එකක් චොර වීම සහ අනෙක හොද වීම | Good & Bad

රසවත් මෙන්ම හරවත් බ්ලොග් පෝස්‍ටු කිහිපයක් කියවන්නට ලැබුණි.වෙන කාගේවත් ලිපි නොව ඒ මා ලියූ ලිපිම විය ඒවා රවසත්ය තවකක් හරවත්ය මේ මා ගැන වර්ණනා කරනවා නොව  ඒවා ලියූවේ මා දැයි සිතෙන තරමටම සමහර ලිපි මරුය.ඔබත් බ්ලොග් ලියන්නෙක් නම් පරණ ලිපි කිහිපයක් කියවා බලන්න ඔබට ඒ හැගීම දැනෙනු නොවන මානය ඒ හැගීම සුන්දරය.මා සටහනක් නොතබුහොත් මාගේ බ්ලොගය තවත් එක් කුණු ගොඩක්ම විය යුතු නැත.මා ලියන්නේ කතාද නොව ගොසිප්ද නොව මාගේ ජීවිත කතාව ද නොව මේ සියල්ල එකට බැදී ඇති යමකි ඉතින් ලිපියක් ලියන්නට හේතුවක් හට ගත යුතුයි.ඒය මා බුද්ධි ගොචර වි එය මසිතින් විග්‍රහ කොට රසවත් යමක් වු පසු ලියවේ නමුත්  ඒ ලියවෙන අවස්ථා විරලය.රෙඩ් ගේට් ලියනවා සේ වැදගත් හරවත් කකුලක් ගැන ලියනවා ද නැත්නම් මනන්කල්පිතයක් නැත්නම් මගේ ජීව්තේ වල්පල් ගොඩක්.කියවන එකාට මා සිතන දෙයින් වැඩක් නැත මා දනි වෙලාවක් වියදම් කර මේය කියවන්නේ හරවත් බව නිසාය නැත්නම් රසවත් බව නිසාය.පාඨකය මේ ලිපිය කෙසේ වෙවිදැයි මා මේ සතිය ගැන සටහනක් බ්ලොගයට ලියවීමට සතු‍ටුය.

   පුදුමාකාර සතියකි නිවී සැනසිලි සති ආරම්භයක් විය. "මචං හෙට එනවා නේ" මේ සතියේ මුල සෝමාවතී ගියෙමි.උත්කෘෂ්ට වූ පොලොන්නරු ගල් විහාරය දුටිමි.ඒ සිංහල තේ ජාන්විත අතීතය හදවතට දැනුනි.දැස් පියා ගත් විට එක් මොහොතකින් ඒ අතීතය සැරිසරා එන්නට ඇත්නම්  එ විශාල වූ පිළිම තනනු දක්නට් ඇත්නම් ඒ තේජාන්විත නගර දක්නට ඇත්නම් මොහොතක් ඔබ සිතද පවසාවි "ඇත්තටම එය පට්ට අදහසක් බව"
       මා පාසල් යන කාලයේ සීගිරි චාරිකාවක්  ගිය පසු මට මා මිතුරෙකු පැවසූ දෙයක් මතකය "ඇස් දෙක පියන් හිතපන මචං කොචර අපූර්වට මේ මාලිගාව තියෙන්නට ඇද්ද කියලා.මට ආසයි මේවා හදන හැටි බලන්න.රජවරු යන හැටි බිසෝවරුන්ගේ ආඩම්භර සිනා හඩ අහන්න.මට ආසයි ඒ කාලෙට යන්න පුලුවන්නම්.මේ සීගිරිය  දිගා අහසේ ඉදන් බලන්න තිබුනා නම් අපූරවට තියේවි මචං"අපිටත් කාලෙකදී අනාගතය ඔහොම නොකියාවිද ?

Post by Mahesh B. Dahanayaka.

ඊලග දවසේ ට්‍රිප් එකේ සතුට සමරන දවස නිදහසේ ඇදට වෙලා නිදා ගත්තා.ඒත් බදාදා මේ වගේ විකාරයක් වෙයි කියලා හීනෙකින් වත් හිතුවේ නෑ IS ලෙක්චර් එක පට්ට  ලස්සන වී Java ලෙක්චර එක බොවෑවෑක්කා වීම මොනවා වුනත් ඒ මේ සතියේ අරුමයක්ම කියා සිත සාදා ගැනීම හෑ වෙන විකල්පයක් නොතිබුනි.එක් දිනක WWW හෝ Java ලෙකචර් එකක් අප්සට් යනු ඇතැයි අතීත බලපොරොත්තුවක්  අප සෙට් එකේ සැම දෙනා දැන සිටි සතයක් වූවත් ඒක්ත් මේ සතියේම වූ එක මා මෙ ලියනා බ්ලොග් පොස්ට් එක තරමටම අපූරූය.චමියා කියපු විදියට බ්ලොග් එකේ අපි ගැන ලියපූ පොසට් එක වෙනස් කරන්න කාලය හරිය.අයිස් කයි වඩේ කයි රොටී කයි මැගි කයි මීට වඩා ගෘහ විදයාව කරලා හොටෙල් එකක් දා ගත්තානම්.මේ සතියට පිංසිදු වන්නට පීසා කැලි දෙක්ක්කටම වග කියන්නට අවස්තාව උදා විය.මොනවා උනත් අරාබි පෙප්සි පට්ටය.


      අනේ මන්දා මගුලේ දෙසැම්බර්ය ‍ෆිල්ම්ස් පමණි.තවත් ඉතුරුව ඇත.අලුත් ඉලක්කමකින් අපේ වයස ලියා ගන්නට තවත් ටික දිනයි මේ ටික දින වෙනස් කලොත් අනිවාර්යෙන්ම ඊලග ඉලක්කම සතුට පිරුණි පරිපූර්ණත්වයකින් ලියන්න පුලුවන් වේවි.අයිස්ටයින් කීව වාගේ ඔරොලෝසුව ඇතුලට යන්න පුලුවන් නම් ඒ වේගෙන්ම කැරකෙන්න අපි එක තැන ඉන්නවා වෙලාව ඉතිරියි.හිතන්න එපා ඒකට කට්ටිය කියන්නේ "සාපේක්ෂතාවාදය" කියලා.හරවත් යමක් ඊලගට ලියන බලාපොරොත්තුවෙන් මම සමුගන්නවා.

මහේෂ් නම් සැරිසරන්න ලියන මම මහේෂ් 

Categories: අධ්‍යාපනය, අනේ මන්දා, ඇහැට පේන තැන් වල කථා