් ඉදගත්තා.
එකටම වින්ඩෝස් 10 දාගත්තා.ජරාව මහන්සිය අපරාදේ වින්ඩෝස් විස්ටා දාපු දවසේ හැහීම අහප්..කොහොමද යකෝ මෙචර නිදහසේ ඉන්න හදපු දවස හිතට මෙචර වද දෙන්නේ..

පටන් ගත්තා රිපෝට් එකක් .......2.00ත් පහු වෙලා කමු නේද බන්
කෑවා..

පැටෝ හවස මොන වැඩ තිබ්බත් පන්සල් යමන් ආ..
එල එල අනිවා යමන්...

ඉදගත්තා මේ මචංලා එතකොට කොමයි බොල්පියි  ගරුලයි ඇවිත් වැඩ ක‍ටුබැද්ද පැත්තට ගිහින් එන්නම් මට පොඩි වැඩ වගයක් තියනවා කරගන්න..

යන් ගමන් ඩිසයි සෙට් එකක් ආ රාසෝ කොයි යන්නේ..අපි සෙට් එක පොඩ්ඩක් රවුමක් දාලා එන්න පහක් හයක් ඉන්නවා..
එල එල මන් ගියා

ක‍ටු බැද්දට ගියාම ගාලු පාර චුට්ටක් විතර නිදහස්.අද කපල් වලට හොද නිවාඩු දවසක් වගේ..අපිට කොයින්ද කුසුම් ඉතින් මාළු..
වැඩේ ම්කරගෙන ෆෘඩ් සිටි එක පැත්තේ ගියා නොදකි ගොන් පොශ් ඩබලක් කවුන්ටරය ලඟ කොප්පයක් ගැන කියවනවා..

""අයි ලව් මය් බැලැක් කප්""...
රෙද්ද තමා මේවා දැක්කාම කොහෙන් හිනා වෙන්නද කියලා..

කැම්පස් එකට ඇවිත් ආයමත් ඉද ගත්තා පේලේන්ටියකුත් බිලා ...වැඩ..
මේ කන්න යමල්ලා 8.00ත් පහු වෙලා ..

ඈ...!

පන්සල් යන්න වෙන්නේ ලබන පෝයට තමා...

කෑවා කාලා ඇවිත් ඉදග්ත්තා තාම වැඩ.ඔක්කෝම දමලා ගහලා මේ පොස් එකක් ඔහේ ලියලා දැම්මේ.මේ ජීවිතේ...... ගැන චූටි සටහනක් ලියලා යන්න..දැන් වෙලාව රෑ 10.30 මදුරුවෝ තල තල තාම කැම්පස් එකේ  ..




අහපු හොඳ ලිපියකින් හමුවෙමු මේ ලිව්වේ මාස 10ට විතර පස්සේ..අහපු කාතා කරන්න පටන් ගමු..!
Read More

Monday, July 27, 2015

සුරංගනා ලෝකය



ලෝකය හමුවෙමි ලෝකය හමුවෙමු
බොල් පිනි වැ‍ටුනු මල් දහසක්  අතරේ
දස රිසිසේ 
කුණා‍ටු රිසි පවනක් වන
ලෝකයක් පතා
අකුරු කර
දුශ්කර වු හෙලක් තරණය 
කරනවායි සිතා
සිපිරි ගෙයක වූ 
කූඩුවක සටන් කොට
මැඩියා ලිදෙන්  ගොඩ වූවයි සිතා
සුරාන්තයට පත්ව
සුරංගානා ලොකයට 
ගොඩවෙති
වික්ෂිප්ත්ව නටති රඟති
වෙහෙසවී
දසත විපරමින් බලති
නැවත ප්‍රමෝද වෙති
මේ ඉන්නේ
සුරංගනා ලෝකයේ නිසා.
Read More

Monday, February 23, 2015

දෙපැත්ත ද දෙපෙත්ත ද


දෙපෙත්ත
හරියට
දෙපැත්ත 
වැනිය
ප්‍රස්ථා පිරුල 
"හැදෙන ගස දෙපෙත්තෙන් දැනේ"
නැත
" හැදෙන ගහ දැනෙන්නේ දෙපැත්තෙනි "
විහිලුවකි! නැත!

ඇත මිනිසෙකුට
දෙපැත්තක්
ඒ 
ගැහැණිය ද පිරිමියාද
නොව
මනුෂයකු ද පඹයකුද
යන්න වග
ඇත පඹයන් 
ලස්සනය සුන්දරය ආදරය මිහිරිය ප්‍රියය
නමුදු
ඇතුල හිස්ය
අවබෝධය
ඇවැසිය වන්නට
මිනිසෙකු
මිනිසෙකු 
විටක සුන්දරය විටක නැවත සුන්දරය
ඇත මුට්ටියක් වෙනුවට මොලයක්
එය ඇත මුට්ටිය සේ හිස්ව
ඇත එය පිරි ඉතිරී මොලයෙන්
නොවන්නට යක්ෂ පඹයකු
වන්නට උතුම් මිනිසෙකු
එකතු 
කරන්න
මොලයට 
හඳවත
Read More

Thursday, January 15, 2015

පිම්මක් පැන්නෙමි


තෝ
තොපි
උඹලා 
වෙන
දා
ජාවා
පි.එච්.පි 
අමතක විය
සිතුවිලි
තරග කරන 
සිතක
නිදහස්
සිතුවිලි
අවැසි විය
සිතිවිලි
නිදැහැස් 
කරන්නට අවැසි විය
ඉරකට
හේතුවක්
අවැසි කලක
අදිනා තිතකටද
සිතනා තිතකටද
හේතුවක් සෙවිමි
සැවොම රඟනා ලොකයේ
රඟන්නට බැරිය
වේදිකාව සුන්දරය
නමුත්
පෝලිමය
තවමත්
අලුත් පවුලක
අප
පෝලිමේය


ප.ලි.-
වෙනදා බ්ලොගයට සිතුවිලි ලියවෙන්නේ සුන්දර වූ ගෙදර කාමරයේ ය. නමුත් අද මා බොඩිමකය කැරෙකෙන පංකාවක් යටට වී ලියමි.මගේ ජීවිතේටත් වචනයක් ඇවිත් "බිසී" මා දැන් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂයෙකි.හමුවෙමු මයියාගේ කැම්පස් ගමන ලිපියෙන්...

Read More

Recent Posts

"

15. පව් කරන තැනැත්තා මෙලොව දී ශෝක කරයි. පරලොව දී ශෝක කරයි. දෙලොව දීම ශෝක කරයි. තමා ගේ අපවිත්‍ර ක්‍රියාවන් දැක ඔහු ශෝක කරයි, බොහෝ සෙයින් ශෝකයට පත්වෙයි.

15. The evil-doer grieves here and hereafter; he grieves in both the worlds. He laments and is afflicted, recollecting his own impure deeds.

"

-ධම්ම පදය | Dammapadhaya